Δημήτρης Διαμαντίδης: Ο «3D»... σαραντάρησε! (videos+photos)

Ο Δημήτρης Διαμαντίδης έγινε 40 ετών και θυμόμαστε όλα όσα έκανε με τον Παναθηναϊκό και συνολικά στην τεράστια καριέρα του.

Όπως και τα διαμάντια, που είναι παντοτινά, ο ένας και μοναδικός Δημήτρης Διαμαντίδης, έγραψε σελίδες χρυσής ιστορίας στο ελληνικό μπάσκετ. Τις σπουδαιότερος, και περισσότερες, με τον Παναθηναϊκό από το 2004 μέχρι και το 2016 όταν και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση. Όπως και η φανέλα με τον αριθμό 13, που πλέον κοσμεί τον ουρανό του ΟΑΚΑ από τον Σεπτέμβριο του 2016...

Ο «3D» έμεινε στο «τριφύλλι»... σχεδόν μια μπασκετική ζωή και συμπλήρωσε 12 χρόνια παρουσίας στον κορυφαίο σύλλογο της Ευρώπης. Δεν θα μπορούσαν να γίνουν και διαφορετικά τα πράγματα, αφού ο καλύτερος Ευρωπαίος παίκτης της τελευταίας 15ετίας συνέχισε να αγωνίζεται στην καλύτερη ομάδα της Ηπείρου.

Ως γνήσιος αρχηγός άλλωστε, έμεινε στο «τριφύλλι» για να το οδηγήσει σε νέες επιτυχίες και να προσθέσει ακόμα περισσότερα τρόπαια στη συλλογή της ομάδας αλλά και στη δική του, η οποία έκλεισε με 22 «πράσινες» κούπες κι αμέτρητες προσωπικές διακρίσεις…

Έτσι άρχισαν όλα…

Καλοκαίρι του 2004 κι ο Παναθηναϊκός έχει πάρει το έκτο πρωτάθλημα σε επτά χρόνια, δεύτερο συνεχόμενο μετά το διάλλειμα της ΑΕΚ το 2002. Οι «πράσινοι» σχεδιάζουν το ρόστερ της νέας περιόδου, δίνοντας έμφαση στην απόκτηση πλέι-μέικερ. Ένα 24χρονο παιδί από τον Ηρακλή είναι η πρώτη επιλογή του Ζέλικο Ομπράντοβιτς και χωρίς να δημιουργηθεί κανένα μεγάλο… σίριαλ, παρά την εμπλοκή του Ολυμπιακού – ως συνήθως – στη μεταγραφή, ο Δημήτρης Διαμαντίδης κατηφορίζει στην Αθήνα και υπογράφει με τον Παναθηναϊκό.

Η υπογραφή αυτή έμελλε να είναι και η πιο σημαντικό της προηγούμενης δεκαετίας στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, αφού ο γκαρντ από την Καστοριά μετατράπηκε στον αδιαφιλονίκητο ηγέτη του Παναθηναϊκού και πήρε το χρίσμα από τον Φραγκίσκο Αλβέρτη, όταν αποχώρησε ο τελευταίος το 2009 από την ενεργό δράση, για να γίνει το σύμβολο της σύγχρονης ιστορίας του «τριφυλλιού». Ο ύψους 196 cm γκαρντ «κατέβηκε» από το «Ιβανώφειο» με 1114 πόντους, 580 ριμπάουντ, 408 κλεψίματα, 327 ασίστ και 54 τάπες μετά τις πρώτες πέντε σεζόν στην Α1 με τον «γηραιό» και σίγουρα όσοι πίστευαν στο ταλέντο αλλά και την προσωπικότητά του, ήταν σίγουροι και για την επιτυχία του με το «τριφύλλι» στο στήθος.

