Διαλέγεις και παίρνεις: Υπομονή ή χρήματα για στόπερ

Στην Ελλάδα η συγκεκριμένη είδηση μοιραία συνδέθηκε με τον Ολυμπιακό, την ομάδα που επικράτησε τελευταία φορά της Άρσεναλ πριν το ντέρμπι με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο Λονδίνο. Η ειρωνία; Ηττημένες στα μεγάλα ντέρμπι της Premier League και της Super League ήταν οι δυο ομάδες που εφαρμόζουν το 3-5-2.

Από τη μια ο ανατρεπτικός Ιγκόρ Τούντορ και από την άλλη ο σαφώς πιο έμπειρος και ένας από τους εμπνευστές του σύγχρονου 3-5-2, ο Λουίς φαν Χάαλ. Ας πάμε απευθείας στον δεύτερο μιας και οποιαδήποτε σύγκριση -μοιραία- οδηγεί σε σφάλμα.

Η Άρσεναλ έδειξε στο Λονδίνο πολλά πράγματα. Έδειξε πως αντιδρούν οι μεγάλες ομάδες και είναι μια από αυτές, έδειξε πως παίζεται σωστά το ποδόσφαιρο χωρίς βαρύ σέντερ φορ και έδειξε τα τεράστια κενά στην άμυνα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Οι κεντρικοί αμυντικοί της τελευταίας είδαν τους Σάντσες, Ράμσεϊ, Οζίλ και Γουόλκοτ να κάνουν πάρτι στην περιοχή του αβοήθητου Ντε Χέα, που έκανε και αποκρούσεις υψηλού επιπέδου για να κρατήσει τα προσχήματα. Είναι σαφές ότι ο Φαν Χάαλ βρίσκεται μπροστά σε ένα δίλημμα, στο οποίο καλούνται να απαντήσουν η διοίκηση (ευθέως) και οι οπαδοί (έμμεσα): υπομονή για να ωριμάσουν τα στόπερ σου και να «χτίσεις» κάτι μακροπρόθεσμα ή χρήματα και αγορά ενός «πύργου» με πείρα που θα προσφέρει συμβουλές αλλά ενδέχεται να κοστίσει ψυχολογικά στους νεότερους;

Η απάντηση βρίσκεται μόνο στον Φαν Χάαλ, στη διοίκηση και στους οπαδούς της Γιουνάιτεντ. Συνήθως στην Αγγλία αυτή είναι πραγματικότητα, στο ποδόσφαιρο. Η «πυραμίδα» μιας ομάδας κρίνει το μέλλον της, με τους οπαδούς να στέλνουν μηνύματα (βλ. Brendan Out) και τη διοίκηση να αξιολογεί (βλ. απόλυση).

Ίδωμεν...