Μπατίστ: «Αν αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου, μείνε στο σπίτι!»

Ο Αμερικανός σέντερ των «πρασίνων» έγραψε στο «paoblog.gr» και υπογράμμισε αναλυτικά…

«Μιλάμε λίγες ώρες πριν από την απογευματινή μας προπόνηση, μία μέρα πριν από τον τρίτο τελικό. Πήραμε τη νίκη στον δεύτερο στο ΟΑΚΑ και πολλοί είναι αυτοί που με ρωτάνε ή αναφέρονται στον τρόπο με τον οποίο βγήκα στο παρκέ στο δεύτερο ημίχρονο. Δεν ξέρω… Φαινόταν σαν να έπρεπε κάποιος να κάνει κάτι, είτε από εμάς τους παίκτες, είτε από τον κόσμο. Για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, στο ΟΑΚΑ ήταν λες και γινόταν… κηδεία. Ησυχία… Το πρώτο ημίχρονο ήταν πολύ ήσυχο. Δεν νιώθαμε ότι παίζαμε στο ΟΑΚΑ, το οποίο είναι από τα πιο δύσκολα γήπεδα για να παίξει ένας αντίπαλος. Ένιωσα λοιπόν ότι έπρεπε να κάνουμε κάτι για να αλλάξει αυτό και η ευκαιρία δόθηκε με αυτό το μομέντουμ που φάνηκε να έχουμε με το τρίποντο του Καϊμακόγλου, το δίποντο και μετά με το δικό μου κάρφωμα. Απλά ήθελα να δω τον κόσμο να ενεργοποιείται, να παίρνει μέρος στον αγώνα και λειτούργησε…

Βγήκα στο παρκέ μετά το πρώτο ημίχρονο έτοιμος, αλλά θέλαμε και τη συμμετοχή του κόσμου. Είναι κάτι που χρειαζόμουν, να νιώσω την ενέργεια που ξέρω ότι μπορεί να μας δώσει η εξέδρα. Γι’ αυτό και πήγα απευθείας στον κόσμο με το που βγήκα στο παρκέ για το δεύτερο μισό. Όπως είπα, όλα ήταν πολύ ήσυχα για ένα τέτοιο παιχνίδι. Και μπορώ να σας πω από τώρα ότι για το επόμενο εντός έδρας παιχνίδι μας θέλουμε ο κόσμος, εσείς, να είστε όσο το δυνατόν πιο θορυβώδεις γίνεται, έτσι ώστε όλα να γίνουν πιο δύσκολα για τους αντιπάλους μας. Από το πρώτο δευτερόλεπτο ως το τελευταίο, γιατί ξέρω πως μπορεί να γίνει το ΟΑΚΑ, πόσο μπορείτε εσείς να μας βοηθήσετε ουσιαστικά.

Στο πρώτο ημίχρονο ήταν δύσκολο να βρούμε ρυθμό. Δόθηκαν πολλά φάουλ και πραγματικά δεν μπορούσαμε να βρούμε ρυθμό επιθετικά, αλλά ούτε και αμυντικά. Στο τρίτο δεκάλεπτο αφήσαμε την άμυνα να οδηγήσει την επίθεσή μας, γιατί αυτό είναι που πρέπει να κάνεις σε παιχνίδια όπως αυτό. Αν η επίθεση δεν λειτουργεί όπως θα ήθελες, τότε υπάρχει ένα άλλο κομμάτι του παιχνιδιού από το οποίο μπορείς να βρεις το ρυθμό σου και αυτό είναι άμυνα. Οπότε πιέσαμε, τους οδηγήσαμε σε λάθη, φτάσαμε σε καρφώματα, ευστοχήσαμε σε σουτ τριών πόντων, βρήκαμε εύκολα καλάθια και όλα αυτά μας βοήθησαν να πάρουμε μια μεγάλη διαφορά. Στη διάρκεια του ημιχρόνου ο Ομπράντοβιτς μας μίλησε. Μας είπε «πρέπει να βγείτε έξω και να παλέψετε λίγο περισσότερο». Όχι ακριβώς με αυτά τα λόγια, αλλά το σημαντικό είναι ότι μας έδωσε την ενέργεια που χρειαζόταν για να κάνουμε αυτό που πρέπει.

