Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Μεγάλος Λευκός του ΝΒΑ (photos+videos)

Είναι ο τύπος που έκανε τον κόσμο να λατρέψει το μπάσκετ. Μαζί με τον Μάτζικ Τζόνσον, πήραν αυτό το προϊόν που λέγεται ΝΒΑ και το ανέβασαν 20 επίπεδα. Μπορεί ο Τζόρνταν να ήταν αυτός που το έβαλε για πάντα στις καρδιές μας, ωστόσο αν δεν ήταν ο Λάρι Μπερντ και ο Μάτζικ, ο «Μαγικός Κόσμος» σίγουρα ΔΕΝ θα ήταν αυτό που είναι σήμερα. 

Ο «Λάρης ο Πουλής» -όπως τον φωνάζουμε στο χωριό μας- έκανε το ντεμπούτο του στις 12 Οκτωβρίου του 1979 με τη φανέλα των Μπόστον Σέλτικς δεν την έβγαλε ποτέ μέχρι και το 1992, όταν και αποφάσισε να αποχωρίσει. Στο παλμαρέ του; Τρία πρωταθλήματα ΝΒΑ (1981, 1984, 1986) και ισάριθμοι τίτλοι MVP (1984-1986), ενώ αναδείχθηκε δύο φορές πολυτιμότερος παίκτης των τελικών (1984, 1986), τρεις φορές μέλος της καλύτερης αμυντικής πεντάδας (1982-1984) και μία φορά μέλος της δεύτερης καλύτερης πεντάδας (1990).

Πήρε μέρος σε 12 All Star Game (1980-1988, 1990-1992) και τις εννέα φορές αναδείχθηκε μέλος της καλύτερης πεντάδας (1980-1988). Το 1982 αναδείχθηκε και MVP και την τριετία 1986-1988 κατέκτησε τον τίτλο στα τρίποντα. Στην πρώτη χρονιά του στο ΝΒΑ (1980) αναδείχθηκε κορυφαίος ρούκι και μέλος της καλύτερης πεντάδας, ενώ είναι μέλος του Hall of Fame, αλλά και της κορυφαίας πεντάδας των πενήντα χρόνων του ΝΒΑ. Το νούμερο της φανέλας του, το 33, έχει αποσυρθεί από τους Μπόστον Σέλτικς.

Όταν ο Μπερντ άλλαξε την ιστορία…

Δεκαεννιά χρόνια μετά την απόσυρσή του από τα παρκέ, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού αναζητούν ακόμη τον παίκτη που θα έχει τα χαρίσματα ενός λευκού από την Ιντιάνα, που τη δεκαετία του ’80 αψήφησε τους άγραφους νόμους της απόλυτης κυριαρχίας των έγχρωμων αθλητών. Ο Λάρι Μπερντ δεν ήταν απλώς ακόμη ένας παίκτης, που πέρασε από το ΝΒΑ και άφησε τη «σφραγίδα» του, αλλά μαζί με το Μάτζικ Τζόνσον, τον Τζούλιους Έρβινγκ και το Μάικλ Τζόρνταν αποτέλεσε μέρος της «ιερής» τετράδας που άλλαξε το μπάσκετ.

Μέχρι τα σπάργανα της δεκαετίας του ’80 το μπάσκετ ήταν το άθλημα των ψηλών. Οι σέντερ ήταν αυτοί που κυριαρχούσαν στο παρκέ, από την εποχή του Μπιλ Ράσελ και του Ουίλτ Τσάμπερλεϊν μέχρι τον Καρίμ-Αμπντούλ Τζαμπάρ. Οι ψηλοί όριζαν τους νόμους και τους κανόνες στην αγορά του ΝΒΑ και οι υπόλοιποι απλώς ακολουθούσαν. Έως ότου ήρθε ο Λάρι Μπερντ να αλλάξει την ιστορία, παίζοντας μπάσκετ στη Βοστώνη.

