Κρόιφ: Το «αντίο» από τον Άγιαξ, και η κόντρα με τον Φράνκο

Η ποδοσφαιρική του (και όχι μόνο) ευφυΐα είναι αδιαμφισβήτητη. Ο τεράστιος Ολλανδός, Γιόχαν Κρόιφ τρία χρόνια πριν έλεγε «αντίο» βυθίζοντας έναν ολόκληρο κόσμο στη θλίψη. Διότι ο «Ιπτάμενος Ολλανδός» ήταν ένας και δύσκολα θα βγει άλλος σαν και αυτόν. Στο Onsports ωστόσο θα αναφερθούμε σε ένα άλλο «αντίο», αυτό που είχε πει στην πρώτη αγάπη, τον Άγιαξ, στους λόγους που συντέλεσαν στο να αποχωρήσει, αλλά και τη γεμάτη εμπόδια μεταγραφή του στη Μπαρτσελόνα, το «κράξιμο» στον δικτάτορα Φράνκο και την πρώτη τους αντάμωση στο παιχνίδι του Σαντιάγκο Μπερναμπέου το 1974.

«Δεν είμαι αρχηγός; Γεια σας…»

Επί τρεις σερί χρονιές (1970-1973) ο Άγιαξ σάρωνε ότι έβρισκε μπροστά του και το χρωστούσε σε μεγάλο βαθμό στον Κρόιφ. Ο «Ιπτάμενος Ολλανδός» ήταν ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης και αρχηγός της ομάδας και άπαντες στον Αίαντα ετοιμάζονταν για άλλη μία εκπληκτική χρονιά σε Ολλανδία και Ευρώπη.

Ήταν λοιπόν το καλοκαίρι του 1973 όταν ο Άγιαξ τελείωνε την πρώτη προπόνηση της καλοκαιρινής προετοιμασίας, με τον προπονητή της ομάδας Τζορτζ Νόμπελ να μαζεύει τους παίκτες για μια ανακοίνωση.

«Υπάρχει κάτι που πρέπει να σας πω. Το ποιος θα βγει αρχηγός φέτος θα αποφασιστεί μέσω ψηφοφορίας». Ο προπονητής του «Αίαντα» χωρίς να το έχει καταλάβει είχε μόλις υπογράψει την καταδίκη της ομάδας.

Η ψηφοφορία έδωσε στον Κρόιφ εφτά ψήφους, ωστόσο ο Κάιζερ βγήκε πρώτος με δώδεκα. Σύμφωνα με τον τότε συμπαίκτη του, Γιαν Μούλντερ ο Κρόιφ «ήταν έξαλλος. Το θεώρησε μεγάλη ασέβεια προς το πρόσωπό του να ψηφίζεται ο αρχηγός, την ώρα που τα προηγούμενα χρόνια όλοι θεωρούσαν δεδομένο το ότι είχε το αρχηγιλίκι στο… τσεπάκι του. Από την ώρα που έκανε την πρόταση ο προπονητής μας, ο Γιόχαν ήθελε να φύγει».

Μετά την πρόταση του Νόμπελ οι συμπαίκτες του τον ρώτησαν αν ήταν εντάξει και εκείνος είπε «όλα είναι οκ». Ωστόσο λίγο αργότερα τηλεφώνησε στον ατζέντη του. «Πάρε την Μπαρσελόνα. Φεύγω τώρα από εδώ».

Γιατί όμως στη Μπαρτσελόνα;

«Όταν πήρα μεταγραφή στην Ισπανία δημιουργήθηκε μεγάλη φασαρία. Οι περισσότεροι είπαν πως πήγαινα σε μια φασιστική χώρα. Ακόμα και ο ίδιος ο πρόεδρος του Άγιαξ όμως με πίεζε να πάω στη Ρεάλ», είχε πει ο Κρόιφ για τη μετακόμισή του στην Ισπανία και τη Μπαρτσελόνα.

Υπήρξε όμως ένα τεράστιο παρασκήνιο πίσω από την μεταγραφή του στο «καμάρι της Καταλονίας». Η ολλανδική ομοσπονδία ποδοσφαίρου προσπάθησε να μπλοκάρει τη μεταγραφή μέσω του προέδρου του Άγιαξ, Γιαπ Βαν Πράαγκ.

Αρχικά δεν αναγνώρισαν τη μεταγραφή και δήλωσαν ότι ο Κρόιφ δεν θα μπορούσε να αγωνιστεί μέχρι το Δεκέμβριο. Αργότερα καθυστερούσαν όσο γινόταν τη μεταγραφή του προκειμένου να ξενερώσουν οι δυο πλευρές!

