Καλαφατάκης στο Onsports: «Ο ΚΑΟΔ μπορεί πλέι οφ!»

Ο τεχνικός των Δραμινών τονίζει ότι αυτή η χρονιά που είναι η δεύτερη συνεχόμενη για τον ΚΑΟΔ στη μεγάλη κατηγορία είναι πιο δύσκολη από την πρώτη, γιατί η ομάδα του καλείται να κερδίσει την καταξίωση.

«Της καταξίωσης η χρονιά είναι η δεύτερη. Η πρώτη είναι να σωθείς και να κερδίσεις τις εντυπώσεις. Εμείς σωθήκαμε γιατί πραγματικά το αξίζαμε και όχι γιατί έπεσε μια ομάδα, αλλά γιατί κάναμε καλές εμφανίσεις και παίξαμε και ωραίο μπάσκετ», είναι τα λόγια του κ. Καλαφατάκη.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Γιώργου Καλαφατάκη στο Onsports:

Παραμείνατε φέτος στον ΚΑΟΔ και θα καθοδηγήσετε την ομάδα και τη νέα σεζόν μετά την περσινή επίτευξη του στόχου της παραμονής στην Α1. Τι ήταν αυτό που σας κράτησε στη Δράμα;

«Υπήρχε διάθεση να μείνω, αλλά είχαμε μια διαφορά στο οικονομικό. Ερχόμενος στη Δράμα και μιλώντας με τον πρόεδρο, λύθηκε το θέμα και για αυτό και συνέχισα. Η θέληση για παράταση της συνεργασίας μας υπήρχε και από τους δύο».

Πέρσι, ο ΚΑΟΔ έφτασε πολύ κοντά στη συμμετοχή του στα πλέι οφ, αν και αρχικός στόχος, όπως είναι και για κάθε νεοφώτιστη ομάδα, ήταν η παραμονή στην κατηγορία. Φέτος, ποιές είναι οι βλέψεις σας;

«Πέρσι ήμασταν νεοφώτιστοι και έπεφτε ένας από την Α1. Ξεκινήσαμε αργά την προετοιμασία μας με ένα ρόστερ που διαμορφώθηκε από παίκτες που είχαν μείνει χωρίς ομάδα. Κατορθώσαμε τελικά να κάνουμε καλή πορεία, να παίξουμε ωραίο μπάσκετ και από ατυχία, απειρία ή αδικία να μείνουμε εκτός οκτάδας. Οι ομάδες που ανεβαίνουν από την Α2 στην Α1 πάνε με καλή ψυχολογία, με κεκτημένη ταχύτητα, οι άλλοι δεν τους υπολογίζουν και πολύ, έχουν άγνοια κινδύνου, αφού προέρχονται από τις πολλές νίκες από την Α2 και συνήθως την πρώτη χρονιά αν έχει και την εμπειρία ο προπονητής τα καταφέρνουν να παραμείνουν. Η δεύτερη χρονιά είναι η δύσκολη και αποτελεί το κριτήριο του τι κάνεις. Δηλαδή της καταξίωσης η χρονιά είναι η δεύτερη. Η πρώτη είναι να σωθείς και να κερδίσεις τις εντυπώσεις. Εμείς σωθήκαμε γιατί πραγματικά το αξίζαμε και όχι γιατί έπεσε μια ομάδα, αλλά γιατί κάναμε καλές εμφανίσεις και παίξαμε και ωραίο μπάσκετ. Αυτό ήταν στα συν μας, δεν ήταν μόνο η σωτηρία. Φέτος πρέπει να το σταθεροποιήσουμε αυτό που κερδίσαμε πέρσι και να το κάνουμε καλύτερο. Να σωθούμε στα σίγουρα και μετά να διεκδικήσουμε κάτι παραπάνω από τη θέση 9 που κατακτήσαμε την περασμένη περίοδο. Αυτό είναι το βασικό μας μέλημα, αυτό που χάσαμε πέρσι την τελευταία αγωνιστική».