Νταμπλ με το καλημέρα…

Η πρώτη του χρονιά στον Παναθηναϊκό, μόνο… χρονιά προσαρμογής δεν ήταν. Ο Ομπράντοβιτς τον καθιστά «μυαλό» της ομάδας και «πρώτο βιολί» στα γκαρντ, μετατρέποντάς τον σε ένα combo-guard που κάνει τα πάντα προς όφελος του συνόλου. Αυτή ήταν και η φιλοσοφία του Παναθηναϊκού από το 2004 και στο εξής. Οι «πράσινοι» έγιναν μια… μηχανή κατάκτησης τίτλων, χωρίς να βασίζονται στον σούπερ σταρ αλλά στην ομαδική δουλειά. Δεν υπήρχε λοιπόν καλύτερη λύση από το να ενορχηστρώνει αυτή την προσπάθεια ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Ο Καστοριανός μετατρέπει την εμπιστοσύνη του «Ζοτς» σε «όπλο» εντός παρκέ και πέρα από τα επιθετικά χαρακτηριστικά, ξεδιπλώνει τις αμυντικές του αρετές σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Ο Παναθηναϊκός με τον Διαμαντίδη στη σύνθεσή του, κερδίζει το πρωτάθλημα και το Κύπελλο στην Ελλάδα, ενώ καταφέρνει να φτάσει στο Final Four της Euroleague το οποίο έγινε στην Μόσχα. Εκεί το «τριφύλλι» παίρνει την 3η θέση, δείχνοντας όμως ξεκάθαρα ότι είναι η ομάδα που… έρχεται και που θα «σαρώσει» τα πάντα τα επόμενα χρόνια. Ο Διαμαντίδης στην πρώτη του χρονιά στην Ευρωλίγκα, δείχνει τι θα ακολουθήσει. Σε 25 παιχνίδια πετυχαίνει 213 πόντους, 8,5 κατά μ.ό., έχοντας 58,8% στα δίποντα, 46,7% στα τρίποντα και 70,9% στις βολές, ενώ «κατεβάζει» 93 ριμπάουντ, μοιράζει 78 ασίστ, κλέβει 51 φορές τη μπάλα και «ταπώνει» άλλες 15 τους αντιπάλους του... Απόρροια της παρουσίας του, η είσοδός του στην καλύτερη αμυντική πεντάδα για πρώτη φορά, αφού θα ακολουθήσουν πολλές τα επόμενα χρόνια.

Τρίποντο… εκτόξευσης

Το καλοκαίρι του 2005 βρίσκει τον Δημήτρη Διαμαντίδη με την Εθνική στο Βελιγράδι. Η ιστορία γνωστή σε όλους. Το τρίποντο-σύμβολο κόντρα στη Γαλλία που στέλνει την «επίσημη αγαπημένη» στον τελικό με τη Γερμανία και ουσιαστικά στην κορυφή της Ευρώπης μετά από 18 χρόνια, είναι η απαρχή της εκτόξευσης για τον «3D». Ο Διαμαντίδης αλλάζει «επίπεδο», παρότι ο ίδιος είναι ο ορισμός του αντί-σταρ, και γίνεται παίκτης-ορόσημο για το ελληνικό μπάσκετ. Ο Παναθηναϊκός κι ο Διαμαντίδης αρχίζουν σταδιακά να γίνονται έννοιες αλληλένδετες και πλέον η ιστορία αρχίζει να γράφεται διαφορετικά.

Το 2006 τελειώνει ξανά με νταμπλ για τους «πράσινους» και η επόμενη χρονιά είναι από τις καλύτερες στην καριέρα του «Μήτσου». Πολυτιμότερος παίκτης στην Ευρωλίγκα, πολυτιμότερος παίκτης του Final Four που γίνεται στο «σπίτι» του Παναθηναϊκού το ΟΑΚΑ και η πρώτη μεγάλη κούπα μπαίνει στη συλλογή του «Χταποδιού», όντας η τέταρτη στην ιστορία της ομάδας. Όσο για τα εγχώρια τεκταινόμενα το 2007, ο Διαμαντίδης είναι ξανά αυτός που κάνει τη διαφορά. Ο MVP του πρωταθλήματος και των τελικών καθορίζει και τη μοίρα τους... Με τον δικό του τρόπο, δηλαδή... με την αλήστου μνήμης τάπα στον Άκερ στον τρίτο τελικό με τον Ολυμπιακό και με το τρίτο συνεχόμενο τίτλο που κατακτά το «τριφύλλι», τον πρώτο με καθοριστική τη συνεισφορά του «Διαμαντιού» του…

Ηγέτης στη νέα εποχή…

Μετά την Ευρωλίγκα του 2007 ουσιαστικά, ο Διαμαντίδης έχει αρχίσει να γίνεται… φόβος και τρόμος σε όλη την Ευρώπη. Έχοντας πλάι του παίκτες εγνωσμένης αξίας κι έναν τεράστιο συνοδοιπόρο στα γκαρντ όπως ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, ο «Μήτσος» ξεδιπλώνει στο παρκέ όλες τις αρετές του κι οδηγεί τον Παναθηναϊκό από επιτυχία σε επιτυχία. Το νταμπλ του 2008 είναι προάγγελος της επόμενης σεζόν που σηματοδοτεί ένα ακόμα triple crown για τον Παναθηναϊκό και τον Διαμαντίδη, το δεύτερο των «πράσινων» μετά από αυτό του 2007.

