Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα: Το Clasico είναι το απόλυτο ντέρμπι (photos+videos)
Η ώρα για το πρώτο μεγάλο ντέρμπι στην ισπανική λίγκα έφτασε, καθώς η Ρεάλ Μαδρίτης υποδέχεται το Σάββατο (23/12, 14:00) την Μπαρτσελόνα στο «Σαντάγκο Μπερναμπέου» στην απόλυτη «μάχη» του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.
Οι Καταλανοί του Ερνέστο Βαλβέρδε έχουν κάνει εντυπωσιακή εκκίνηση στη Liga, όντας αήττητοι στις πρώτες 16 αγωνιστικές, μετρώντας 13 νίκες και 3 ισοπαλίες και έχουν 11 βαθμούς διαφορά από τους «μερένγκες», οι οποίοι έχουν έναν αγώνα λιγότερο.
Από την άλλη, το «συγκρότημα» του Ζινεντίν Ζιντάν πριν από λίγες μέρες κατέκτησε την κορυφή του κόσμου, παίρνοντας την πρώτη θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, αλλά στην Ισπανία αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα με 9 νίκες, 4 ισοπαλίες και 2 ήττες.
Όπως είναι εύκολα αντιληπτό, η «Βασίλισσα» θα παίξει το τελευταίο της «χαρτί», καθώς σε διαφορετική περίπτωση η ψαλίδα θα ανοίξει επικίνδυνα και τα πράγματα θα γίνουν δύσκολα για τον Γάλλο τεχνικό. Όμως, το Clasico δεν είναι απλά ένα παιχνίδι, αφού οι τρεις βαθμοί θα είναι το μικρότερο κέρδος για την ομάδα που θα φύγει με ψηλά το κεφάλι από την «αρένα» της Μαδρίτης. Υπάρχουν πολλοί και διάφοροι λόγοι που η επιθυμία των ποδοσφαιριστών για νίκη γίνεται μεγαλύτερη από το κανονικό.
Ο φόνος του Σουνιόλ και ο Φράνκο
Εκτός από την ποδοσφαιρική αντιπαλότητα, οι δύο ομάδες διαφέρουν και στον πολιτικό τομέα. Η Μαδρίτη είναι η πρωτεύουσα της Ισπανίας, με τη Βαρκελώνη να θέλει να…αποσπαστεί από την υπόλοιπη χώρα. Στον περίγυρο του «Καμπ Νου» υπάρχει η καταλανική διάλεκτος, ενώ οι κάτοικοι της πόλης δεν θεωρούν τους εαυτούς τους Ισπανούς, αλλά Καταλανούς.
Στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’30 η Μπαρτσελόνα, δημιούργησε το καταλανικό σύμβολο που στρεφόταν απέναντι στην δικτατορία του Φράνκο και της Μαδρίτης. Ο πρόεδρος των Καταλανών, Γιόσεπ Σουνιόλ, δολοφονήθηκε από τους ανθρώπους του Φράνκο, με το πρώτο σοβαρό επεισόδιο της συγκεκριμένης αντιπαλότητας να είναι γεγονός. Ο συγγραφέας Φιλ Μπολ, στο βιβλίο του «Η ιστορία του ισπανικού ποδοσφαίρου», αναφέρει ότι η εξέλιξη του εμφύλιου πολέμου της Ισπανίας, είναι η κόντρα ανάμεσα στις Μπαρτσελόνα και Ρεάλ.
Η μεταγραφή του Ντι Στέφανο
Η κόντρα ανάμεσα στις δύο ομάδες, πήρε σάρκα και οστά κατά την διάρκεια της δεκαετίας του ‘50. Οι δύο ομάδες είχαν εντυπωσιαστεί από τις εμφανίσεις του Αλφρέντο Ντι Στέφανο στην Μιγιονάριος. Η απόφαση της FIFA, ήταν οι δύο ομάδες να… μοιραστούν τον ποδοσφαιριστή ανά σεζόν. Παρόλα αυτά ο Φράνκο επέβαλλε στους «μπλαουγκράνα» να παραχωρήσουν τον Αργεντινό επιθετικό, ο οποίος μετά από λίγα παιχνίδια με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα, αγωνίστηκε για αρκετά χρόνια στην «βασίλισσα».