Θα δούμε διαφορετικό στυλ μπάσκετ από τον ΚΑΟΔ, ή θα βασιστεί στα περσινά δεδομένα που του έδωσαν την ευκαιρία να βρίσκεται για ακόμη μια χρονιά στην Α1;

«Η φιλοσοφία που υπάρχει και αυτό που παίζει μια ομάδα πηγάζει από τον προπονητή. Αυτό που πιστεύει ο προπονητής πρέπει να συνδυάζεται και με το ανάλογο ρόστερ. Δηλαδή για να γίνει πράξη η φιλοσοφία και το σκεπτικό μου θα πρέπει να έχω και τους κατάλληλους παίκτες. Τώρα που είχαμε μεγαλύτερα περιθώρια στο να επιλέξουμε παίκτες αν έρθουν τα πράγματα έτσι όπως τα υπολογίζουμε και τα σχεδιάζουμε, θεωρώ πως θα είμαστε καλύτεροι από πέρσι και θα παίξουμε τουλάχιστον το ίδιο καλά. Με θέαμα, με ουσία, με καλό μπάσκετ, θα είμαστε ανταγωνιστικοί, μετρημένοι και σοβαροί. Οπως πρέπει. Έχουμε κρατήσει έναν κορμό 4-5 παικτών, οι οποίοι έδειξαν μεγάλη πρόοδο και διάθεση να μείνουν και πιστεύω ότι θα έχουν την ανάλογη πορεία και φέτος».

Πέρσι, υπήρχε ο Κώστας Χαραλαμπίδης, ο οποίος έπαιρνε τον ΚΑΟΔ στις πλάτες του. Φέτος δεν έμεινε στην ομάδα. Με ποιον τρόπο θα καλυφθεί η απουσία του;

«Τη θέση 2 θα την καλύψουμε με ξένο και Έλληνα μαζί, αφού στο 2 και το 3 παίζουν τόσο ο Ιωάννου όσο και ο Ζάρας. Ο Νόουλς που αποκτήσαμε είναι σκόρερ και ηγέτης. Θα το καλύψουμε εκ των ενόντων. Πέρσι η χρονιά πήγε έτσι γιατί ήταν πολλοί παίκτες από την Α2, από αποχή από προβλήματα... Και ο μόνος που είχε εμπειρία και προσωπικότητα να οδηγήσει την ομάδα στην Α1 ήταν ο Χαραλαμπίδης και για αυτό πήρε και βασικότερο και πρωταγωνιστικό ρόλο. Όμως, αποδείξαμε ότι και μετά τον τραυματισμό του μπορέσαμε να παίξουμε το ίδιο μπάσκετ, ήμασταν ανταγωνιστικοί και είχαμε την ίδια απόδοση και σε ματς που έλειπε. Αυτό σημαίνει ότι η ομάδα είχε πάρει μια νοοτροπία, ένα στυλ παιχνιδιού, το οποίο το ακολούθησε πιστά με τον Ζάρα, τον Κιτσούλη, τον Αθηναίου και τους υπόλοιπους».

Από τους ξένους που έχει πάρει ο ΚΑΟΔ, τι μπορούμε να περιμένουμε;

«Εγώ περιμένω πάρα πολλά πράγματα γιατί είναι παίκτες που διψάνε για διάκριση και ήθελαν να πάρουν την ευκαιρία. Δεν είναι ακριβώς ρούκι, αλλά έχουν μια μικρή εμπειρία εκτός Αμερικής. Είναι νέοι, ο μεγαλύτερος είναι το 1987 γεννηθείς που έχει παίξει και στη Γερμανία δυο χρόνια (Λούις Ντέιλ). Ξέρει τι θα πει Ευρώπη. Όλοι είναι από πολύ καλά πανεπιστήμια, γρήγοροι, σκόρερ... Νομίζω ότι θα συνδυάσουν θέαμα και ουσία και καλό μπάσκετ. Επίσης πιστεύω πολύ στον Γκι Μισέλ, τον Γάλλο ψηλό, τον Ζάρα, τον Κακαρούδη, τον Μπένα, που θεωρώ πως θα είναι πολύ καλύτεροι από πέρσι και με τη βοήθεια του Καλαϊτζίδη και του Ιωάννου, ο οποίος είναι αναξιοποίητο ταλέντο, θα είμαστε πολύ καλύτεροι».

