Όταν οι Έλληνες γίνονται «χρυσοί» (photos+videos)

Υπάρχει κάποιος που δεν έχει πανηγυρίσει με την ψυχή του μία επιτυχία του ελληνικού μπάσκετ; Αφήνοντας στην άκρη το συλλογικό επίπεδο όπου σίγουρα οι οπαδοί δεν χαίρονται όταν ο «αιώνιος» αντίπαλος κατακτά έναν ευρωπαϊκό τίτλο, είναι αδύνατον οποιοσδήποτε αγαπά τον αθλητισμό να μην έχει «φουσκώσει» από υπερηφάνεια μετά από ένα νικηφόρο τελικό αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος της χώρας...

Το Onsports σας θυμίζει όλους τους τελικούς των εθνικών ομάδων που εξελίχθηκαν σε θριάμβους οι οποίοι έχουν μείνει χαραγμένοι ανεξίτηλα στη μνήμη όλων. Και είναι τέτοιο το μέγεθος των κατορθωμάτων που ακόμα κι εκείνοι που δεν τα έζησαν ή δεν τα θυμούνται, τα έχουν... μάθει απ' έξω κι ανακατωτά μέσα από βίντεο στο youtube.

Ο άθλος του 1987

Η αρχή έγινε τον Ιούνιο του... σωτήριου έτους 1987! Η Ελλάδα θα διοργάνωνε το Ευρωμπάσκετ και ο κόσμος αποφάσισε ότι θα άξιζε να σταθεί στο πλευρό της εθνικής ομάδας της πατρίδας του... Τι ακολούθησε; Δώδεκα ημέρες μπασκετικής... τρέλας!

Η πρόκριση από την πρώτη φάση στα νοκ-άουτ παιχνίδια συνιστούσε από μόνη της επιτυχία... Αλλά... τρώγοντας έρχεται η όρεξη! Η αήττητη Ιταλία στα προημιτελικά κατάλαβε για τα καλά ότι οι Έλληνες με μπροστάρη τον Νίκο Γκάλη είχαν βάλει πλώρη για το χρυσό μετάλλιο! Το 90-78 έδωσε το εισιτήριο για την τετράδα. Εκεί περίμενε η Γιουγκοσλαβία. Οι πανίσχυροι «πλάβι» είχαν ήδη χάσει μία φορά στον πρώτο γύρο από την «γαλανόλευκη» και θεωρούταν αδιανόητο να συμβεί αυτό και δεύτερη κατά την διάρκεια του ίδιου τουρνου΄.

Κόντρα στα προγνωστικά το συγκρότημα του Κώστα Πολίτη επικράτησε 81-77 και «τσέκαρε» το εισιτήριο για τον τελικό. Απέναντι στην Σοβιετική Ένωση μέχρι τότε δεν ήξερε η Ελλάδα τι θα πει... νίκη! Ωστόσο στον αλησμόνητο τελικό της 14ης Ιουνίου 1987 η Εθνική με τις δύο βολές του Αργύρη Καμπούρη στο τέλος της παράτασης νίκησε 103-101 κι ανάγκασε μικρούς και μεγάλους να βγουν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν! Ήταν απλώς η... εκκίνηση της χρυσής εποχής του ελληνικού μπάσκετ!

Τα «χρυσά μωρά» του 1995

Το καλοκαίρι του 1995 (ακριβώς πριν 20 χρόνια) η Εθνική Εφήβων με προπονητή τον Γιώργο Προεστό ήταν γνωστό ότι είχε εξαιρετικό υλικό πριν καν αρχίσει το τουρνουά. Ωστόσο αυτό που συνέβη στη συνέχεια ήταν ανεπανάληπτο με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα να κυριαρχεί και στα οκτώ παιχνίδια της διοργάνωσης και να νικάει όλους τους αντιπάλους με χαρακτηριστική άνεση. Highlight η νίκη επί της αδύναμης Αγκόλας με το ασύλληπτο 133-53...