Οι «πράσινοι» με τον Διαμαντίδη να οργιάζει στον τελικό του Ελληνικού «πατάνε» τον Ολυμπιακό και παίρνουν το Κύπελλο, στο Βερολίνο «σπάνε» την κατάρα των ημιτελικών με τους «ερυθρόλευκους» και υποτάσσουν στον τελικό τη ΤΣΣΚΑ Μόσχας, ενώ στους τελικούς κατακτούν ένα ακόμα πρωτάθλημα. Το «πράσινο διαμάντι» είναι πια ο απόλυτος πρωταγωνιστής και ο ηγέτης της αρμάδας που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά της. Ο Διαμαντίδης κρατάει τη… μπαγκέτα του και καθοδηγεί την «ορχήστρα» του «τριφυλλιού». Αν και για πολλούς, ο ίδιος είναι ο ορισμός του «παίκτη – ορχήστρα» στο ευρωπαϊκό μπάσκετ την τελευταία δεκαετία…

Το χρίσμα και η λατρεία

Το 2009 ήταν σημαδιακή χρονιά για τον Παναθηναϊκό όχι μόνο για όσα κατάφερε στα παρκέ με τη συμβολή του Διαμαντίδη και των άλλων παικτών. Ήταν χρονιά – ορόσημο για τη διαδοχή εντός των τεσσάρων γραμμών. Ο εμβληματικός αρχηγός, Φραγκίσκος Αλβέρτης, αποφάσισε να σταματήσει το μπάσκετ και ήταν αυτός που έδωσε το χρίσμα στον Δημήτρη Διαμαντίδη. Όχι μόνο στις τρεις κούπες που σήκωσε η ομάδα και τον φώναξε στο πλευρό του, αλλά και σε δηλώσεις και συμπεριφορές που έδειχναν με τον καλύτερο τρόπο ότι ο «Φράγκι» σαν άλλος καθοδηγητής είχε επιλέξει για διάδοχο τον «Μήτσο».

Έχοντας τέτοια ευλογία, ο Διαμαντίδης έγινε πια ο αρχηγός του Παναθηναϊκού κι οδήγησε το «τριφύλλι» σε νέες επιτυχίες. Όντας ηγέτης, με όλη τη σημασία της λέξης, ο «3D» σαν αρχηγός πανηγύρισε με τον Παναθηναϊκό το έκτο ευρωπαϊκό στη Βαρκελώνη, πρωταθλήματα και κύπελλα και συνέχισε για χρόνια ακόμα να… ζωγραφίζει στα παρκέ.

Το 2013, παίζοντας με… ένα πόδι από τα μέσα της σεζόν όπως αποκάλυψε ο Αργύρης Πεδουλάκης, ο Διαμαντίδης πήρε τον Παναθηναϊκό από… το χέρι και τον οδήγησε στο νταμπλ, σε μια χρονιά που άπαντες περίμεναν στη… γωνία τους «πράσινους» για να προεξοφλήσουν ότι «τελείωσαν». Την επόμενη χρονιά, ο Παναθηναϊκός σηκώνει ξανά το πρωτάθλημα και το κύπελλο, ενώ το 2015 ο «Μήτσος» ήταν μπροστάρης στον αποκλεισμό του Ολυμπιακού με το αξέχαστο κάρφωμα του Μπατίστα κι έβαλε στη συλλογή του δυο ακόμα κύπελλα πριν αποχωρήσει από τα παρκέ έχοντας τιμηθεί από όλη την Ευρώπη σαν Euroleague Legend...

Τεράστιος παίκτης, μοναδικός άνθρωπος

Αυτό που αναγνωρίζουν, ωστόσο, άπαντες στον Δημήτρη Διαμαντίδη, δεν είναι μόνο η αδιαμφισβήτητη ποιότητα που είχε σαν αθλητής. Η ποιότητα που έχει σαν άνθρωπος, είναι κάτι που τον έκανε να ξεχωρίζει. Ενδεικτικό ήταν αυτό που έγινε στην τελευταία του χρονιά στην ενεργό δράση. Όπου και να πήγαινε με τον Παναθηναϊκό, γνώρισε την αποθέωση…

Βραβεύσεις, τιμητικές διακρίσεις και απίστευτη αναγνώριση από φίλους και... εχθρούς. Ακόμα και σήμερα, όταν ο Διαμαντίδης κάνει την εμφάνισή του (είναι σπάνιες αυτές) σε γήπεδο, ο κόσμος τον αντιλαμβάνεται και σπεύδει να φωνάξει το όνομά του αλλά και να ζητήσει φωτογραφίες και αυτόγραφα...

Ας μιλήσουν οι τίτλοι…

Όσα λόγια και να γράψει κανείς για τον Διαμαντίδη ωστόσο, αρκεί μια… ματιά στους τίτλους και τις διακρίσεις που έχει κατακτήσει για να πάθει… ίλιγγο.

Δείτε, και θα καταλάβετε…

Με τον Παναθηναϊκό:

3 Ευρωλίγκες (2007, 2009, 2011)

10 Κύπελλα Ελλάδας (2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016)

9 Πρωταθλήματα Ελλάδας (2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2013, 2014)

Euroleague Legend Award (2016)

6 φορές MVP του πρωταθλήματος (2004, 2006, 2007, 2008, 2011, 2014)

6 φορές καλύτερος αμυντικός της Ευρωλίγκας (2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2011)

4 φορές μέλος της καλύτερης πεντάδας της Ευρωλίγκας (2007, 2011, 2012, 2013)

2 φορές MVP του Final Four της Ευρωλίγκας (2007, 2011)