Ευρωλίγκα: Ο covid 19 αλλοίωσε την έννοια της έδρας

Οι μέρες που περνάμε για δεύτερη σερί σεζόν ελέω της επέλασης του covid 19 είναι πραγματικά πρωτοφανείς και εφιαλτικές. Η καθημερινότητα έχει επηρεαστεί σε όλα τα επίπεδα και οι ζωές μας έχουν διαφοροποιηθεί σε μεγάλο βαθμό. Όλος ο πλανήτης προετοιμάζεται πλέον για το δεύτερο κύμα της πανδημίας που τσαλακώνει τα πάντα στο διάβα της. Ο αθλητισμός δεν θα μπορούσε να μείνει ανέγγιχτος από όλη αυτή την κατάσταση, τουναντίον θα λέγαμε. Σε οικονομικό επίπεδο οι ζημιές είναι ανυπολόγιστες με τις ομάδες να ασθενούν οικονομικά έχοντας χάσει τους χορηγούς αλλά και τη βασική τους δύναμη που δεν είναι άλλη από τους φιλάθλους τους.

Αφήνοντας στην άκρη τις τεράστιες οικονομικές απώλειες πάμε να δούμε τι έχουν επιφέρει τα κλειστά γήπεδα σε επίπεδο αποτελεσμάτων στην Ευρωλίγκα. Πραγματικά τα στοιχεία είναι εντυπωσιακά και αποδεικνύουν πως πλέον οι έδρες δεν παίζουν κανένα απολύτως ρόλο. Δε χρειάζεται πολλά πράγματα από το να συγκρίνει κανείς το πέρσι με το φέτος. Εδώ να σημειώσουμε μια ακόμη λεπτομέρεια (παλιά δεν ίσχυε) πως οι ομάδες αγωνίζονται με τις ίδιες ακριβώς συνθήκες στα γήπεδα με τη μόνη διαφοροποίηση να έχει να κάνει με την παρουσία του κόσμου ή μη. Τι θέλουμε να πούμε; Οι μπασκέτες, τα στεφάνια (αυτό δεν υπήρχε μέχρι το 2019), οι μπάλες, τα διχτάκια και όλες οι προδιαγραφές είναι υποχρεωτικά ίδιες για όλους στην Ευρωλίγκα.

Πάμε, λοιπόν, να δούμε με αριθμούς τη διαφορά στην προ – covid και στη μετά – covid εποχή. Στα 45 πρώτα παιχνίδια της διοργάνωσης το ποσοστό νικών – ήττων των γηπεδούχων είναι πλέον στο 50%-50%! Πραγματικά εντυπωσιακό. Στους 45 πρώτους αγώνες οι γηπεδούχοι έχουν κατακτήσει 23 νίκες και οι φιλοξενούμενοι 22! Πέρσι, στους ακριβώς ίδιους αγώνες η έδρα είχε επικρατήσει 31 φορές και είχε ηττηθεί μόλις τις 14! Μιλάμε για μια πτώση στο ποσοστό της έδρας της τάξεως περίπου του 18% καθώς το 69% επιτυχίας των γηπεδούχων έχει πέσει στο 51%!

Επί προσθέτως, οφείλουμε να συνεκτιμήσουμε πως το μπάσκετ ούτως ή άλλως, είναι ένα άθλημα που ο παράγοντας έδρας δεν παίζει τον ίδιο ακριβώς ρόλο καθώς θεωρείται πιο «δίκαιο» άθλημα ενώ υπάρχουν ομάδες που δύσκολα θα επηρεαστούν και γήπεδα που δεν προκαλούν την πίεση που συναντά κάποιος στο ποδόσφαιρο για παράδειγμα (εξαιρούμε π.χ. ΟΑΚΑ, Τελ Αβιβ, Βελιγράδι, Κάουνας). Ανατρέχοντας σε ακόμη παλαιότερες σεζόν (αποτελεί εξαίρεση η αφετηρία του 2018-19 όπου συναντάμε ένα 53%-47%) και μελετώντας το ίδιο ακριβώς δείγμα τότε θα δούμε πως ο κανόνας βρίσκεται κάπου στο 70%-30% (νίκες – ήττες γηπεδούχου). Σε κάθε περίπτωση τα άδεια γήπεδα αρχίζουν και εξαφανίζουν τον παράγοντα έδρας και μας οδηγούν σε μια νέα τάξη πραγμάτων μέχρι να βγούμε από τον εφιάλτη της πανδημίας. Τέλος, ενισχύει την άποψη όσων πιστεύουν πως η «φούσκα» ή κάτι αντίστοιχο (όμιλοι σε πιο ασφαλείς πόλεις) είναι μια λύση δίκαιη που θα μειώσει και την έκθεση των ομάδων σε κινδύνους όπως τα συνεχόμενα ταξίδια.