Η πρώτη φάση διεξήχθη στη Θεσσαλονίκη με τους Έλληνες να κάνουν... πάρτι. Όταν πια το τουρνουά μεταφέρθηκε για την δεύτερη φάση και τα νοκ-άουτ στο ΟΑΚΑ ελάχιστοι πίστευαν ότι θα συνεχιζόταν το ίδιο... τροπάρι από τους φοβερούς πιτσιρικάδες. Έκαναν λάθος. Με τον κόσμο να γεμίζει ασφυκτικά το γήπεδο η Εθνική δεν είχε αντίπαλο. Ο Ρεντζιάς ήταν ο καλύτερος σέντερ του πλανήτη στην ηλικία του και οι... σφαλιάρες στους αντιπάλους έπεφταν «βροχή».

Στον τελικό η Αυστραλία ήθελε αλλά δεν μπορούσε να αντισταθεί. Το τελικό 91-73 ήταν κολακευτικό... Αποθέωση, περηφάνεια κι ελπίδα...

Οι νέοι στην κορυφή το 2002

Ήταν ο προάγγελος της κατάκτησης της Ευρώπης το 2005 από την Εθνική Ανδρών. Το Ευρωμπάσκετ των Νέων εκείνου του καλοκαιριού είχε λάβει χώρα στο Βίλνιους της Λιθουανίας. Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα με παίκτες που στελεχώνουν ακόμα και τώρα την... μεγάλη Εθνική στη σύνθεσή του ανέβηκε στο πρώτο σκαλί του βάθρου.

Νίκος Ζήσης, Γιάννης Μπουρούσης, Κώστας Καϊμακόγλου και Βασίλης Σπανούλης άφηναν υποσχέσεις για το μέλλον! Στον τελικό αντίπαλος ήταν η -πάντοτε υπολογίσιμη και στις μικρές ηλικίες- Ισπανία η οποία πάλεψε για τη νίκη, αλλά υπέκυψε στην ανωτερότητα της Ελλάδας με 77-73.

«Σήκωσε το, το... τιμημένο, δεν μπορώ να περιμένω»

Το συγκεκριμένο σύνθημα ακούστηκε για πρώτη φορά στην Σουηδία και το Ευρωμπάσκετ του 2003... Κάτι η καλή ομάδα που είχε και τότε η Ελλάδα, κάτι το γεγονός ότι πλέον... μύριζε ότι κάτι καλό ήταν κοντά! Δύο χρόνια μετά η Εθνική Ανδρών ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης! 

Η πορεία ξεκίνησε και... τελείωσε στο Βελιγράδι. Στον πρώτο αγώνα με άμυνα... μέγγενη η Εθνική νίκησε 64-50 την Γαλλία. Οι «μπλε» των αστέρων του ΝΒΑ συγκλονίστηκαν όταν κατάλαβαν ότι σε ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο είχαν πετύχει όλους κι όλους 14 (!) πόντους. Την επομένη, η Σλοβενία εκμεταλλεύτηκε την εκπληκτική κατάσταση του Σάνι Μπερίτσοβιτς (18 π.) και την μέτρια επιθετική ημέρα των Ελλήνων και επικράτησε 68-56. Αλλά ήταν απλά η... γούρικη ήττα. Η Βοσνία δεν θα μπορούσε να κάνει τη ζωή δύσκολη για το αντιρποσωπευτικό συγκρότημα και ήρθε η πρόκριση από την δεύτερη θέση του ομίλου.

Αυτό σήμαινε ότι θα έπρεπε να δώσει «χιαστί» παιχνίδι για να μπει στα προημιτελικά η ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη.  Το Ισραήλ αντιστάθηκε αλλά υποτάχθηκε με 67-61 (Ζήσης 23 π.) και πλέον είχε έρθει η ώρα για τον μεγάλο αγώνα με την Ρωσία στα προημιτελικά. Η «Αρκούδα» παρά το γεγονός ότι είχε τον Αντρέι Κιριλένκο στην καλύτερη κατάσταση της καριέρας του (20 π., 16 ριμπ.) δεν μπόρεσε να λυγίσει τους Έλληνες που με το τελικό 66-61 επέστρεφαν σε ημιτελικό, οκτώ χρόνια μετά το Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας το 1997!

