Όταν ο Πύρρος ήρθε για να... σηκώσει την Ελλάδα!

Σαν σήμερα (7/2) πριν από 16 χρόνια ένα λαμπρό αστέρι πατούσε για πρώτη φορά το πόδι του στη χώρα μας. Ο σπουδαίος Πύρρος Δήμας γεννήθηκε στη Χιμάρα, όντας Έλληνας Βορειοηπειρώτης και μάλιστα τρίτης γενιάς απόγονος της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας.

Από μικρό παιδί άκουγε ιστορίες για την Ελλάδα και όνειρό του ήταν να έρθει στη χώρα μας. Από νεαρή ηλικία ξεχώριζε για τη δύναμή του, παρά το γεγονός ότι δεν είχε σημαντική καθοδήγηση. Λόγω  των περιορισμένων μέσων προπόνησης, ο νεαρός τότε Πύρρος σήκωνε τσιμέντο στο πίσω μέρος της αυλής του. Και κάπως έτσι του κόλλησε το μικρόβιο για την άρση βαρών.

Ο Ιακώβου, ο Σγουρός και η… μεταγραφή

Ο 20χρονος τότε Πύρρος πήρε μέρος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων στη Δανία όπου άφησε άναυδο το κοινό με τη δύναμη και την τεχνική του. Για καλή του τύχη βέβαια το τουρνουά παρακολούθησαν ο πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών την εποχή εκείνη, Γιάννης Σγουρός και ο ομοσπονδιακός προπονητής, Χρήστος Ιακώβου, οι οποίοι τον προσέγγισαν να έρθει στην Ελλάδα. Άλλο που δεν ήθελε εκείνος και σύντομα ο Βορειοηπειρώτης και μετέπειτα Ολυμπιονίκης ετοίμαζε βαλίτσες για τα πάτρια εδάφη.

Βέβαια το να έρθει στην Αθήνα μόνο απλή υπόθεση δεν ήταν καθώς προηγήθηκαν αρκετές διαβουλεύσεις προκειμένου να να περάσει τα σύνορα από την Αλβανία. Έπειτα από ένα κουραστικό ταξίδι ωρών, το πρωί της 7ης Φεβρουαρίου του 1991, ο Πύρρος Δήμας βρέθηκε στην Αθήνα. Ο κ. Σγουρός, ο πρώτος που έμαθε τα νέα της άφιξης, επικοινώνησε αμέσως με τον ομοσπονδιακό προπονητή και τον ενημέρωσε ότι ο αθλητής βρισκόταν στο γυμναστήριο του Μίλωνα.

Το περίφημο «κάτσε κάτω από τη μπάρα» που άφησε εποχή

Από τη στιγμή που εξασφαλίστηκε η παραμονή και το ελληνικό διαβατήριό του, ήταν θέμα χρόνου πλέον να λάμψει. Με τη σωστή καθοδήγηση του Ιακώβου, ο Πύρρος Δήμας απογειώθηκε, διαφημίζοντας με τον καλύτερο τρόπο το όνομα τη Ελλάδας σε όλα τα μεγάλα ραντεβού. Στους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης ανέβηκε στο κορυφαίο σκαλί του βάθρου κατακτώντας το πρώτο χρυσό μετάλλιο της καριέρας του. Από εκεί και πέρα, ο μεγάλος αυτός αθλητής έγραψε με «χρυσά γράμματα» το όνομά του στην ιστορία, όχι μόνο του ελληνικού, αλλά και του παγκόσμιου αθλητισμού, για να αποτελεί, σήμερα, πρότυπο για εκατοντάδες αθλητές, αλλά και μικρά παιδιά.

Οι διακρίσεις

Συνολικά έχει αναδειχτεί τρεις φορές χρυσός Ολυμπιονίκης (1992, 1996, 2000), τρεις παγκόσμιους τίτλους (1993, 1995, 1998) και χάλκινος ολυμπιονίκης το 2004 στην Αθήνα.

Για τις διακρίσεις του έχει αναδειχθεί πέντε φορές καλύτερος αθλητής στο ετήσιο δημοψήφισμα των αθλητικών συντακτών Ελλάδας ( ΠΣΑΤ ) τις χρονιές 1992, 1993, 1995, 1996 και 2000. Το Μάρτιο του 2005, στην Κωνσταντινούπολη, βραβεύτηκε από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Αρσης βαρών ως ο καλύτερος αθλητής του αιώνα. Τον Μάιο του 2012 μαζί με τον Κινέζο Ολυμπιονίκη της γυμναστικής Λι Νιγκ άναψαν τον βωμό στο Παναθηναϊκό στάδιο κατα τη διάρκεια της τελετής παράδοσης της ολυμπιακής φλόγας στη διοργανώτρια πόλη του Λονδίνου. Για την προσφορά του στον ελληνικό αθλητισμό έχει τιμηθεί με το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής της Ελληνικής Δημοκρατίας.