Ο Φίγκο και η… γουρουνοκεφαλή!
Το 2000 η Ρεάλ Μαδρίτης ανακοινώνει την απόκτηση του Λουίς Φίγκο από την Μπαρτσελόνα και ο κόσμος μένει… άφωνος! Η «Βασίλισσα» και ο πρόεδρος της, Φλορεντίνο Πέρεθ, πληρώνουν την ρήτρα που υπήρχε στο συμβόλαιο του Φίγκο και ο δεύτερος αρχηγός των «μπλαουγκράνα», γίνεται κόκκινο πανί στην Βαρκελώνη.
Στο παρελθόν αρκετοί παίκτες έκαναν την διαδρομή, Βαρκελώνη-Μαδρίτη και αντίστροφα, αλλά η μεταγραφή του Φίγκο ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Οι οπαδοί της Μπαρτσελόνα, άρχισαν να καίνε τις φανέλες με το όνομα του Πορτογάλου, ενώ έφτιαξαν ακόμη και ομοιώματα του Φίγκο σε μορφή… Ιούδα, ωστόσο στο πρώτο Clasico στο «Καμπ Νου», μια… γουρουνοκεφαλή και ένα μπουκάλι ουίσκι προσγειώθηκαν στα πόδια του σοκαρισμένου Φίγκο! Η κόντρα όμως θα ξαναφούντωνε από ένα… Πορτογάλο ύστερα από λίγα χρόνια!
Το… standing ovation
Μπορεί το μίσος ανάμεσα στους δύο συλλόγους να είναι τεράστιο, ωστόσο, δύο ποδοσφαιριστές έχουν αναγκάσει το… μίσος να μείνει στην άκρη για λίγα λεπτά. Ήταν Νοέμβριος του 2005, όταν η Μπαρτσελόνα περνούσε νικηφόρα από το «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» επικρατώντας με 3-0. Ο Ροναλντίνιο έκανε μία από τις καλύτερές του εμφανίσεις και έγινε ο δεύτερος ποδοσφαιριστής, μετά τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα που χειροκροτήθηκε από αντίπαλους φιλάθλους.
Ζοσέ Μουρίνο
Το 1996, ο Μπόμπι Ρόμπσον φτάνει στην Βαρκελώνη μαζί με τον μεταφραστή του, Ζοσέ Μουρίνιο, ένα νεαρό αλλά εξαιρετικά ταλαντούχο άνθρωπο γύρω από το ποδόσφαιρο. Η ζωή τα έφερε έτσι, και ο Μουρίνιο έγινε θρύλος με την Πόρτο, κατακτώντας το Champions League με αποτέλεσμα να αναλάβει την Τσέλσι το 2004.
Πριν από τις κρίσιμες «μάχες» με την Μπαρτσελόνα για το Champions League, ο Πορτογάλος παίζει τα γνωστά του Mind Games κατά των Καταλανών και του διαιτητή της αναμέτρησης και στην Βαρκελώνη γίνεται χαμός, όταν φτάνει ο Special One! Ο Πορτογάλος, γνωρίζει τον αποκλεισμό, ωστόσο με την Ίντερ πήρε την εκδίκηση του, καθώς κατάφερε να αποκλείσει την Μπαρτσελόνα, μέσα στο «Καμπ Νου» την ώρα που στις εξέδρες τα υβριστικά συνθήματα έδιναν και έπαιρναν, με τον Πορτογάλο να προκαλεί με κάθε ευκαιρία το κοινό…
Όμως όταν το καλοκαίρι του 2010 ανέλαβε την Ρεάλ Μαδρίτης κανείς δεν φανταζόταν πως θα έδινε άλλη διάσταση στα ντέρμπι των δυο ομάδων. Οι παίκτες της Ρεάλ Μαδρίτης εμφανίζονταν σαν… κομάντος, καθώς προσπαθούσαν να κόψουν (μερικές φορές κυριολεκτικά) τους αντιπάλους τους, με τον ισπανικό Τύπο να κατηγορεί τον Μουρίνιο, τον Μουρίνιο να κατηγορεί τους διαιτητές για μεροληπτική αντιμετώπιση υπέρ της Μπαρτσελόνα, και τους «μπλαουγκράνα» να σαρώνουν τα πάντα…
Πριν από μερικά χρόνια χρόνια, στον τελικό του Super Cup στην Βαρκελώνη, τα αίματα… άναψαν, με τον Μουρίνιο να βάζει το δάχτυλο του μέσα στο… μάτι του βοηθού του Πεπ Γκουαρντιόλα, Τίτο Βιλανόβα που μερικά χρόνια αργότερα άφησε την τελευταία του πνοή χτυπημένος από την επάρατη νόσο!
