Η εξέλιξη του Daihatsu Cuore (photos)

Τo Daihatsu Cuore έχει μια ιστορία 33 ετών παραγωγής, γεγονός που από μόνο του λέει πολλά για την αξία του. Πέραν της τυπικής -για Ιαπωνικό αυτοκίνητο πόλης- διαφήμισης, ποτέ δεν έτυχε ιδιαίτερης προσοχής και προώθησης αλλά πάντα στη συνείδηση των ταλαιπωρημένων κατοίκων μεγάλων αστικών κέντρων, όπως είναι η Αθήνα, ήταν μια σταθερή αξία. Οι πυκνοκατοικημένες πόλεις και τα προβλήματα που επιφέρουν στις μετακινήσεις άλλωστε, ήταν αυτές που ώθησαν τους Ιάπωνες κατασκευαστές στο να παράγουν πολύ μικρά αυτοκίνητα.

Η πιο σύγχρονη εκδοχή του είναι μια πραγματική έκπληξη. Δεν είναι τόσο η αισθητική προσέγγιση του θέματος που θα πάρει την ταυτότητα του ανταγωνισμού, αν και εδώ που τα λέμε, μάλλον συμπαθητικό θα το χαρακτηρίζαμε το αμάξωμα, παρά τις πολλές κάθετες επιφάνειες. Στο εσωτερικό η αναβάθμιση είναι εμφανέστατη, με καλής ποιότητας πλαστικά και αρκετά θετική σχεδίαση. Το τιμόνι μικρό και ελαφρύ, κάνει τις όποιες μανούβρες μέσα στην πόλη πραγματικό παιχνίδι. Ο επιλογέας είναι σαφής αλλά δε διεκδικεί πρωτεία στην αίσθηση και η ορατότητα προς όλες τις κατευθύνσεις είναι απρόσκοπτη. Χώρια που με τις μικρές του διαστάσεις μπορείς να χωθείς παντού μια και οι κάθετες επιφάνειες κάνουν τον υπολογισμό του χώρου παιχνίδι. Είναι και το τρικύλινδρο –ελαφρώς φασαριόζικο και τραχύ- μοτέρ που συναινεί σε όλα τα παραπάνω και σε ακόμα περισσότερα.

Εντάξει, στην Εθνική Οδό δεν είναι και η καλύτερή του. Η προθυμία στην αύξηση των στροφών που δείχνει όμως μέχρι να βγεις εκτός των τειχών, σε έχει κερδίσει, ενώ δεν εμφανίζει και μεγάλη κατανάλωση, τόσο που ξεχνάς πότε το γέμισες. Σε δρόμους με στροφές πάλι, δείχνει αδυναμίες. Αυτές είναι και οι σοβαρότερες. Ναι μεν δεν είναι το στοιχείο του αλλά όταν θα βρεθεί εκεί, συνεχώς το υπενθυμίζει στον οδηγό. Οι μικροί τροχοί των 13 ιντσών φορούν στενά ελαστικά (155/65) και φαίνονται λίγοι, όταν είναι στριμμένοι. Η πρόσφυση χάνεται πολύ γρήγορα και ο μικρός DVVT κινητήρας των 998 κ.εκ. που αποδίδει 70 ίππους, ανεβάζει στροφές σπινάροντας τον εσωτερικό προς τη στροφή τροχό. Το στοιχείο που κάνει ασυναγώνιστο το μικρό Ιάπωνα, εκτός της δυναμικής του κινητήρα με τη χαμηλότατη κατανάλωση (4,5 λίτρα/100 χλμ.) και τις ανάλογες εκπομπές ρύπων (104 γρ. CO2/χλμ.) είναι το ότι για το μέγεθός του προσφέρει εξαιρετικούς χώρους για τους επιβάτες. Φτάνει να αναλογιστεί κανείς πως στην καμπίνα του μικρού Daihatsu, μπορούν να φιλοξενηθούν και να μετακινηθούν με αρκετή άνεση, τέσσερις επιβάτες με ύψος άνω του 1,80μ. και περισσότερα από 100 κιλά έκαστος, στα όρια του ωφέλιμου βάρους.

Μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια που διευκολύνει τη διαδικασία της επι/ αποβίβασης, είναι ότι οι πόρτες ανοίγουν μέχρι σχεδόν κάθετα σε σχέση με το αμάξωμα και είναι ένα ακόμα στοιχείο που δεν συναντάς συχνά. Το κυριότερο είναι πως δεν υπάρχει πρόβλημα στα γόνατα των πίσω και ο χώρος για τις αποσκευές έχει εκμεταλλεύσιμο όγκο, έως και 215 λίτρων (με το πίσω κάθισμα που προαιρετικά μπορεί να μετακινηθεί κατά το διαμήκη άξονα του αυτοκινήτου στην πιο μπροστά θέση).

Μιλάμε λοιπόν για υποδειγματική εκμετάλλευση των εσωτερικών χώρων, για την οποία βέβαια συναινεί και το μεταξόνιο, που είναι από τα μεγαλύτερα της κατηγορίας (2.490 χιλ.) αν και δεν του φαίνεται. Αυτό είναι και το high light του νέου Cuore. Ένα μικρό αυτοκίνητο που μπορεί πραγματικά να εξυπηρετήσει τέσσερις ενήλικους.