Νίκος Σταυρόπουλος, το πρώτο τρίποντο στο ελληνικό μπάσκετ! (photos)

Το μπάσκετ εξελίσσεται στον χρόνο και ανά δεκαετία το διαπιστώνεις, καθώς αλλάζει το στυλ παιχνιδιού, η φιλοσοφία. Τα πάντα. Την δεκαετία του ’80 το τζαμπ-σουτ και το σουτ από μέση απόσταση κυριαρχούσαν στα παρκέ. Ώσπου ήρθε το τρίποντο (στα 6.25μ. τότε, στα 6.75μ. σήμερα) το 1985 και τα παρέσυρε όλα! Άλλαξε το άθλημα!

Οι παίκτες εκείνης της εποχής έκαναν πρώτοι την μετάβαση στο τρίποντο και πλέον έχουν σχεδόν καταργηθεί τόσο τα τζαμπ-σουτ, όσο και τα σουτ από μέση απόσταση, μετά από ντρίμπλα. Πλέον, προτιμάται η επιθετική ενέργεια από το τρίποντο, από ένα τζαμπ-σουτ, καθώς ο αθλητής έχει καλύτερη ισορροπία σώματος, ζυγίζει την μπάλα και εκτελεί παίρνοντας την πάσα στην αδύνατη πλευρά.

Έπειτα από αυτή την εισαγωγή… υποδεχόμαστε το Νίκο Σταυρόπουλο, τον άνθρωπο που έβαλε το πρώτο εύστοχο τρίποντο στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ, ένα απόγευμα του 1985 στο ιστορικό κλειστό της Νέας Σμύρνης επί της οδού Αρτάκης, σε ένα παιχνίδι του ΠΑΟΚ κόντρα στον Πανιώνιο.

Το Onsports φιλοξενεί τον «Μάτζικ» του ελληνικού μπάσκετ και τον… ανακρίνει για εκείνο το σουτ, με το οποίο πρόλαβε τον αντίπαλο του και εξαιρετικό σουτέρ Κώστα Μίσσα, ο οποίος έκανε δυο-τρεις αποτυχημένες απόπειρες για να ευστοχήσει!

«Το παιχνίδι ήταν Πανιώνιος-ΠΑΟΚ στη Νέα Σμύρνη το 1985, τότε που έγινε το… έγκλημα! Θυμάμαι πως είχε επιχειρήσει τότε δυο-τρία σουτ ο Κώστας Μίσσας που ήταν εκπληκτικός σκόρερ, αλλά ήταν άστοχος και μετά επιχείρησα εγώ και το έβαλα! Μάλιστα, αν θυμάμαι καλά, νομίζω ότι έβαλα άλλο ένα μέχρι το τέλος του ματς. Η αναμέτρηση άλλωστε ήταν τηλεοπτική» θυμάται ο Νίκος Σταυρόπουλος, που αποτελούσε μέλος της μεγάλης ομάδας του ΠΑΟΚ στην δεκαετία του ’80 και βασικό στέλεχος της Εθνικής.

Η καθιέρωση του τρίποντου

«Από τη στιγμή που καθιερώθηκε, δουλεύαμε πολύ στα σουτ τριών πόντων εκείνη την εποχή εγώ, ο Πρέλεβιτς, ο Γιαννάκης, ο Σούμποτιτς που ήρθε στον Άρη. Γενικά υπήρχε μια αλλαγή στα πλάνα των ομάδων. Προσπαθούσαν οι προπονητές να πάρουν παίκτες που σουτάρουν από μακριά για να μπορούν να ανοίξουν τις άμυνες. Το τρίποντο ήταν κάτι που άλλαξε τις προπονητικές συνήθειες παικτών και προπονητών!» εξηγεί ο «Μάτζικ» του ελληνικού μπάσκετ και αποκαλύπτει μέρος της προπόνησης που έκανε ο ίδιος και οι συμπαίκτες του.

«Φτάσαμε τότε να κάνουμε 500 και πλέον σουτ τριών πόντων στην προπόνηση. Κάτι που δεν το κάναμε παλιότερα και δεν μας ενδιέφερε κιόλας… Άλλωστε, δεν υπήρχε τρίποντο. Ήταν κάτι που άλλαξε το μπάσκετ και την προπονητική άρδην, όπως και τις συνήθειες των παικτών και τις προπονητικές φιλοσοφίες» προσθέτει.

