Αποσύρεται ο Χατζηβρέττας!

Ο 35χρονος άσος μίλησε για αυτό στην ιστοσελίδα που πρόσκειται στον Άρη: pressaris.gr και τόνισε τους λόγους που σταματάει το μπάσκετ μετά από μια πλούσια πορεία σε Αίαντα Ευόσμου (1990/97), Ηρακλή (1997/02), ΤΣΣΚΑ Μόσχας (2002/03), Παναθηναϊκό (2003/09) και Άρη (2009/12), κατακτώντας έξι πρωταθλήματα και πέντε Κύπελλα Ελλάδας, δύο πρωταθλήματα Ευρώπης κι ένα πρωτάθλημα Ρωσίας.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Χατζηβρέττα:

Πόσο δύσκολο ήταν να πάρεις την απόφαση να αποχωρήσεις από την ενεργό δράση;

Τη δεδομένη στιγμή δεν ήταν δύσκολο. Θα ήταν δύσκολο αν το έκανα πέρυσι που το είχα σχεδόν αποφασίσει αλλά δεν ήθελα να το ανακοινώσω γιατί ήθελα να το σκεφτώ καλά. Ήθελα να είμαι σίγουρος γι” αυτό που λέω γιατί είναι πολύ σημαντικό. Νιώθω παίκτης και το… μικρόβιο του παίκτη δεν βγαίνει εύκολα από μέσα σου. Το παιχνίδι για μένα ήταν και θα είναι πολύ σημαντικό. 

Έχεις… σκοτώσει μέσα σου τον παίκτη γιατί στην καθημερινότητα σου λειτουργείς ακόμη σαν αθλητής; 

Δεν πρόκειται να… σκοτώσω ποτέ τον αθλητή μέσα μου γιατί είναι τρόπος ζωής για μένα. Μπορεί για διάφορους λόγους, ηλικιακούς, αγωνιστικούς και άλλους να σταμάτησα, αλλά μέσα μου δεν θα σταματήσω ποτέ. Αυτό είναι λογικό. Ένας παίκτης πρέπει να σταματήσει όταν φτάνει σε μια ηλικία, υπάρχει ένα όριο για όλους τους ανθρώπους γι” αυτό που κάνουν επαγγελματικά. Δεν θα σταματήσω ποτέ να αθλούμαι στη ζωή μου. 

Ήταν συνειδητή επιλογή ή έγινε λόγω συνθηκών;

Η αλήθεια είναι ότι ήθελα να παίξω έναν ακόμη χρόνο, μέχρι τα 35 μου ηλικία που είχα θέσει ως όριο. Πέρυσι έτσι όπως κύλησε η χρονιά δεν βρήκα τις κατάλληλες συνθήκες γιατί ήξερα πως είναι τα πράγματα. Αν υπήρχε μια καλή οικονομική προσφορά από το εξωτερικό θα το σκεφτόμουν γιατί έχω οικογένεια και παιδιά και έπρεπε να πάμε όλοι μαζί. Δεν υπήρχε κάποια προσφορά που να με δελεάσει για να φύγω κι έτσι αποφάσισα να σταματήσω. 

Υπήρχαν προτάσεις; 

Υπήρχαν προτάσεις από την Ελλάδα αλλά δεν με κάλυπταν και θεώρησα πως ήταν καλύτερο να μην αγωνιστώ. 

Έζησες πολλές μεγάλες στιγμές στην καριέρα σου, κατέκτησες τα πάντα. Υπάρχει κάτι που να μην πέτυχες; 

Νιώθω πάρα πολύ τυχερός για όλα αυτά που έζησα. Πέρασα καλά, διασκέδασα το παιχνίδι, έπαιξα σε πολύ καλές ομάδες όχι μόνο αγωνιστικά αλλά και σε ότι αφορά το κλίμα, την παρέα και φυσικά τους υψηλούς στόχους που έθεταν. Καταφέραμε πράγματα που σου μένουν και νιώθω πολύ ωραία μέσα μου. Έζησα πολύ ωραίες στιγμές. Από τον Αίαντα Ευόσμου που ήμουν σε μικρή ηλικία και πανηγυρίσαμε ανόδους. Στο σχολείο όπου κατακτήσαμε σχολικά πρωταθλήματα. Μετά στον Ηρακλή, στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, στον Παναθηναϊκό και την Εθνική ομάδα. Μόνο τα δυο τελευταία χρόνια στον Άρη δεν μπορέσαμε να πετύχουμε κάτι σημαντικό αν και προσωπικά είχα πολύ υψηλό κίνητρο. Υπήρχαν διάφορα προβλήματα στην ομάδα και παρότι είχαμε πολύ καλό κλίμα δεν μπορέσαμε να βρούμε μια ταυτότητα στην ομάδα. Ο Άρης ήταν η μόνη ομάδα, στην οποία δεν καταφέραμε να ζήσουμε κάτι σπουδαίο. 