Τα δύσκολα παιδικά χρόνια

Γεννημένος στις 7 Δεκεμβρίου του 1956, ο «Ιησούς του μπάσκετ» μεγάλωσε στην περιοχή του Δυτικού Μπέιντεν, στη μικρή πόλη Φρεντς Λικ. Εξ ου και ένα από τα πολλά παρατσούκλια του κατά τη διάρκεια της πλούσιας καριέρας του ήταν το «The Hick from French Lick». Η οικογένειά του κάθε άλλο παρά πλούσια ήταν κι αυτός ήταν ο λόγος που ο Μπερντ αναγκάστηκε να μεγαλώσει με τη γιαγιά του, για να ελαφρύνει κάπως τα οικονομικά βάρη του σπιτιού.

Παρά τα πολλά οικογενειακά προβλήματα, το χωρισμό των γονιών του το 1975 και την απόπειρα αυτοκτονίας του αλκοολικού πατέρα του την ίδια χρονιά, ο Λάρι Μπερντ ήταν υπόδειγμα μαθητή τόσο στο λύκειο όσο και στο πανεπιστήμιο, Παράλληλα, βέβαια, ήταν κι ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα στην περιοχή του. Μετά το λύκειο του Δυτικού Μπέιντεν βρέθηκε στο Σπρινγκς Βάλεϊ, όπου μέχρι και σήμερα παραμένει ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του! Ο προπονητής του εκεί, Τζιμ Τζόουνς, ήταν το «κλειδί» για την εξέλιξη της καριέρας του, αφού ο «Τζόνεσι» -όπως τον αποκαλούσε ο Μπερντ- ήταν αυτός που τον βοήθησε, με τις υποδείξεις και τις προτροπές του για έξτρα προπόνηση, στη βελτίωσή του.

Το ξεκίνημα της κόντρας

Το 1974 ήρθε η υποτροφία για το κολέγιο της Ιντιάνα, αν και ο πρώτος καιρός δεν ήταν καθόλου εύκολος για το Λάρι Μπερντ, που έπρεπε να υπακούει στους κανόνες των πρεσβυτέρων του. Στην ομάδα του κολεγίου υπήρχαν ήδη φτασμένοι παίκτες, με τον Κεντ Μπένσον (σταρ της εποχής) να κάνει δύσκολη τη ζωή του. Όλα αυτά ανάγκασαν τον Μπερντ να φύγει από το κολέγιο και να γυρίσει στο Φρεντς Λικ, πιάνοντας δουλειά στη δημοτική υπηρεσία. Για περίπου ενάμιση χρόνο, μέχρι το 1977, αγωνίστηκε στη Χάνκοκ Κονστράξιον, ομάδα του AAU, προτού επιστρέψει στο Ιντιάνα Στέιτ.

Την περίοδο 1978-79 ξεκίνησε μία από τις μεγαλύτερες κόντρες στην ιστορία του NBA. Κατά πολλούς, μάλιστα, η μεγαλύτερη: Λάρι Μπερντ εναντίον Έρβιν Μάτζικ Τζόνσον. Πολλά χρόνια αργότερα, στη δύση της τεράστιας καριέρας τους, αμφότεροι οι δύο σουπερ σταρ παραδέχθηκαν πως η ανταγωνιστικότητα που αναπτύχθηκε ανάμεσά τους βοήθησε στο να εξελιχθούν και να γίνουν ακόμη καλύτεροι παίκτες.

Ο Λάρι Μπερντ οδήγησε το ISU στους τελικούς του NCAA κι εκεί περίμενε το Μίτσιγκαν του Τζόνσον. Το ρεκόρ των «Σίκαμορς» εκείνη την περίοδο ήταν 33-1, με τον Μπερντ να ψηφίζεται ως ο καλύτερος παίκτης της χρονιάς και να παίρνει τα βραβεία Νέισμιθ και Γούντεν. Στην τελευταία κολεγιακή χρονιά του τελείωσε με μέσο όρο πόντων 30,3, ενώ οι επιδόσεις του τον έφεραν στην 5η θέση των σκόρερ όλων των εποχών στο NCAA.