Πέρσι, είδαμε στην Α1 επαρχιακές ομάδες όπως ο Κολοσσός Ρόδου, το Ρέθυμνο και η Καβάλα να πρωταγωνιστούν και να είναι στις πρώτες θέσεις, κάτι που είχε να γίνει χρόνια στο ελληνικό πρωτάθλημα. Μπορεί ο ΚΑΟΔ να είναι αυτός η έκπληξη φέτος και να κάνει μια ανάλογη πορεία;

«Ο Κολοσσός τις τελευταίες σεζόν είναι συνέχεια στην οκτάδα. Πέρασε τα δύο πρώτα χρόνια τα δύσκολα να καθιερωθεί και να καταξιωθεί και εν συνεχεία κέρδισε την εκτίμηση και τον σεβασμό όλων. Το Ρέθυμνο είχε την εμπειρία της προηγούμενης χρονιάς στην Α1, αλλά επένδυσε, δούλεψε πολύ και έφερε και δύο ικανότατους ξένους που ήταν από τους καλύτερους του πρωταθλήματος και δίκαια βρέθηκε εκεί που βρέθηκε. Η Καβάλα, επίσης, είναι χρόνια στην Α1 και είναι καλό για το ελληνικό μπάσκετ να κυριαρχεί η επαρχία και όχι μόνο η Αθήνα ή η Θεσσαλονίκη. Οι ομάδες που επενδύουν και κάνουν σωστή δουλειά, με πρόγραμμα, αρχή και τέλος, σαν οικογένεια και με καλή λειτουργία, δικαιώνονται στην πορεία. Εμείς είμαστε μια νοικοκυρεμένη ομάδα, με κόσμο, έχουμε τους ανθρώπους μας, υπάρχει πολύ καλό κλίμα, διαθέτουμε καλά παιδιά και πιστεύω ότι μπορούμε του χρόνου να συμπληρώσουμε αυτές τις τρεις ομάδας και να είμαστε και εμείς στην τετράδα των επαρχιακών ομάδων στους οκτώ».

Βλέπουμε φέτος ότι στους πάγκους όλων των ομάδων της Α1 υπάρχουν Έλληνες προπονητές. Πόσο σημαντικό είναι αυτό για το μπάσκετ της χώρας;

«Αυτό είναι καλό, αλλά γίνεται εξ ανάγκης. Όπως εξ ανάγκης είναι στο ποδόσφαιρο και το μπάσκετ οι ομάδες να πηγαίνουν σε λύσεις Ελλήνων παικτών, είτε μικρών, είτε μεγάλων γιατί τα μπάτζετ έπεσαν, οι καταστάσεις το έφεραν έτσι που τα πολλά λεφτά δεν υπάρχουν. Είχα πει σε ανύποπτο χρόνο ότι στο μπάσκετ θα μείνουν αυτοί που το αγαπάνε και όχι αυτοί που έρχονται για να αρπάξουν από αυτό. Πιστεύω ότι είναι μια καλή αρχή για να αναγνωριστεί και η αξία του Έλληνα προπονητή και παίκτη και να πάρουν τη θέση που τους αξίζουν έστω και τώρα στα δύσκολα γιατί είχαν υποτιμηθεί και πηγαίναμε σε ακριβές ξενόφερτες λύσεις. Πέρα από τους Ομπράντοβιτς και Ίβκοβιτς που ήταν τιμή μας να είναι εδώ, υπήρχαν και άλλοι που δεν άξιζαν να είναι στο ελληνικό πρωτάθλημα. Θεωρώ ότι το καλύτερο είναι να το κάνεις από επιλογή να έχεις Έλληνες, αλλά στο ίδιο αποτέλεσμα μπορεί να σε φέρει και η ανάγκη. Εγώ πάντα πίστευα στους Έλληνες παίκτες, αλλά και αυτοί πρέπει να καταλάβουν με τη σειρά τους την κατάσταση που επικρατεί, να εκτιμήσουν ότι η κρίση έχει χτυπήσει τα πάντα στην κοινωνία μας, να δουν το σήμερα και να καταλάβουν ότι το αύριο θα είναι δύσκολο, να παλέψουν και να συμβαδίσουν με τις καταστάσεις».