Ο Άρης έμελλε να είναι η τελευταία σου ομάδα. Ποιες καταστάσεις επηρέασαν τον Νίκο Χατζηβρέττα και δεν του επέτρεψαν να αποδώσει σύμφωνα με τις πραγματικές του δυνατότητες αυτή τη διετία; 

Δεν συμφωνώ με αυτή την άποψη γιατί εγώ τα ζω τα πράγματα από μέσα. Όταν ήρθα στον Άρη το έκανα με την προϋπόθεση ότι θα έχω πολύ σημαντικό ρόλο, παίρνοντας μεγάλο χρόνο συμμετοχής για να ξανανιώσω κατά κάποιον τρόπο μπασκετικά. Είχα συζητήσει το θέμα αυτό με τον κ. Ματσόν που ήταν τότε προπονητής. Μετά άλλαξε ο προπονητής και σεβόμενος την απόφαση κάθε προπονητή προσπαθούσα να βοηθήσω την ομάδα, κάνοντας ότι μου ζητούσε. Ο χρόνος συμμετοχής μειωνόταν αλλά δεν είχα πρόβλημα μ” αυτό. Ήθελα να παίζω ποιοτικά, να δίνω ενέργεια στην ομάδα, να προσθέτω εμπειρία. Αυτό ζητούσαν και οι προπονητές από μένα. Δεν ζητούσαν να κάνω πράγματα που έκανα μικρός όπως π.χ. να πετυχαίνω 20 πόντους. Το σημαντικό για μένα είναι πως λειτούργησα με γνώμονα το συμφέρον της ομάδας και μ” αυτό που ζητούσε ο προπονητής. Στην αρχή, όταν ήρθε στην ομάδα ο Φώτης Κατσικάρης υπήρχε μια δυσκολία για μένα. Μου ζητούσε άλλα πράγματα ενώ είχα άλλα στο μυαλό μου. Με δυσκόλεψε, ίσως δεν βοήθησε και τον Φώτη στην αρχή. Σεβάστηκα τις απόψεις του και προσπάθησα να κάνω αυτά που ζητούσε όσο το δυνατόν καλύτερα. 

Αλλιώς περίμενες δηλαδή κάποια πράγματα και αλλιώς εξελίχθηκαν;

Είναι λογικό όταν αλλάζουν προπονητές, διότι άλλα πράγματα έχει στο μυαλό του ο καθένας. Δεν μπορεί να έχουν όλοι το ίδιο σκεπτικό. 

Ο αποκλεισμός από το Μαρούσι στις αρχές της σεζόν 2009-10 στα προκριματικά της Ευρωλίγκα εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να θεωρείται για κάποιους ως η αρχή του κακού για τον Άρη γιατί στοίχισε στην ομάδα τόσο οικονομικά όσο και αγωνιστικά. Ποια είναι η δική σου άποψη; 

Δεν είναι λογική αυτή. Το Μαρούσι είχε εκείνη τη χρονιά εκπληκτική ομάδα, πραγματοποίησε εντυπωσιακή πορεία στην Ευρωλίγκα. Δεν μπορείς να καταρτίσεις ένα μπάτζετ και να κάνεις τον σχεδιασμό μιας ομάδας με το αν θα περάσεις στους ομίλους της Ευρωλίγκα. Αυτό είναι τρελό. Δεν το συζητάω. Οι βάσεις της ομάδας πρέπει να είναι γερές. Είσαι σίγουρος ότι θα προκριθείς στην επόμενη φάση; Δεν το ξέρεις. Είναι τελείως χαζό να το συζητάμε γιατί οι ομάδες φτιάχνονται για όλη τη χρονιά και όχι για το τι θα κάνουν τον πρώτο μήνα. Αυτό είναι παράλογο. 

