O Γιώργος Πρίντεζης τα έχει... 32
Κι όμως έγινε 32
Σαν σήμερα πριν από 32 χρόνια ο Γιώργος Πρίντεζης έβλεπε για πρώτη φορά το φως του ήλιου. Ναι μάλιστα, 32 χρόνια πέρασαν από τότε. Βέβαια μέσα σε αυτά τα χρόνια και τι δεν έχει ζήσει ο «Air Πρίντεζης»;
2 ευρωπαϊκά, 3 πρωταθλήματα, 2 κύπελλα, 1 διηπειρωτικό, πολλές ατομικές διακρίσεις αλλά πάνω από όλα την πλήρη αναγνώριση του κοινού. Είτε αυτό απαρτίζεται από Ολυμπιακούς, είτε από Παναθηναϊκούς. Διότι ο Πρίντεζης ποτέ δεν έκανε αυτό που λέμε «να πουλήσει οπαδιλίκι». Απλώς παίζει για την ομάδα που γουστάρει, και με σκυμμένο το κεφάλι αυτό συνεχίζει να κάνει. Και όπως έχει δείξει η ιστορία, το κάνει με τον δικό του τρόπο.
Πριν μια δεκαετία και βάλε ο Γιόνας Καζλάουσκας άρχισε να τον χρησιμοποιεί στον Ολυμπιακό ο οποίος μόλις είχε αρχίσει να επιστρέφει από τον λήθαργο ετών. Μετά από μία σεζόν δανεικός στην Ολύμπια Λάρισας του Γιώργου Μπαρτζώκα, ο Πρίντεζης είναι πλέον έτοιμος να αναλάβει χρέη βασικού στο λιμάνι καθώς έχει εξελίξει το παιχνίδι του με πλάτη.
Αυτό που έχει κάνει μεγάλη εντύπωση στον κόσμο πάντως είναι ότι όποτε δεν τελείωνε φάση χωρίς κάρφωμα το έκανε με ένα περίεργο τρόπο, αυτό το «κάτι σαν σουτ» που στη συνέχεια ονομάστηκε πεταχτάρι. Η κίνηση αυτή έγινε συνώνυμο του ερυθρόλευκου φόργουορντ που πάντως δεν είχε τότε την εξέλιξη που περίμεναν οι περισσότεροι – στον Ολυμπιακό είχαν αποκτηθεί οι Κλέιζα και Τσίλντρες – με αποτέλεσμα να δοθεί στη Μάλαγα.
Μετά από μιάμιση σεζόν ωστόσο επιστρέφει στον Ολυμπιακό το 2011, και τον επόμενο Σεπτέμβρη εμφανίζεται άλλος παίκτης. Το πεταχτάρι έχει αρχίσει να έχει μεγάλη ευστοχία και είναι αυτό μπορεί να το καταλάβει κανείς στην παρακάτω φάση.
Ο Πρίντεζης είναι πλέον βασικός και αναντικατάστατος στον Ολυμπιακό, και παρά τις σειρήνες από το ΝΒΑ (νο. 58 στο ντραφτ του 2007) εκείνος παραμένει στον Πειραιά μέχρι σήμερα.
Δεν αποτελεί υπερβολή το ότι πλέον είναι το καλύτερο «τεσσάρι» που υπάρχει στην Ευρώπη, και έχει καθολική αποδοχή για αυτό που κάνει. Τι είναι αυτό; Να δουλεύει διαρκώς για να παίζει μπάσκετ.
Χρόνια πολλά κύριε Πρίντεζη.