Στον τελικό, όμως, ο Λάρι Μπερντ γνώρισε την ήττα από το Μάτζικ Τζόνσον, στην πρώτη μεγάλη μονομαχία τους, αφού το Μίτσιγκαν Στέιτ επιβλήθηκε με 75-64. Ο Μπερντ πήγε περίλυπος στον πάγκο και, μην μπορώντας να κρατηθεί, ξέσπασε σε λυγμούς. Το σκηνικό δεν διέφυγε από τον Τζόνσον, ο οποίος πήγε και του έδωσε το χέρι, ενώ αργότερα δήλωσε: «Τον κοίταξα στον πάγκο και ήξερα πως μέσα του σχεδίαζε την εκδίκησή του»!

«Bird Collegiate Rule»

Η ώρα, προκειμένου να εισέλθει στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, είχε σημάνει για το Λάρι Μπερντ, ο οποίος επιλέχθηκε στην 6η θέση των ντραφτ του 1979 από τους Σέλτικς. Το πρώτο συμβόλαιό του στη Βοστώνη του απέφερε 650.000 δολάρια, κάτι που τον έκανε τον πιο ακριβοπληρωμένο ρούκι στην ιστορία του NBA! Μάλιστα, ένα μπλέξιμο με τους τότε ισχύοντες κανονισμούς για τους ρούκι και το γεγονός ότι η υπόθεσή του ανάγκασε τους υπευθύνους να τους αλλάξουν έδωσε στο νέο κανονισμό το όνομα «Bird Collegiate Rule» (Κολεγιακός Κανόνας του Μπερντ). Με την παρουσία του, ο Λάρι Μπερντ άλλαξε αυτομάτως τη εικόνα των «Κελτών». Τη σεζόν 1978-79 το ρεκόρ τους στην κανονική περίοδο ήταν 29-53, ενώ με την προσθήκη του Μπερντ, την επόμενη χρονιά, έγινε 61-21.

Ο Μπερντ αναδείχθηκε ρούκι της σεζόν και μπήκε στο All Star Game. Στην πρώτη χρονιά του στο NBA, άλλωστε, πρώτευσε σε τέσσερις κατηγορίες για την ομάδα του. Συγκεκριμένα, αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ με 21,3 πόντους, πρώτος ριμπάουντερ με 10,4 ριμπάουντ, πρώτος στα κλεψίματα με 143 και πρώτος σε λεπτά συμμετοχής με 2.955. Οι Σέλτικς έφτασαν στους τελικούς της Ανατολικής Περιφέρειας, όμως ηττήθηκαν από τους Φιλαδέλφεια Σίξερς τους Τζούλιους Έρβινγκ.

Το πρώτο πρωτάθλημα

Ο Λάρι Μπερντ, όμως, ήταν αποφασισμένος να φτάσει στην κατάκτηση του τίτλου κι αυτό δεν άργησε να συμβεί. Το 1981 οι Σέλτικς έφτασαν ξανά στους τελικούς της Ανατολής και αντίπαλός τους, εκεί, ήταν και πάλι οι Σίξερς. Αυτή τη φορά η παρέα του Μπερντ τα κατάφερε και προκρίθηκε στους τελικούς του ΝΒΑ, επικρατώντας με 4-3. Οι Χιούστον Ρόκετς αποδείχθηκαν μικρό εμπόδιο για τους «Κέλτες», που πήραν το πρώτο πρωτάθλημά τους ύστερα από πέντε χρόνια. Ο Μπερντ είχε στους τελικούς μ.ό. 15,3 πόντους, 15,3 ριμπάουντ και 7 ασίστ.

Την επόμενη χρονιά ο Λάρι Μπερντ και η Βοστώνη δεν τα κατάφεραν, αφού έφτασαν ξανά στους τελικούς της Ανατολής, αλλά η Φιλαδέλφεια αποδείχθηκε και πάλι ανυπέρβλητο εμπόδιο, κερδίζοντάς τους με 4-3. Και η επόμενη σεζόν στέφθηκε από… αποτυχία, αφού οι Σέλτικς αποκλείστηκαν στον πρώτο γύρο των πλέι οφ και ο Λάρι Μπερντ είδε τους Σίξερς του Τζούλιους Έρβινγκ να φτάνουν μέχρι την κατάκτηση του τίτλου απέναντι στους Λέικερς του Μάτζικ Τζόνσον.

