Αντρέα Πίρλο: Ο απόλυτος τζέντλμαν! (photos+videos)

Υπάρχουν πολλοί μεγάλοι ποδοσφαιριστές. Έπειτα, πάνω από αυτούς, υπάρχει αυτή η ξεχωριστή ελίτ παικτών που έχει την ικανότητα να προκαλεί τον σεβασμό και την εκτίμηση όλου του φίλαθλου κοινού. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο αυτή η ελίτ αποτελείται από τους Λιονέλ Μέσι, Ρονάλντο, Τσάβι, Κριστιάνο Ρονάλντο, Αντρές Ινιέστα, Ζινεντίν Ζιντάν – και τον Αντρέα Πίρλο.

Με 11 λεπτά να απομένουν για το τέλος του δεύτερου ημιτελικού της Ρεάλ Μαδρίτης με τη Γιουβέντους στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου» ο χρόνος… πάγωσε. Μια ξεχωριστή στιγμή έμεινε στην ιστορία καθώς όλο το γήπεδο «σηκώθηκε» για να εκφράσει τον θαυμασμό του για έναν άνδρα που έβγαινε αλλαγή.

Δεν είχε καμία σημασία το γεγονός ότι ο Πίρλο είχε παίξει κομβικό ρόλο στο να καταστραφούν οι ελπίδες της Ρεάλ για πρόκριση στον τελικό του θεσμού. Εκείνη ήταν μια από αυτές τις σπάνιες στιγμές που ο ποδοσφαιρικός φυλετισμός ερχόταν δεύτερος πίσω από την απλή εκτίμηση.

Αυτά τα standing ovations είναι συνήθως αυθόρμητα, όπως αυτό στον Ρονάλντο όταν πέτυχε χατ-τρικ στο «Ολντ Τράφορντ» το 2003 ή αυτό που πρόσφεραν οι οπαδοί της Σεβίλλης στον Τσάβι πριν μερικές εβδομάδες. Αυτές οι πράξεις δείχνουν πως κατά βάθος, όλοι κρύβουμε έναν αγνό λάτρη του ποδοσφαίρου κάτω από τα χρώματα των ομάδων μας.

Στην περίπτωση του Πίρλο του άξιζε απόλυτα. Ελάχιστοι έχουν αγωνιστεί με τέτοια κλάση για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα έχοντας τόσες επιτυχίες, ενώ παράλληλα διαθέτουν αυτό το άνετο στιλ και τη χάρη εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου.

Απαράμιλλο στιλ

Είτε κάνει μια μπαλιά από τα 50 μέτρα η οποία βρίσκει τον στόχο της σαν να σημάδευε με λέιζερ είτε κατευθύνεται προς το αυτοκίνητό του φορώντας το πιο μοδάτο ζευγάρι γυαλιών ηλίου, ο Πίρλο πάντα κινείται με αυτό το ατάραχο, χωρίς βιασύνες στιλ.

Από την κορυφή ως τα νύχια είναι η ενσάρκωση του βελούδινου και αβίαστου ιταλικού στιλ.

Καθώς προετοιμάζεται για τον μεγάλο τελικό του Champions League το Σάββατο ανάμεσα στη Γιουβέντους και τη Μπαρτσελόνα στο Βερολίνο, ο Πίρλο παραμένει όσο σημαντικός και καταλυτικός όσο ήταν πάντα.

Στα 36 του δικαιολογείται να έχει στο μυαλό του στα χρόνια της συγκομιδής σταφυλιών και δοκιμής κρασιών στον αμπελώνα του στη Λομβαρδία τα οποία θα αποτελέσουν το βασικό στοιχείο της καθημερινότητάς του όταν αποσυρθεί από την ενεργό δράση.

Ωστόσο, το πάθος του να κατακτά τίτλους σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο παραμένει το ίδιο. Συνεχίζει να ωριμάζει όσο τα χρόνια περνούν, σαν το καλό κρασί.

«Το 2005 με… έπνιγε»

Στην αυτοβιογραφία του «Σκέφτομαι άρα παίζω», ο Πίρλο παραδέχθηκε ότι σκέφτηκε σοβαρά να τα παρατήσει μετά την απίστευτη ανατροπή της Λίβερπουλ απέναντι στη Μίλαν στον τελικό του ChampionsLeagueτο 2005. «Σκέφτηκα να σταματήσω γιατί μετά την Κωνσταντινούπολη τίποτα δεν είχε νόημα πλέον. Ο τελικός του Champions League το 2005 με έπνιγε. Είδα το τέλος της γραμμής: η πορεία είχε τελειώσει. Η ιστορία είχε τελειώσει και εγώ μαζί της», έγραψε.

Μέσα σε διάστημα 13 μηνών, κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο. Στα επόμενα δυο χρόνια, πήρε εκδίκηση για εκείνη την ήττα όταν η Μίλαν νίκησε τη Λίβερπουλ στον τελικό του Champions League του 2007 στην Αθήνα.