Βλέπουμε ότι φέτος είχαμε παραγωγή Ελλήνων προπονητών στην Ευρώπη με παραδείγματα τον Παναγιώτη Γιαννάκη, τον Κώστα Φλεβαράκη, τον Άρη Λυκογιάννη και τον Βασίλη Φραγκιά...

«Οι Έλληνες προπονητές είναι από τους καλύτερους στον κόσμο, αλλά υπάρχει λόγος γιατί τα προηγούμενα χρόνια δεν πηγαίναμε έξω, κάτι που έχει συμβεί και με εμένα. Όταν οι ξένοι προπονητές ήθελαν να έρθουν στην Ελλάδα, γιατί αυτή είχε το καλύτερο και το πιο ακριβό πρωτάθλημα στην Ευρώπη γιατί ο Έλληνας προπονητής να πάει έξω; Αυτό το κάνει όταν δεν βρίσκει δουλειά εδώ. Τώρα αντιστράφηκαν λίγο τα πράγματα. Η αγορά στο εξωτερικό έμεινε στα ίδια επίπεδα, ενώ τα δικά μας μπάτζετ και κασέ έπεσαν. Παλαιότερα οι Έλληνες προπονητές δεν θα έφευγαν με λίγα χρήματα, αλλά τώρα φεύγουν ακόμη και με λιγότερα. Δεν είναι ότι δεν πήγαιναν εξωτερικό επειδή δεν άξιζαν, αλλά επειδή ήταν σε ένα από τα καλύτερα πρωταθλήματα. Ακόμη και τώρα που υπάρχει κρίση, το ελληνικό πρωτάθλημα είναι μέσα στα τρία καλύτερα της Ευρώπης. Οπότε γιατί να πάμε στο εξωτερικό; Οι Έλληνες προπονητές είναι πολύ καλύτεροι από τους ξένους, απλώς κυριαρχούσαν οι Σέρβοι που προέρχονται από μια γνωστή σχολή».

Αναφορικά με το επίπεδο της Α1 τη νέα σεζόν, θα είναι αναβαθμισμένο από τα προηγούμενα χρόνια;

«Πιστεύω ότι θα είναι πολύ καλό παρά την κρίση. Οι κινήσεις που κάνουν όλες οι ομάδες δείχνουν ότι πρέπει να περιμένουμε ένα δύσκολο πρωτάθλημα, αλλά και νοικοκυρεμένο σε σύγκριση με άλλες χρονιές».

Για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 3x3 που έγινε στην Ελλάδα, μια νέα προσπάθεια στο χώρο του μπάσκετ, τι έχετε να πείτε;

«Αποδείξαμε ότι είμαστε χώρα που αγαπάει το μπάσκετ και η διοργάνωση έκανε μεγάλη αίσθηση. Το είδαμε από την προσέλευση του κόσμου, ο οποίος ανταποκρίθηκε σε δύσκολες εποχές, έδειξε ότι αγαπάει το μπάσκετ και ότι στον Έλληνα ταιριάζει το άθλημα».