Δύο διαφορετικοί λαοί
Τι χωρίζει Καταλανούς και Μαδριλένους; Φυσικά η ιδεολογία. Μια ιδεολογία η οποία βασίζεται στις αντιλήψεις και στον τρόπο έκφρασης των δυο περιοχών. Η Μαδρίτη ήταν ανέκαθεν η πόλη των «δεξιών». Η πόλη όπου οι πλούσιοι είχαν τον πρώτο λόγο, αφήνοντας τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα να δουλεύουν με πενιχρούς μισθούς, ενώ από τα παλαιότερα χρόνια, το βασίλειο της Καστίλης, είχε υπό την κυριαρχία του όλη την Ισπανία και την Καταλονία.
Από την άλλη, στην Βαρκελώνη οι πολιτικές αντιλήψεις κλείνουν προς τα «αριστερά». Οι Καταλανοί είναι πιο παθιασμένοι και όλοι θεωρούνται ίσοι, χωρίς κανείς να αδικεί τον άλλον. Άλλωστε, η Καταλωνία έχει δικό της λιμάνι, στο οποίο έφταναν από παλιά καράβια από όλο τον κόσμο, κάτι το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να γνωρίσουν οι κάτοικοι της Βαρκελώνης νέες κουλτούρες, νέα ήθη και έθιμα, γνωρίζοντας μέσα από αυτά μια διαφώτιση που δεν υπήρχε στην Ισπανία.
Αντίθετα, η Μαδρίτη, περιτριγυρισμένη από τα βουνά, δείχνει απόμακρη και… υπεροπτική, ενώ το αιματοκύλισμα του Φράνκο και των ακροδεξιών ήταν η μεγαλύτερη αιτία που Καταλωνία και Καστίλη δεν θα είναι ποτέ μονιασμένες. Φυσικά, το γεγονός πως η Μαδρίτη είναι το μεγάλο οικονομικό κέντρο της Ισπανίας, παίζει σημαντικό ρόλο, κάτι το οποίο φαίνεται ακόμη και σήμερα…
Ωστόσο, όταν μιλάμε για ποδόσφαιρο, η πολιτική μένει έξω από τις 4 γραμμές. Παλαιότερα, οι Καταλανοί, φίλοι της Μπαρτσελόνα και μη, μαζεύονταν στο «Λε Κορτ» (παλιό γήπεδο της Μπαρτσελόνα) για να αποδοκιμάσουν την Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία αποτελούσε για εκείνους, το σύμβολο του φασισμού, ενώ ήταν το μόνο μέρος που μπορούσαν να μιλήσουν την καταλανική γλώσσα, μετά την δεύτερη απαγόρευση του Φράνκο!
Όπως και να έχει, το ποδόσφαιρο ενώνει και αυτό το δείχνουν Καστιγιάνοι και Καταλανοί ποδοσφαιριστές στις υποχρεώσεις τους με την εθνική ομάδα της Ισπανίας, όπου πανηγυρίζουν αγκαλιασμένοι χωρίς έχθρες και έριδες ανάμεσά τους…