Ήταν το δεύτερο Champions League της καριέρας του, έχοντας κατακτήσει το πρώτο απέναντι στη Γιουβέντους το 2003. Πόσο μεγάλη θα ήταν η απώλεια για το ποδόσφαιρο αν ο Πίρλο είχε κρατήσει τον λόγο του, κάνοντας πράξη αυτό που είχε γράψει στην αυτοβιογραφία του.

Λαμπρό restart στα 32!

Όταν το 2011 σε ηλικία 32 ετών βρήκε τον εαυτό του να περισσεύει στο «Σαν Σίρο» ίσως τότε να δικαιολογούταν να αποσυρθεί. Άλλωστε, είχε κατακτήσει ο,τιδήποτε μπορεί να κατακτήσει ένας παίκτης. Τι άλλο είχε να αποδείξει;

Σίγουρα δεν είχε να αποδείξει τίποτα σε κανέναν αλλά η… φλόγα έκαιγε ακόμη δυνατή μέσα του. Η μεταγραφή του στη Γιουβέντους αποτέλεσε την αλλαγή σελίδας που αναζητούσε στην καριέρα του, μια αλλαγή που φαίνεται πως θα συνεχίζει να έχει θετικό πρόσημο για όσο αγωνίζεται.

Συνεχίζει να επιβάλει τον δικό του… νόμο στη μεσαία γραμμή με τρόπο που θα το έκανε κάποιος με τα μισά του χρόνια. Γνωρίζει ακόμη που ακριβώς πρέπει να πασάρει και πότε. Η παλιά «μηχανή» σπάνια «χάνει» τον ρυθμό της. Παραμένει ένας παίκτης που θα αποτελούσε προσόν για οποιαδήποτε ομάδα τον έχει στο ρόστερ της.

Με τη Γιουβέντους να αποτελεί την ομάδα η οποία «βγάζει» από παίκτες το 110% των δυνατοτήτων τους ενώ σε άλλες ομάδες αναζητούσαν τα πατήματά τους -όπως ο Κάρλος Τέβες- ο Πίρλο συνεχίζει να παίζει σε 40 αγώνες τη σεζόν.

Στα δυο μετάλλια Serie A που είχε κατακτήσει με τη Μίλαν έχει προσθέσει άλλα 4 με τη Γιουβέντους, έχει κατακτήσει ένα Κύπελλο Ιταλίας και τώρα -καθώς η Γιουβέντους ετοιμάζεται να «κατακτήσει» την Ευρώπη το προσεχές Σαββατοκύριακο- έχει την ευκαιρία σε ένα τρόπαιο που ακόμη και αυτός θα παραδεχόταν πως ίσως να ήταν πέρα από τις δυνάμεις του.

Όσο κι αν οι απανταχού λάτρεις του αθλήματος θαυμάζουν το… αισθησιακό ποδόσφαιρο που παράγει η Μπαρτσελόνα, μια νίκη της Γιουβέντους θα προκαλούσε αντίστοιχα μεγάλη αίσθηση, κυρίως λόγω του Πίρλο.

Έχει «κλεισμένη» θέση στο πάνθεον

Οι τελικοί Ευρωπαϊκού έχουν καθορίσει την καριέρα του Πίρλο, για καλό ή κακό λόγο, και θα τους θυμούνται όλοι εύκολα όταν τελικά ο Ιταλός «θρύλος» αποσυρθεί στους αμπελώνες του.

Θα θυμόμαστε τον Πίρλο του 2003, με τα μαλλιά του μακριά αλλά το πρόσωπό του σαφώς πιο νεανικό και ξυρισμένο, να μονομαχεί με τον Έντγκαρ Ντάβιντς και τον Αλέσιο Τακινάρντι της Γιουβέντους στο ματς… σκακιού του τελικού του «Ολντ Τράφορντ».

Θα θυμόμαστε τον Πίρλο του 2005 που έμοιαζε να καταρρέει, με τη σκέψη του αν πρέπει να πετάξει λευκή πετσέτα να τον ταλαιπωρεί και θα θυμόμαστε τη φράση του πως η Μίλαν «αυτοκτόνησε μαζικά με όλους μας να πιανόμαστε χέρι-χέρι και να πηδάμε από τη γέφυρα του Βοσπόρου» απέναντι στη Λίβερπουλ.

Επίσης, θα θυμόμαστε την πιο σοφή φιγούρα του το 2007, και τότε χωρίς μούσι, που κρατούσε τον έλεγχο στα χέρια του, οδηγώντας τη Μίλαν στην εκδίκηση απέναντι στους Άγγλους «εκτελεστές» της.

Και θα θυμόμαστε τον ανανεωμένο Πίρλο που θα μπει στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου το Σάββατο το βράδυ για να αντιμετωπίσει την πυγμή της Μπαρτσελόνα και να αποκαταστήσει την τιμή του ιταλικού ποδοσφαίρου.

Ένα πράγμα συνδέει τις παραπάνω στιγμές. Ο Πίρλο είναι Πρωταθλητής και υπόδειγμα πρωτοκλασάτου ανθρώπου. Αξίζει με το παραπάνω μια θέση στο πάνθεον των παικτών που όλοι θαυμάζουμε χωρίς ίχνος ντροπής.