«Δεν ήμασταν προετοιμασμένοι για την αλλαγή»!

Όπως παραδέχεται ο παλιός παίκτης του ΠΑΟΚ και της Εθνικής ομάδας, πλέον οι ομάδες στηρίζονται περισσότερο στο εξωτερικό σουτ σε σχέση με εκείνη την εποχή. Αυτό συνιστά βέβαια, η εξέλιξη του σπορ… «Οι ομάδες τώρα πλέον βασίζονται πιο πολύ στο τρίποντο. Από μια μελέτη που έκανα, το συμπέρασμα είναι πως έχουμε φύγει πλέον από το inside game, καθώς ακόμη και οι ψηλοί μπορούν να σουτάρουν με πρόσωπο από το τρίποντο» παρατηρεί ο Νίκος Σταυρόπουλος και συνεχίζει: «Εμείς, εκείνη την εποχή δεν ήμασταν προετοιμασμένοι γι’ αυτή την μεγάλη αλλαγή! Να σουτάρουμε δηλαδή από πολύ μακριά. Τα σουτ που κάναμε τα προηγούμενα χρόνια από την προπόνηση, αλλά και στα παιχνίδια ήταν από πιο κοντά στο καλάθι».

Με το τρίποντο άλλαξε όλη η λογική της προπόνησης, της τακτικής και της αγωνιστικής φιλοσοφίας. «Όταν καθιερώθηκε το τρίποντο σουτάραμε έξω από την γραμμή και τα επιθετικά συστήματα άλλαξαν και μπήκε στο παιχνίδι και το περιφερειακό σουτ. Ως τότε το αγωνιστικό στυλ των ομάδων στηρίζονταν περισσότερο στις ατομικές ενέργειες και ελάχιστα σ’ ένα σχεδιασμένο πλάνο. Από τη στιγμή που ήρθε η γραμμή του τριπόντου ακολούθησαν και τα συστήματα των προπονητών που ήταν σχεδιασμένα για να βγάλουν ελεύθερους τους καλούς παίκτες της κάθε ομάδας να σουτάρουν» επισημαίνει ο «Μάτζικ».

«Οι έξι ξένοι, βάζουν… τείχος στους Έλληνες παίκτες και την εξέλιξη τους»

Οι κλασικοί σουτέρ λείπουν από το ελληνικό μπάσκετ. Τι φταίει; Η απάντηση του παλιού παίκτη του ΠΑΟΚ, σηκώνει μεγάλη συζήτηση. «Η έλλειψη ικανών σουτέρ θεωρώ ότι οφείλεται ως έναν βαθμό στους έξι ξένους που επιλέγουν οι ομάδες. Γιατί πολύ απλά τα χαρακτηριστικά αυτά τα αναζητούν στους Αμερικανούς κατά βάση παίκτες με συνέπεια να μην δίνουν την ευκαιρία σε Έλληνες παίκτες να γίνουν οι βασικοί σκόρερ, η εκείνοι που θα σκοράρουν από το τρίποντο. Προσωπικά, θεωρώ ότι η επιλογή των έξι ξένων βάζει τείχος στην εξέλιξη και την πρόοδο των Ελλήνων παικτών…» σχολιάζει ο Νίκος Σταυρόπουλος και καταλήγει: «Υπήρξαν βέβαια αθλητές που έκαναν εκρηκτικό ξεκίνημα όπως ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, αλλά δεν έφτασε να γίνει πρωταγωνιστής και αυτό κατά την γνώμη μου οφείλεται και στις επιλογές των έξι ξένων…».

Πάντως, και στην «χρυσή φουρνιά» του ελληνικού μπάσκετ με Διαμαντίδη, Παπαλουκά, Σπανούλη, Ντικούδη, Τσαρτσαρή, Φώτση, Παπαδόπουλου, Σχορτσανίτη, Χατζηβρέττα, Ζήση, Μπουρούση και Βασιλόπουλου υπήρχαν πάλι αρκετοί ξένοι που αγωνίζονταν στο ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά οι Έλληνες παίκτες έγιναν σταρ. Συνεπώς, κάπου στην μέση βρίσκεται η λύση του προβλήματος…