Έχεις παράπονα από τη συμπεριφορά κάποιων αυτή τη διετία σου στον Άρη; 

Όχι προσωπικά με κάποιον. Η κατάσταση ήταν τραγική και η συμπεριφορά κάποιων ανθρώπων το ίδιο. Δεν έχει να κάνει με το προσωπικό αλλά με γενικά παράπονα όλων. Εγώ ασχολήθηκα από μικρός με το μπάσκετ λόγω των επιτυχιών του Άρη και της Εθνικής ομάδας. Δεν το κρύβω. Είναι στενάχωρο για όλους αυτούς που ασχολήθηκαν με την ομάδα και ξέρουν τι συνέβη να είναι ευχαριστημένοι με αυτό που έγινε. Ήταν μια κατάσταση αστεία! Αυτό στεναχωρεί όλους τους μπασκετικούς. 

Γιατί έφτασε σ” αυτό το σημείο ο Άρης να έχουν συσσωρευτεί τέτοια χρέη;

Τον λόγο τον ξέρουν όλοι. Είναι η κακή διαχείριση. Αυτό που είπα και πριν ότι δεν μπορείς να σχεδιάζεις μια ομάδα με βάση το τι θα κάνεις στο ξεκίνημα της σεζόν. Έγινε κακή διαχείριση σε όλα τα επίπεδα. 

Ως παίκτης του Παναθηναϊκού έζησες πολύ μεγάλες στιγμές. Ήταν η ομάδα που σημάδεψε την καριέρα σου όσο καμία άλλη; 

Η αλήθεια είναι ότι ο Ηρακλής ήταν η ομάδα που με εμπιστεύτηκε και μου έδωσε την ευκαιρία να αγωνιστώ σε επαγγελματικό επίπεδο και να μπορέσω να καθιερωθώ. Στον Παναθηναϊκό έπαιξα το πιο ολοκληρωμένο μπάσκετ. Γνώρισα πραγματικά πως πρέπει να λειτουργεί μια ομάδα για να γίνει πρωταθλήτρια και να γίνει η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη. Ήταν μεγάλη χαρά και μεγάλη εμπειρία που ήμουν έξι χρόνια σ” αυτόν τον σύλλογο και μεγάλη τιμή που συνεργάστηκα μ” έναν προπονητή όπως ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς. Χωρίς υπερβολή είναι ότι καλύτερο έχει περάσει από το ευρωπαϊκό μπάσκετ και είναι μεγάλη χαρά που συνεργάστηκα μαζί του και έμαθα τόσα πράγματα για το άθλημα που αγαπάω. 

Η θητεία σου στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας αποδείχθηκε ιδιαίτερα χρήσιμη για σένα γιατί πήρες μια πρώτη γεύση πως είναι να αγωνίζεσαι στο πιο υψηλό επίπεδο;

Ήταν μεγάλη εμπειρία. Είχα μεγάλες παραστάσεις όμως και με τον Ηρακλή σε υψηλό επίπεδο γιατί παίζαμε στην Ευρώπη για αρκετά χρόνια. Με βοήθησε πολύ η παρουσία μου στη Μόσχα γιατί έκανα μια πολύ καλή χρονιά και την επόμενη περίοδο συμφώνησα με τον Παναθηναϊκό. 

Ήσουν μέλος της πιο πετυχημένης «φουρνιάς» στη νεότερη ιστορία της Εθνικής ομάδας των ανδρών… 

Η Εθνική είναι κάτι ιερό, πολύ αγνό, πολύ ωραίο. Υπήρχε ένα πολύ ωραίο κλίμα, μια πολύ ωραία παρέα στην ομάδα. Ήταν δύσκολο γιατί πολλά καλοκαίρια δουλέψαμε σκληρά αλλά ήταν φανταστική εμπειρία. Ζήσαμε μοναδικές στιγμές που δεν ξεχνιούνται όσα χρόνια κι αν περάσουν. Κρίμα που το μπάσκετ δεν μπόρεσε να το αξιοποιήσει σε μεγαλύτερο βαθμό για να μην αντιμετωπίζουμε τώρα τόσο μεγάλα προβλήματα. Χρειάζεται να έχεις τους κατάλληλους ανθρώπους για να αντιμετωπίσεις τέτοιες καταστάσεις.