Τίτλος κόντρα στους Λέικερς

Το 1984 ο Μπερντ εμφανίστηκε πιο αποφασισμένος από ποτέ να επιστρέψει στους τίτλους με τη Βοστώνη. Πραγματοποιώντας φοβερές εμφανίσεις οδήγησε τους Σέλτικς στους τελικούς και, έχοντας το καλύτερο ρεκόρ στην κανονική περίοδο, είχαν το πλεονέκτημα έδρας και κόντρα στους Λος Άντζελες Λέικερς. Πριν από το ξεκίνημα της σειράς όλα τα φώτα στράφηκαν πάνω στον Μπερντ και το Μάτζικ, με αμφότερους να δηλώσουν πως ο αγώνας δεν διεξάγεται μεταξύ τους, αλλά ανάμεσα στη Βοστώνη και το Λος Άντζελες. Ο «πυρετός» για την πρώτη μονομαχία των δύο κορυφαίων ομάδων στη λίγκα είχε κορυφωθεί, αλλά οι Λέικερς του Τζόνσον και του Τζαμπάρ ήταν πραγματικά ασταμάτητοι στην πρώτη αναμέτρηση. Διέλυσαν τους Σέλτικς στη Βοστώνη και έγιναν το φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου.

Τότε ήταν που ο Μπερντ κατάλαβε πως έπρεπε να δράσει! Μετά το τέλος της αναμέτρησης έδωσε συνέντευξη Τύπου, κατά τη διάρκεια της οποίας προχώρησε σε μία δήλωση που έμεινε στην ιστορία και άλλαξε το «ρου» της σειράς. «Παίξαμε σαν αδερφές! Εάν συνεχίσουμε να παίζουμε έτσι, προφανώς και δεν έχουμε καμία τύχη απέναντι στους Λέικερς». Τα λόγια του δεν θα μπορούσαν να μην αφυπνίσουν τους συμπαίκτες του, που ανέβασαν την απόδοσή τους κι έφεραν τη σειρά στα δικά τους μέτρα.

Στα παιχνίδια που ακολούθησαν έπεσε… ξύλο, με τους Σέλτικς να επιστρατεύουν όλα τα μέσα για να σταματήσουν το γρήγορο παιχνίδι και τους αιφνιδιασμούς των Λέικερς του Πατ Ράιλι. Με το σκορ να έχει διαμορφωθεί στο 3-3, η σειρά μεταφέρθηκε στη Βοστώνη για τον έβδομο και τελευταίο τελικό. Ο Μπερντ ήταν αποφασισμένος να μην αφήσει την ευκαιρία να πάει χαμένη, παίρνοντας την εκδίκησή του για την ήττα στον τελικό του NCAA, το 1979. Τα κατάφερε, οδηγώντας τους «Κέλτες» στη νίκη και το δαχτυλίδι του πρωταθλητή.

Νέα ήττα από τον Μάτζικ

Το 1985 βρήκε ξανά αντιμέτωπους στους τελικούς τους Σέλτικς και τους Λέικερς. Η κόντρα του Λάρι Μπερντ με το Μάτζικ Τζόνσον είχε φτάσει στο αποκορύφωμά της, όμως αυτή τη φορά ήταν η σειρά του γκαρντ του Λος Άντζελες να πάρει τη ρεβάνς και να στερήσει από τον Μπερντ τον τίτλο. Οι «λιμνάνθρωποι» κατέκτησαν το πρωτάθλημα με σκορ 4-2, παρά τις προσπάθειες του φόργουορντ των Σέλτικς, που έπρεπε να περιμένει άλλο ένα χρόνο για να γευθεί εκ νέου τη χαρά του πολυπόθητου τίτλου.