Το κλειδί για το θετικό αποτέλεσμα δεν ήταν άλλο από την άμυνα. Κοψίματα, κλεψίματα, ριμπάουντ. Τα ριμπάουντ είναι το τελευταίο κομμάτι της άμυνας και μας έδωσε δεύτερες ευκαιρίες, αλλά και εύκολα καλάθια στον αιφνιδιασμό, καταφέρνοντας να σκοράρουμε πριν οργανωθούν. Επιπλέον, κάποιοι από τους παίκτες μας βρήκαν ρυθμό επιθετικά και μας βοήθησαν σημαντικά. Η άμυνα είναι αυτή που κερδίζει πρωταθλήματα και ξέρω πως αύριο θα πρέπει να κάνουμε το ίδιο. Πιστεύω ότι τώρα έχουμε και μια πολύ καλύτερη αίσθηση του τι θέλουν να κάνουν, οπότε αν έχουμε υπομονή και δεν βιαζόμαστε, αν είτε ευστοχήσουμε είτε αστοχήσουμε στην επίθεση, επιστρέψουμε στην άμυνα άμεσα και προσπαθήσουμε να παίξουμε καλά σε αυτό το κομμάτι, όλα θα πάνε καλά.

Ξέρω ότι αρκετοί πιστεύουν ότι δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε. Αλλά θα δούμε. Αν είναι αυτή η επιθυμία του Θεού, θα δούμε. Δεν πρόκειται να διαφωνήσω μαζί Του. Δεν το έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου. Αλλά, υπάρχει πάντα ένα «αλλά». Θα παλέψουμε ως το τελευταίο δευτερόλεπτο. Αν το κάνουμε αυτό, ξέρω πως όλα θα πάνε καλά. Αυτό πιστεύω. Ο τρόπος που παλέψαμε ως το τέλος στον δεύτερο τελικό είναι ο οδηγός και για τον επόμενο τελικό. Πρέπει να επιβάλουμε τη δική μας θέληση, όπως κάναμε και στο δεύτερο παιχνίδι. Ανταπεξήλθαμε στην πρόκληση, παίξαμε με μεγαλύτερη ενέργεια, τρέξαμε, κινηθήκαμε σωστά. Πρέπει να έχουμε την ίδια ενέργεια και αύριο. Δεν θα είναι εύκολο να παίξουμε εκεί. Είναι δύσκολο να παίζεις εκεί, αλλά την ίδια στιγμή αν θέλουμε να στεφθούμε πρωταθλητές, ο τρίτος αγώνας είναι καθοριστικός.

Δεν αμφιβάλλαμε ποτέ για τους εαυτούς. Αν γινόταν αυτό, καλύτερα να μην παίζαμε. Αν το σκεφτείς και το 2009 και το 2011 το πρωτάθλημα περνούσε από το ΣΕΦ. Δεν υπάρχει διαφορά. Η μοναδική διαφορά είναι ότι πήραν τη νίκη στον πρώτο τελικό. Θα δούμε τι θα γίνει στο τρίτο παιχνίδι. Αλλά ΠΟΤΕ δεν αμφέβαλλα για τον εαυτό μου ή για την ομάδα μου. Αν έχεις αμφιβολίες, μείνε σπίτι.

Μου είπαν επίσης ότι έχει γίνει κουβέντα και πάλι για τους διαιτητές. Θέλετε την άποψή μου; Είναι άνθρωποι. Κανένας δεν είναι τέλειος, αλλά την ίδια στιγμή κάποια πράγματα θα μπορούσαν να αλλάξουν ώστε να γίνει καλύτερο το πρωτάθλημα και να βοηθηθούν και οι ίδιοι. Όπως για παράδειγμα να υπάρχει το instant replay. Κανένας δεν είναι τέλειος. Κάνουν λάθη όπως όλοι μας. Επίσης, κανείς δεν θυμάται τα σωστά σφυρίγματα, αλλά μόνο τα λάθος. Οπότε, πιστεύω ότι πρέπει να βγούμε έξω και να παίξουμε ανεξάρτητα από το τι θα γίνει με τους διαιτητές. Πρέπει να ελέγξουμε τα πράγματα που μπορούμε κι αυτό είναι το αγωνιστικό κομμάτι, το τι θα κάνουμε με την μπάλα.

Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ στην ατμόσφαιρα αυτών των δύο πρώτων τελικών. Έτσι πρέπει να παίζεται το μπάσκετ. Είναι ακόμη ίσως λίγο άσχημο που πρέπει να υπάρχουν τα δίχτυα, αλλά είναι διαφορετικά τα πράγματα. Το μπάσκετ σήμαινε πάντα για μένα ασφάλεια. Ήταν η διαφυγή μου. Όταν παίζω μπάσκετ νιώθω ελεύθερος και έτσι ένιωσα σε αυτά τα δύο πρώτα παιχνίδια. Ελπίζω και αυτά που ακολουθούν να γίνουν στο ίδιο κλίμα, γιατί οι δύο αυτές ομάδες είναι με διαφορά από τις καλύτερες στην Ευρώπη και είναι κάτι που πρέπει να το σέβονται όλοι και στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη…

Αυτά για την ώρα… Να προσέχετε, να πιστεύετε στην ομάδα και θα σας δούμε και πάλι στο ΟΑΚΑ,
Μάικ…»