Πρόλαβες καλές εποχές για το μπάσκετ. Η σημερινή κατάσταση σε στεναχωρεί; 

Είναι αλήθεια ότι έζησα καλά χρόνια αλλά στα δυο τελευταία χρόνια πρόλαβα αρκετά προβλήματα. Είναι λυπηρό να υπάρχει αυτή η κατάσταση και μιλώ πιο πολύ για τις ομάδες της Θεσσαλονίκης. Οι παίκτες θέλουν να δώσουν το κάτι παραπάνω αλλά πολλές φορές δεν μπορούν να έχουν τα προς το ζειν. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε κατάφατσα τα προβλήματα και να μην κρυβόμαστε πίσω απ” αυτά και να λέμε πως όλα είναι καλά επειδή δυο σύλλογοι και η Εθνική ομάδα έχουν κάποιες επιτυχίες. Η κατάσταση είναι πολύ άσχημη. 

Ποια ήταν η καλύτερη στιγμή για σένα αυτά τα περίπου 15 χρόνια που ήσουν παίκτης; 

Όλες οι στιγμές έχουν τις ιδιαιτερότητες τους. Κάθε τίτλος, κάθε χαρά, κάθε διάκριση έχει από πίσω την προσπάθεια, την προπόνηση, την επιμονή. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια συγκεκριμένη. Για μένα το πιο σημαντικό είναι πως ακόμη και τώρα που δεν είμαι επαγγελματίας αθλητής, πηγαίνω στο γήπεδο για να κάνω προπόνηση με τον Αίαντα Ευόσμου και νιώθω τρέλα, νιώθω χαρά να τρέχω, να αγωνίζομαι. Δηλαδή με το που μπαίνεις στο γήπεδο να γυαλίζει το μάτι σου. Και παρότι έχω σταματήσει να είμαι επαγγελματίας γυαλίζει ακόμη το μάτι μου. Εμένα αυτό με γέμιζε. Όλα τα άλλα έρχονταν δεύτερα.

 Χειρότερη υπάρχει;

Πάλι το ίδιο θα σου πω. Και οι χαρές και οι λύπες είναι μέσα στο πρόγραμμα. Η αλήθεια είναι ότι οι πίκρες σου μένουν πιο πολύ από τις χαρές. Τη χαρά προσπαθείς να την ξεπεράσεις γρήγορα για να μην πάρουν τα μυαλά σου αέρα και να είσαι συγκεντρωμένος ενώ η λύπη μπορεί να σε πάρει από κάτω μερικές φορές και να την σκέφτεσαι συνέχεια. 

Εδώ και λίγο καιρό κάνεις κάτι άλλο. Περνάς πολλές ώρες με τα παιδιά στην Ακαδημία μπάσκετ, την GBA που έχετε ιδρύσει μαζί με τους Παπαδόπουλο, Διαμαντίδη και Χαραλαμπίδη. Πώς είναι αυτή η εμπειρία; 

Από πέρυσι ξεκινήσαμε μια προσπάθεια με τα παιδιά να δημιουργήσουμε μια ακαδημία μπάσκετ, την GBA. Ήταν κάτι που το είχα στο μυαλό μου κι έτσι όπως έγινε με τα παιδιά είναι ό,τι καλύτερο. Επειδή έχω και τον χρόνο να διαθέσω, γιατί τα άλλα παιδιά αγωνίζονται ακόμη, είναι μεγάλη χαρά για μένα. Είναι κάτι που με γεμίζει και γεμίζει και τον χρόνο μου. Το θεωρώ δημιουργικό και αυτή η μετάβαση στο να είμαι στο μπάσκετ όλη τη μέρα μου δίνει κίνητρο και πιστεύω πως ο άνθρωπος χρειάζεται κίνητρα συνέχεια για να είναι και καλά στην υγεία του. Αυτό με κάνει να είμαι ζωντανός σε θέμα ασχολίας. Δίνω πολλά πράγματα και πιστεύω πως θα δώσω και περισσότερα. 

Ποιος είναι ο σκοπός της Ακαδημίας;

Ο σκοπός είναι να γίνει μια ομάδα μπάσκετ με προτεραιότητα την παραγωγική διαδικασία μέσα από τα τμήματα υποδομής. Ακαδημία, μίνι, παιδικό, εφηβικό και αργότερα η δημιουργία ενός ανδρικού τμήματος που θα στελεχώνεται από παίδες και έφηβους. Αυτός είναι ο στόχος μας και πιστεύω να υλοποιηθεί μέσα στα επόμενα χρόνια. Φέτος έχουμε εγκαινιάσει μια συνεργασία με τον Αίαντα Ευόσμου που θέλουμε να μείνει και αυτή στον χρόνο. Ο Αίας είναι η πρώτη μου ομάδα, την οποία αγαπώ και η ομάδα της περιοχής που ζω. Η GBA δεν μένει μόνο σε μια κατάσταση με τα γήπεδα που χρησιμοποιεί στο κέντρο και στην Ανατολική Θεσσαλονίκη αλλά έχουμε και αυτή τη συνεργασία με τον Αίαντα που είναι κάτι πολύ δημιουργικό. 