Το 1986 ο Λάρι Μπερντ παρουσιάστηκε και πάλι ασταμάτητος και με την απόδοσή του κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου έκανε ηχηρή «δήλωση» εν όψει των πλέι οφ, ενώ έκλεψε την παράσταση και στο All Star Game, αφού πριν από το διαγωνισμό τριπόντων γύρισε και είπε στους αντιπάλους του: «Θέλω όλοι σας να ξέρετε ότι θα κερδίσω το βραβείο. Κοιτάζω γύρω μου απλώς για να δω ποιος θα είναι ο δεύτερος»! Οι προσδοκίες όλο του κόσμου για έναν νέο τελικό ανάμεσα στις δύο μεγαλύτερες δυναστείες του ΝΒΑ ήταν τεράστιες και ο Μπερντ περίμενε με ανυπομονησία τη νέα κόντρα με τον Έρβινγκ Μάτζικ Τζόνσον.

Ο τρίτος τίτλος του Μπερντ

Η Βοστώνη, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, «καθάρισε» στην Ανατολή και πήρε την πρόκριση στους τελικούς του ΝΒΑ. Στη Δύση, όμως, οι Λέικερς έπεσαν θύμα έκπληξης, αφού αποκλείστηκαν στους τελικούς από τους Χιούστον Ρόκετς του Ακίμ Ολάζουον και του Ραλφ Σάμσον, με σκορ 4-1! Η κόντρα δεν αναβίωσε, αλλά η Βοστώνη με τον Μπερντ σε ρόλο ηγέτη δεν έκανε το ίδιο λάθος με τους Καλιφορνέζους. Δεν υποτίμησαν το Χιούστον και, παίζοντας έξυπνα, έφτασαν στην κατάκτηση του πρωταθλήματος με 4-2. Ο Μπερντ αναδείχθηκε MVP των τελικών, όπως και το 1984, στην κατάκτηση του προηγούμενου τίτλου.

Το 1987 ολοκληρώθηκε η «χρυσή» πενταετία του Λάρι Μπερντ και των «Κελτών», με την ομάδα του Κέισι Τζόουνς να φτάνει ξανά στους τελικούς των πλέι οφ. Κατά τη διάρκεια της πενταετίας 1982-87 ο Λάρι Μπερντ αναδείχθηκε τρεις διαδοχικές φορές πολυτιμότερος παίκτης του πρωταθλήματος, ενώ κέρδισε δύο φορές τον τίτλο του MVP των τελικών (1984, 1986).

«Ο Μπερντ κλέβει την μπάλα»!

Το 1987 οι Σέλτικς έπρεπε να ξεπεράσουν το εμπόδιο των Ντιτρόιτ Πίστονς, του Αϊζάια Τόμας, για να προκριθούν στους τελικούς του ΝΒΑ. Το σκορ στη σειρά είχε διαμορφωθεί σε 3-3 και στον έβδομο αγώνα το Ντιτρόιτ είχε τον απόλυτο έλεγχο. Όλα έδειχναν πως η Βοστώνη δεν θα καταφέρει να πάρει την πρόκριση, αλλά ο Μπερντ είχε διαφορετική άποψη, αναγκάζοντας τον Τζονι Μοστ (ιστορικός ραδιοσχολιαστής των αγώνων των Σέλτικς) να επαναλάβει την ατάκα που είχε πει στον αέρα στις 15 Απριλίου του 1965. Μόνο που αυτή τη φορά πρωταγωνιστής δεν ήταν ο Τζον Χάβλιτσεκ, αλλά ο Λάρι Μπερντ.

Οι Πίστονς είχαν το προβάδισμα στο σκορ με έναν πόντο και την μπάλα στα χέρια τους. Ο Τόμας έκανε την επαναφορά, αλλά δεν υπολόγισε τον Μπερντ, που ήρθε από το… πουθενά, έκλεψε την μπάλα, την πάσαρε στον Τζόνσον κι αυτός την άφησε στο καλάθι. Οι Σέλτικς πήραν την πρόκριση με σκορ 4-3, με τον Τζόνι Μοστ να ουρλιάζει: «Ο Μπερντ έκλεψε την μπάλα, ο Μπερντ έκλεψε την μπάλα!».

Στους τελικούς των Σέλτικς με τους Λέικερς και πάλι όμως ο Μάτζικ Τζόνσον αναδείθχθηκε νικητής (4-2). Το χειρότερο όλων, μάλιστα, ήταν πως το Λος Άντζελες πανηγύρισε τον τίτλο μέσα στο «Μπόστον Γκάρντεν», σπάζοντας παράδοση πολλών ετών.

