Ο Κώστας Μήτρογλου έχει ακόμα γεμάτα τα «όπλα» του

Την ώρα που όλη η ποδοσφαιρική Ευρώπη έμενε άναυδη με την τεσσάρα της Παρί στην Μπαρτσελόνα, στη Λισαβόνα ένας Έλληνας είχε την τιμητική του.

Ο Κώστας Μήτρογλου πέτυχε το μοναδικό γκολ της Μπενφίκα στον πρώτο αγώνα κόντρα στην Ντόρτμουντ και γνώρισε την αποθέωση τόσο από τους φίλους της ομάδας του, όσο και από τον πορτογαλικό Τύπο.

Ο «Γερμανός» όπως συνήθιζαν να τον φωνάζουν στην Ελλάδα έχει πάρει μπροστά για τα καλά και φέτος φορτώνει με γκολ τα αντίπαλα δίχτυα, δείχνοντας ότι το ανεπιτυχές πέρασμά του από την Φούλαμ ήταν απλά μια κακή παρένθεση στην καριέρα του που είναι γεμάτη τέρματα και πανηγυρισμούς.

Ο Κώστας Μήτρογλου άρχισε να συστήνεται στο ποδοσφαιρικό κοινό της Ευρώπης το 2007. Ήταν τότε που ο Ολυμπιακός έχοντας διακρίνει το ταλέντο του νεαρού –τότε- επιθετικού περισσότερο στα κατορθώματά του με την εθνική νέων και λιγότερο στην πορεία που είχε διαγράψει με τους πιτσιρικάδες της Γκλάντμπαχ, οι «ερυθρόλευκοι» αποφάσισαν να του εμπιστευθούν μια θέση στο ρόστερ τους.

Έκτοτε, ο Κώστας έγινε αντικείμενο συζήτησης όχι μόνο για τις ποδοσφαιρικές του ικανότητες, αλλά και για την εικόνα που έβγαζε προς τα έξω.

Η πρώτη καλή του «πιστολιά»

Τη σεζόν 2008 Μήτρογλου δεν είχε τον χρόνο συμμετοχής που θα περίμενε στον Ολυμπιακό. Όμως την χρονιά που οι «ερυθρόλευκοι» κατέκτησαν το πρωτάθλημα χάρη στην υπόθεση Βάλνερ, ο Κωστάκης είχε συμβάλλει τα μέγιστα. Συγκεκριμένα είχε «γκρεμίσει» το Καραϊσκάκης όταν είχε σκοράρει απέναντι στην Λάρισα, στον αγώνα που τελικά έμελλε να στέψει τον Ολυμπιακό πρωταθλητή.

Ήταν 8 Απριλίου του 2008 όταν η ομάδα της ΑΕΛ έβαζε δύσκολα στους «ερυθρόλευκους» που ήθελαν νίκη προκειμένου να διατηρηθούν στην κορυφή και να μην δουν την ΑΕΚ να τους προσπερνά μια αγωνιστική πριν το τέλος. Ο Μήτρογλου περνάει αλλαγή στο 82’ στη θέση του Μπελούτσι και οκτώ λεπτά αργότερα σπρώχνει την μπάλα στο πλεκτό. Όποιος ήταν μέσα στις κερκίδες του γηπέδου του Ολυμπιακού θα θυμάται χρόνια τον… κακό χαμό που είχε προκαλέσει ο νεαρός επιθετικός. Χάρη σε εκείνον η ομάδα πήρε το πρωτάθλημα, γεγονός που είχε βάλει τον Μήτρογλου στον… ποδοσφαιρικό χάρτη για τα καλά.

Την επόμενη σεζόν ο Μήτρογλου στερεί από τον Ολυμπιακό την πρόκρισή του στους ομίλους του Champions League κάτι που δεν του συγχώρεσε ποτέ ο Βαλβέρδε και κάπως έτσι ξεκινάει μια σχέση αντιπάθειας ανάμεσα σε προπονητή και παίκτη. Ο Βαλβέρδε φεύγει στο τέλος της σεζόν, όμως ο Μήτρογλου δεν καταφέρνει ούτε χωρίς τον Βαλβέρδε να βρει τον καλό του εαυτό, με αποτέλεσμα να ακούγονται οι πρώτες «γκρίνιες» για την αξία του.

Ακολουθούν οι δανεισμοί σε Πανιώνιο και Ατρόμητο, εκεί που ο «πιστολέρο» δείχνει πολύ καλό πρόσωπο και αναγκάζει τη διοίκηση των Πειραιωτών να τον πάρει πίσω στο λιμάνι. Ο Μήτρογλου πλέον είναι… φτασμένος γκολτζής, έχει απελευθερωθεί από κάθε άποψη κι έτσι στην Ελλάδα οι συζητήσεις γύρω από το πρόσωπό του δεν περιστρέφονται μόνο στις ποδοσφαιρικές του ικανότητες, αλλά και στα… περίεργα look του.

Ο ίδιος δεν δείχνει να… μασάει από αυτά. Αντίθετα όσο ο κόσμος τον… κράζει, αυτός κάνει τα πάντα για να τον θαυμάσουν. Και τα καταφέρνει μια χαρά, κυρίως εξαιτίας της ικανότητάς του να σκοράρει με κάθε τρόπο. Κάθεται δύο σεζόν στο λιμάνι που έχοντας κερδίσει την απόλυτη εμπιστοσύνη του προπονητή Μίτσελ, κάνει όργια.

«Παλτό» για βαρύ χειμώνα

Η απόδοσή του οδηγεί τους σκάουτερς της Φούλαμ στον Πειραιά. Η ομάδα της Αγγλίας παλεύει για την παραμονή της στην Premier League και τον Γενάρη του 2014 ο Μήτρογλου πατάει Λονδίνο. Όμως ο Έλληνας επιθετικός προερχόταν από τραυματισμό κι έτσι δεν καταφέρνει να δικαιώσει αυτούς που τον επέλεξαν, με αποτέλεσμα η Φούλαμ να πέσει κατηγορία και οι Άγγλοι να κάνουν λόγο για το μεγαλύτερο «παλτό» που είδε ποτέ το κλαμπ.

Τελικά τη σεζόν 2014-15 ο Ολυμπιακός τον φέρνει ξανά πίσω στον Πειραιά (με δανεισμό), ο Μήτρογλου γίνεται και πάλι… Μητρογκολ και η Μπενφίκα καταθέτει πρόταση στους Άγγλους για την απόκτησή του την οποία κάνει πράξη.

Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Ο Κώστας εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο συνεχίζει να κάνει αυτό που ξέρει καλά. Να βάζει γκολ. Πέρυσι έφτασε τα 19 τέρματα, φέτος έχει ήδη 11.

Οι ιστορίες για το παπάκι που οδηγούσε, το φτιαγμένο φρύδι, τα «πιστόλια» που έβγαζε στους πανηγυρισμούς του και τα χάλια Ελληνικά του, έχουν γραφτεί και δεν ξεγράφουν. Όπως άλλωστε κανείς δεν μπόρεσε να ξεγράψει τον Κώστα όταν η καριέρα του φαινόταν να έχει επέλθει σε κρίσιμη καμπή. Ο ίδιος ήταν πάντα εκεί, δυνατός και έτοιμος να κάνει τα αντίπαλα δίχτυα να αναστενάξουν και τους συμπαίκτες του να υποκλιθούν.