Θεωρείς ότι είναι σημαδιακό το γεγονός πως αυτό το νέο ξεκίνημα στην καριέρα σου το κάνεις στο γήπεδο που ήταν το πρώτο σου σπίτι μπασκετικά;

Αισθάνομαι πάντα πολύ όμορφα όταν μπαίνω σ” αυτό το γήπεδο και να το βλέπω γεμάτο παιδιά που κάνουν προπόνηση. Πριν από μια εικοσαετία ήμουν εγώ, τώρα είναι τα παιδιά που γυμνάζονται στις ακαδημίες της ομάδας. Θα χαρώ πάρα πολύ αν απ” αυτό το γήπεδο αλλά και από τα υπόλοιπα που φιλοξενείται η GBA βγουν παιδιά που θα ζήσουν πράγματα που ζήσαμε κι εμείς ή θα βγουν παιδιά που θα μείνουν στον αθλητισμό και θα τους γίνει τρόπος ζωής. Δεν λέω να γίνουν όλοι πρωταθλητές αλλά να μάθουν να αθλούνται και να αγαπήσουν τον αθλητισμό και το μπάσκετ. Να μάθουν σωστά τα βασικά του μπάσκετ και να δημιουργηθούν άνθρωποι με σωστή παιδεία που θα αγαπούν το μπάσκετ και τον αθλητισμό και θα μισούν τη βία και τον χουλιγκανισμό. 

Αυτή η πρωτοβουλία όμως εξελίσσεται σε μια περίοδο κρίσης… 

Γι” αυτό θέλουμε να είμαστε κοντά στους γονείς και να τους προσφέρουμε αυτό που μπορούμε σε όσο το δυνατόν χαμηλότερη τιμή. Αξίζει να δει κάποιος αυτό που προσφέρουμε προπονητικά με τους επικεφαλής προπονητές μας, τον Χρήστο Μαγκώτσιο και τον Δημήτρη Νικολαΐδη, οι οποίοι έχουν μεγάλη ιστορία στον χώρο και παράλληλα έχουν τον δικό μας σεβασμό. Ο τρόπος που λειτουργεί όλη η ακαδημία είναι τέτοιος για να προσελκύσει τον κόσμο να έρθει και να φέρει και τα παιδιά του. 

Πιστεύεις ότι έχεις μεταδοτικότητα στα μικρά παιδιά που συμμετέχουν στην Ακαδημία;

Δεν το ξέρω. Εγώ εμπιστεύομαι τους δυο αυτούς ανθρώπους (σ.σ. Μαγκώτσιο, Νικολαΐδη) τους οποίους θεωρώ τους κορυφαίους προπονητές στη Θεσσαλονίκη. Αυτούς τους ανθρώπους ακούω και με καθοδηγούν ώστε να κάνω κάποιες παρατηρήσεις στα παιδιά και να τους δίνω οδηγίες. Δεν ξέρω λεπτομέρειες που έχουν να κάνουν με την προπονητική. Μπορεί να παίζουμε μπάσκετ 25 χρόνια αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο να διδάξεις μπάσκετ. Έχει τη δική του μεθοδολογία. Προσπαθώ να μάθω πράγματα απ” αυτούς τους ανθρώπους και να τα μεταδώσω στα παιδιά. 

Είναι στις σκέψεις σου και στις προθέσεις σου να ακολουθήσεις καριέρα προπονητή; 

Αυτή τη στιγμή δεν το σκέφτομαι καθόλου. Ασχολούμαι με αυτό το κομμάτι, είμαι δοσμένος σ” αυτό και το θεωρώ σημαντικό. Είναι στα πρώτα του βήματα γιατί εμείς θέλουμε μέσα στα χρόνια να αναπτυχθούμε σαν ομάδα. Να έχουμε τμήματα υποδομής, να έχουμε αγωνιστικά τμήματα ώστε να δημιουργήσουμε μια ομάδα όπως εμείς τη θέλουμε, με τις δικές μας προϋποθέσεις.