Οι Γάλλοι του Κλοντ Μπερζό ήταν πολύ καλά διαβασμένοι κι έριξαν την Εθνική στα... σχοινιά όταν προηγήθηκαν με 58-51 με λιγότερο από ένα λεπτό για το τέλος. Ε και; Σε αυτό το χρονικό διάστημα ακολούθησε ένα επικό 16-8 από τους Έλληνες που με το απίστευτο τρίποντο του Δημήτρη Διαμαντίδη ήταν αυτοί που πήραν το ροζ φύλλο αγώνα και την πρόκριση για τον τελικό... Λίγο αργότερα μάθαιναν ότι οι Γερμανοί είχαν κάνει την έκπληξη και θα βρίσκονταν εκείνοι αντί των Ισπανών απέναντί τους!

Καλός ο Ντιρκ Νοβίτσκι (από τους κορυφαίους Ευρωπαίους όλων των εποχών άλλωστε) αλλά καμία μονάδα δεν είναι τόσο καλή όσο μία ομάδα! Και εκείνη η Εθνική ήταν ο-μ-α-δ-α. Το τελικό 78-62... μαρτυράει την εικόνα του αγώνα... Οι Έλληνες μέσα σε πανζουρλισμό έφταναν για δεύτερη φορά στην κορυφή της Ευρώπης στην κατηγορία των Ανδρών.

Έφηβοι από χρυσάφι!

Το 2008 το νεόκτιστο τότε κλειστό του Πύργου φιλοξένησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Οι διεθνείς ήταν με διαφορά οι καλύτεροι του τουρνουά. Μόνο και μόνο μία αναφορά στα ονόματα που απάρτιζαν το συγκρότημα του Γιώργου Βλασσόπουλου θα σας πείσει! Αρχηγός ο Νίκος Παππάς και Βλάντο Γιάνκοβιτς (τραυματίστηκε στο τρίτο παιχνίδι ενώ είχε ξεκινήσει εκπληκτικά), Κώστας Σλούκας, Βαγγέλης Μάντζαρης, Κώστας Παπανικολάου, Δημήτρης Κατσίβελης, Ζήσης Σαρικόπουλος, Νώντας Παπαντωνίου, Λεωνίδας Κασελάκης, Γιάννης Αγγελόπουλος, Γιάννης Καραθανάσης και Γιώργος Γεωργάκης.

Κατά σειρά... προσκύνησαν οι Ισπανία, Ισραήλ, Βέλγιο, Ιταλία, Σερβία, Λιθουανία, Κροατία και στον τελικό ξανά οι Λιθουανοί με 57-50... Και η συγκεκριμένη ομάδα θα συνέχιζε τον... χορό των μεταλλίων.

Ξανά χρυσοί αυτοί την φορά ως... Νέοι!

Έναν χρόνο αργότερα η συγκεκριμένη ομάδα αναδείχτηκε ασημένια πρωταθλήτρια κόσμου στο Μουντομπάσκετ Εφήβων της Αυστραλίας! Η συνέχεια του ίδιου καλοκαιριού όμως βρήκε τους... Νέους Άνδρες πλέον να κατακτούν ξανά την κορυφή της Ευρώπης, αυτή την φορά στο τουρνουά που έλαβε χώρα στη Ρόδο.

Ο Κώστας Μίσσας ήταν στο... τιμόνι της ομάδας που συνέχισε με κεκτημένη ταχύτητα. Η Γαλλία έκανε το... μοιραίο λάθος να νικήσει την Ελλάδα με 81-71 στην πρώτη φάση... Στον τελικό το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα πήρε το... αίμα του πίσω επικρατώντας μετά από ένα εκπληκτικό παιχνίδι 90-85 και ανεβαίνοντας στο πρώτο σκαλί του βάθρου... Αυτή την φορά το τρόπαιο το σήκωσε ο Χάρης Γιαννόπουλος με το κοινό στο «Βενετόκλειο» να είναι εκστασιασμένο! Όχι άδικα...

Πέντε χρόνια ήταν πολλά!

Το 2015 ήταν η σειρά της Εθνικής Εφήβων να πανηγυρίσει την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Ευρωμπάσκετ που διεξήχθη στον Βόλο... Μπροστάρηδες στον θρίαμβο οι Βασίλης Χαραλαμπόπουλος και Γιώργος Παπαγιάννης, αλλά είναι δεδομένη η συνεισφορά όλων των παικτών και προπονητών που εργάστηκαν γι' αυτό το αποτέλεσμα...