Το ξεκίνημα της πτώσης

Το 1987 ήταν η τελευταία χρονιά που ο Λάρι Μπερντ κατάφερε να φτάσει στους τελικούς του ΝΒΑ, αφού από το 1988 ξεκίνησε η σταδιακή πτώση, που κορυφώθηκε τα επόμενα χρόνια. Το 1988 η Βοστώνη αποκλείστηκε στους τελικούς της Ανατολής από το Ντιτρόιτ με σκορ 4-2, ενώ τα πρώτα προβλήματα τραυματισμών άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους για το μεγάλο Λάρι Μπερντ, ο οποίος έπαιξε μόλις σε έξι παιχνίδια τη σεζόν 1988-89 λόγω χειρουργικής επέμβασης και στους δύο αχίλλειους τένοντες.

Η επιστροφή του την επόμενη χρονιά ήταν το γεγονός που ανέμεναν πολλοί. Ωστόσο, νέα προβλήματα, αυτή τη φορά στη μέση, τον κράτησαν μακριά από τις εμφανίσεις της πρώτης περιόδου της δεκαετίας του ’80. Παρ’ όλα αυτά, ο Μπερντ έμεινε σε σταθερό μ.ό. πόντων πάνω από 20 κάθε χρονιά και οδήγησε τους Σέλτικς στα πλέι οφ μέχρι το 1992, όταν και αποσύρθηκε.

Από την περίοδο 1990-91 και μετά ο χαρισματικός φόργουορντ έχανε διαρκώς μεγάλο μέρος της κανονικής περιόδου και των πλέι οφ. Αυτό, πάντως, δεν εμπόδισε τον Τσακ Ντέιλι να τον καλέσει στην πρώτη και αυθεντική «Dream Team» για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992, στη Βαρκελώνη. Ο Μπερντ επέστρεψε στις ΗΠΑ με το χρυσό μετάλλιο στις αποσκευές του και, αφού είχε πια και την εμπειρία της συμμετοχής -όσο και της νίκης- σε επίπεδο Ολυμπιακών Αγώνων, αποφάσισε πως ήρθε η ώρα να αποσυρθεί από την ενεργό δράση.

Τα προσωνύμια που του δόθηκαν κατά καιρούς ήταν αρκετά. Αυτά που πραγματικά ξεχώρισαν ήταν τα «The Hick from French Lick», «The Great White Hope» και «Kodak»! Το τελευταίο προήλθε ύστερα από ατάκα του προπονητή του στους Σέλτικς, πως φρόντιζε να «φωτογραφίζει» τον τρόπο με τον οποίο αγωνίζονταν οι αντίπαλοι και μετά να τους κατατροπώνει στο παρκέ!

Η προπονητική στη ζωή του Μπερντ

Ο Λάρι Μπερντ έγραψε την αυτοβιογραφία του το 1989, όταν ήταν ακόμα εν ενεργεία παίκτης, όμως διακρίθηκε και ως προπονητής. Από το 1992 που αποσύρθηκε και μετά ήταν στον πάγκο των Μπόστον Σέλτικς, σε μια θέση που επί της ουσίας δημιουργήθηκε για αυτόν και ονομάστηκε «special assistant» (ειδικός βοηθός). Εν έτει 1997 αποδέχθηκε την πρόταση που του έκαναν οι Ιντιάνα Πέισερς και ανέλαβε τη θέση του πρώτου προπονητή. Όπως αποδείχθηκε, η επιλογή του ήταν απόλυτα σωστή, αφού κατάφερε να κάνει ρεκόρ 58-24 στην κανονική περίοδο και να… βγάλει το λάδι των Σικάγο Μπουλς για να προκριθούν στους τελικούς (4-3). Το επίτευγμα αυτό χάρισε στον Μπερντ μία μοναδική διάκριση, καθώς είναι ο μοναδικός που έχει καταφέρει να πάρει τον τίτλο του MVP ως παίκτης, αλλά και τον τίτλο του καλύτερου προπονητή της χρονιάς!