Όταν πλέον ο Βαν Πράαγκ είδε ότι δεν χαλούσε η μεταγραφή έσπευσε να πουλήσει τον Κρόιφ στη Ρεάλ με την οποία μάλιστα ήρθε σε συμφωνία! Ο Κρόιφ όμως ήταν αποφασισμένος να παίξει στη Μπαρτσελόνα και δεν ήθελε με τίποτα να πάει στη Ρεάλ και απείλησε ότι θα σταματούσε το ποδόσφαιρο κάτι που σήμαινε ότι δεν θα αγωνιζόταν στο Μουντιάλ του 1974 με την Εθνική Ολλανδίας!

Η μεταγραφή του Κρόιφ βέβαια είχε και πολιτικό αντίκτυπο. Βλέπετε ο Ολλανδός όταν έμαθε για το ενδιαφέρον της Ρεάλ είχε δηλώσει πως δεν θα πήγαινε ποτέ σε μια ομάδα η οποία είχε δεσμούς με τον φασίστα δικτάτορα της χώρας, Φρανσίσκο Φράνκο (!), και κάπως έτσι πήρε τα ταλέντα του και μεταγράφηκε στη Μπαρτσελόνα. Εκεί όπου βρήκε τον παλιό του μέντορα και δημιουργό του total football, Ρίνους Μίχελς. Ο «Ιπτάμενος Ολλάνδός» είχε πει για τη μετακίνησή του στο Καμπ Νόου:

«Ήμουν γεννημένος λίγο μετά τον πόλεμο, και ήμουν μαθημένος να μη δέχομαι τα πάντα. Η Μπαρτσελόνα δεν ήταν τότε στο ίδιο επίπεδο με τη Ρεάλ, αλλά ήταν τεράστια η πρόκληση να παίξω για την καταλανική ομάδα. Η Μπαρτσελόνα είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένας σύλλογος».

Κρόιφ εναντίον Φράνκο

Η Μπαρτσελόνα πλήρωσε γύρω στο ένα εκατομμύριο δολάρια εκείνη την περίοδο (κοντά στα 2,5 εκατομμύρια ευρώ σημερινής αξίας) που τότε αποτελούσε ρεκόρ για το ποδόσφαιρο.

Οι γραφειοκρατικές δυσκολίες που συνάντησε τον κράτησαν περίπου δύο μήνες από το να μπορέσει να κάνει το ντεμπούτο του και όταν τελικά το πραγματοποίησε η Μπαρτσελόνα βρισκόταν στον πάτο της βαθμολογίας! Με το καλημέρα όμως σκόραρε δύο τέρματα στο 4-0 επί της Γρανάδα δίνοντας μια πρόγευση για το τι θα ακολουθούσε. Οι «μπλαουγκράνα» έκαναν τη μία νίκη μετά την άλλη και ο Κρόιφ ετοιμαζόταν για τη μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας του. Το πρώτο του «clasico».

Στις 17 Φεβρουαρίου του 1974 ήταν η μέρα που άπαντες περίμεναν στην Ισπανία. Το μεγάλο «clasico» μέσα στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου. Όλος ο κόσμος γνωρίζει ότι κάθε ματς μεταξύ Ρεάλ και Μπαρτσελόνα δεν είναι ένα απλό ποδοσφαιρικό παιχνίδι. Ωστόσο το συγκεκριμένο ήταν κάτι πολύ παραπάνω από αυτό. Ούτε καν Ισπανία εναντίον Καταλονίας. Ήταν ξεκάθαρα Κρόιφ εναντίον Φράνκο!

Για τους φιλάθλους της Ρεάλ και για τον ίδιο τον Φράνκο πιθανότατα αυτή ήταν η καλύτερη ευκαιρία να δείξουν στον Κρόιφ ότι το καλοκαίρι είχε επιλέξει τη λάθος πλευρά ενώ από την άλλη μεριά ήταν το τέλειο timing για Κρόιφ και Μίχελς να δείξουν μέσα στο άντρο της μισητής αντιπάλου, το επαναστατικό ποδοσφαιρικό τους όραμα και την ιδεολογία τους.

Το Total Football εκείνη τη νύχτα ήταν καλύτερο από κάθε άλλη φορά. 2-0 για τη Μπαρτσελόνα στο ημίχρονο, 5-0 τελικό αποτέλεσμα με τον Κρόιφ να σκοράρει ένα τέρμα και να μοιράζει άλλα τρία! Η Ρεάλ και ο Φράνκο είχαν ταπεινωθεί μέσα στο ίδιο τους το «σπίτι».

Κρόιφ και Μίχελς επέστρεψαν θριαμβευτές στη Βαρκελώνη, και λίγο αργότερα θα έφερναν πίσω το πολυπόθητο πρωτάθλημα Μπορεί τα επόμενα χρόνια του Κρόιφ στη Βαρκελώνη να μη συνδυάστηκαν με κάποιο άλλο πρωτάθλημα αλλά η παρουσία του και μόνο είχε μεγαλώσει το σύλλογο και τον είχε φτάσει εφάμιλλο των «μερέγχες». Και μία δεκαετία σχεδόν αργότερα (1988-1996) θα τον γιγάντωνε ως προπονητής!