Το πιο επικό φινάλε στην ιστορία της Serie A: Τίτλος για τη Γιούβε, δάκρυα για την Ίντερ (vids+pics)
Ήταν 5 Μαΐου 2002 όταν στην τελευταία αγωνιστική του ιταλικού πρωταθλήματος έγινε το… απίστευτο και η Γιουβέντους πήρε μέσα από τα χέρια της πανάκριβης Ίντερ του Μοράτι ένα ακόμα scudetto.
Πριν από σχεδόν δυο δεκαετίες, το ιταλικό πρωτάθλημα ήταν κάτι ανάλογο της σημερινής Premier League. Οι καλύτεροι και πιο ακριβοί παίκτες στον πλανήτη έπαιζαν εκεί, το θέαμα ήταν υψηλού επιπέδου και ο ανταγωνισμός μεταξύ των ομάδων στα ύψη. Το 2002 ήταν η χρονιά που κορυφώθηκε η κόντρα της Γιουβέντους με την Ίντερ, με τους «νερατζούρι» να έχουν μια από τις πιο ακριβές ομάδες στην ιστορία τους και τους «μπιανκονέρι» με τον Λίπι στο τιμόνι να έχουν κάνει μια νέα αρχή.
Στις 5 Μαΐου, κάποιες εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από εκεί που ο Παναθηναϊκός έγραφε τη δική του ιστορία σε ιταλικό έδαφος στην Euroleague, σε Ρώμη και Ούντινε παίχτηκε το… έργο του πιο επικού φινάλε στην ιστορία της Serie A. Η Ίντερ ήταν στην κορυφή με 69 βαθμούς, η Γιουβέντους είχε 68 και η Ρόμα 67. Οι «τζαλορόσι» αν και πρωταθλητές την περασμένη σεζόν είχαν μείνει λίγο πίσω και δεν είχαν ελπίδες, αν και έκαναν το χρέος τους και νίκησαν στην έδρα της Τορίνο. Ήθελαν, όμως, «γκέλα» και της Ίντερ και της Γιουβέντους.
Ο Μαρσέλο Λίπι πριν από αυτή την τελευταία αγωνιστική δήλωνε πως… θαύματα δεν γίνονται, αφού στην Ιταλία γινόταν μεγάλη συζήτηση για την αποφασιστικότητα της Ίντερ να πάρει τον πρώτο τίτλο της μετά το 1989 αλλά και την πιθανότητα η Λάτσιο, που δεν έτρεφε φιλικά αισθήματα προς τη Γιουβέντους αλλά το αντίθετο, να μην δυσκολέψει ιδιαίτερα τους αστέρες της ομάδας του Έκτορ Ραούλ Κούπερ. Μάλιστα στις κερκίδες του «Ολίμπικο» ήταν μαζί οπαδοί των «λατσιάλι» και της Ίντερ που ήταν έτοιμη να πανηγυρίσουν. Στο γεγονός ότι σε ενδεχόμενη «γκέλα» της Ίντερ θα μπορούσε να πάρει ένα ακόμα πρωτάθλημα η Ρόμα, οι οπαδοί της Λάτσιο έβγαζαν… σπυριά και ήταν έτοιμοι ακόμα και να απαιτήσουν ήττα της ομάδας τους, λένε όσοι έζησαν εκείνη την εποχή στη Ρώμη.
Η 34η και τελευταία αγωνιστική της Serie A ξεκινούσε, λοιπόν, με τη Γιουβέντους να κάνει περίπατο στο «Φρίουλι» χάρη στα γκολ των Τρεζεγκέ και Ντελ Πιέρο μόλις στα πρώτα 11 λεπτά της αναμέτρησης. Όλο το ενδιαφέρον, πλέον, στρέφεται στη Ρώμη και στο παιχνίδι της Λάτσιο με την Ίντερ. Οι «νερατζούρι» δείχνουν έτοιμοι να στεφθούν πρωταθλητές, ο Βιέρι ανοίγει το σκορ πολύ νωρίς και όλα δείχνουν να κρίνονται με το… καλημέρα και το σασπένς να πηγαίνει περίπατο!
Μετά από 20’ αγώνα, όμως, ο Κάρελ Πομπόρσκι ισοφαρίζει για τη Λάτσιο και ξαφνικά παίρνει… φωτιά όλη η αγωνιστική. Τα ραδιοφωνάκια στο «Φριούλι» δουλεύουν στο φουλ, με τους Γιουβεντίνους να περιμένουν τα αποτελέσματα από τη Ρώμη. Η Ίντερ παίρνει ξανά προβάδισμα με τον Λουίτζι Ντι Μπιάτζιο και το σκηνικό αλλάζει. Πανηγυρίζουν οι «νερατζούρι», μαζί και οι «λατσιάλι», απογοητεύονται οι «μπιανκονέρι». Ο Κάρελ Πομπόρσκι, όμως, φαίνεται πως το έχει πάρει… προσωπικά και λίγο πριν τελειώσει το ημίχρονο ισοφαρίζει ξανά! Η βαθμολογία στο ημίχρονο δίνει τίτλο στη Γιουβέντους που είναι στους 71 αν νικήσει, η Ίντερ έχει μείνει στους 70 όσους και η Ρόμα που κερδίζει εύκολα την «γκρανάτα» στο Τορίνο.
Ένας πρώην «ιντερίστι», θα πετύχει και τρίτο γκολ για τη Λάτσιο το οποίο πανηγυρίστηκε περισσότερο στο… Τορίνο και το «Φρίουλι» παρά στη Ρώμη! Το τελικό 4-2 θα διαμορφώσει ο Σιμόνε Ιντζάγκι και η πανάκριβη Ίντερ του Μοράτι θα πέσει στο «καναβάτσο». Η ομάδα του Έκτορ Ραούλ Κούπερ θα τερματίσει στην 3η θέση και θα χάσει την απευθείας πρόκριση στους ομίλους του Champions League, που θα πάει στη δεύτερη Ρόμα, με τη Γιουβέντους να κατακτά ένα ακόμα πρωτάθλημα! Η νέα «Γιούβε» του Λίπι, εκείνη την εποχή, έφτασε σε μια επική κατάκτηση τίτλου που μνημονεύεται για χρόνια, ακόμα και σήμερα.
Τα κλάματα των παικτών της Ίντερ εκείνη την 5η Μαΐου, είναι ακόμα και σήμερα αιτία για πειράγματα και τρολάρισμα από τους Γιουβεντίνους. Ακόμα και από τον Τζιανλουίτζι Μπουφόν που κράταγε σε παλαιότερους πανηγυρισμούς και σχετικό πανό! Η Γιουβέντους, λοιπόν, είχε καταφέρει στο πιο επικό φινάλε στην ιστορία της Serie A να πιστοποιήσει ότι είναι το «αφεντικό» στο ιταλικό ποδόσφαιρο, κατακτώντας ακόμα έναν τίτλο. Και φυσικά, δεν γινόταν να μην τον θυμηθεί και σήμερα…