Όταν οι… Γιάνκηδες ανακάλυψαν το soccer (photos&videos)

Το ημερολόγιο δείχνει 6 Απριλίου 1996. Η D.C. United αντιμετωπίζει τους San Jose Clash στο «Spartan Stadium» στον πρώτο αγώνα στην ιστορία του MLS. Έπειτα από πολλά χρόνια προγραμματισμού και συζητήσεων το νέο Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής είναι… προ των πυλών! Ο σταρ της δημοφιλούς σειράς «Λεωφόρος του Μέλροουζ» Άντριου Σου ρίχνει το πρώτο κέρμα στην ιστορία του ανανεωμένου… soccer. Μερικά λεπτά αργότερα ο επιθετικός του San Jose Έρικ Γουινάλντα πετυχαίνει το πρώτο γκολ στην ιστορία του MLS, μια καταπληκτική solo προσπάθεια η οποία χαρίζει στην ομάδα του τη νίκη με 1-0 και στον ίδιο τον τίτλο του κορυφαίου γκολ στο Πρωτάθλημα του 1996.

Το πρώτο ματς στην ιστορία του MLS ανάμεσα στη D.C. United και τους San Jose Clash

Παρότι δυο χρόνια νωρίτερα οι ΗΠΑ είχαν διοργανώσει το κορυφαίο σε επισκεψιμότητα Παγκόσμιο Κύπελλο στην ιστορία, η άποψη πως ένα σοβαρά οργανωμένο και ανταγωνιστικό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου θα μπορούσε να «στεριώσει» έμοιαζε αστεία στα μάτια των περισσότερων Αμερικανών. Ένας λαός με τουλάχιστον τρία «δικά του» σπορ (μπάσκετ, μπέιζμπολ, American football), με εντελώς διαφορετική αθλητική κουλτούρα από την Ευρώπη και τη Νότια Αμερική, δύσκολα θα αγαπούσε κάτι στο οποίο ο υπόλοιπος πλανήτης ήταν ήδη πολύ καλύτερος.

Για αυτό το λόγο οι Αμερικανοί έκαναν αυτό που γνωρίζουν καλύτερα από κάθε άλλον: προσάρμοσαν το άθλημα στην κουλτούρα τους, αντί να προσαρμοστούν αυτοί στη δική του νοοτροπία. Τα τυπικά ονόματα συλλόγων όπως FC, Σπόρτινγκ ή Ρεάλ αφέθηκαν στο… ράφι και στη θέση τους ήρθαν ονόματα βασισμένα στην κουλτούρα του NBA, όπως Dallas Burn, Tampa Bay Mutiny και Kansas City Wiz.

Αντί για μινιμαλιστικές εμφανίσεις οι ομάδες επέλεξαν περίεργα χρώματα και σχέδια. Το χρονόμετρο μετρούσε ανάποδα, από το 45’ προς το 0’ σε κάθε ημίχρονο και η απόλυτη αλλαγή ήταν η κατάργηση της ισοπαλίας!

Το εντυπωσιακό «35-yard shootout» διαχώριζε ξεκάθαρα τον νικητή από τον ηττημένο σε κάθε αγώνα. Όπως στο μπάσκετ, το αγαπημένο σπορ των Αμερικανών. Κάθε παίκτης εκτελούσε ένα… περίεργο πέναλτι από τα 32 μέτρα και όχι από τα 11, ενώ είχε στη διάθεσή του περίπου 5 δευτερόλεπτα για να εκτελέσει.

Το MLS κατάφερε τελικά να επιβιώσει. Μέσα από δυσκολίες, έντονη κριτική, τεράστιες περιόδους χωρίς πραγματικά μεγάλους αστέρες του παγκόσμιου ποδοσφαίρου να αγωνίζονται εκεί, το Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου των ΗΠΑ απέκτησε την κράση που απαιτείται για να αντέξει. Τα πράγματα όμως δεν ήταν πάντα τόσο… ρόδινα όσο είναι σήμερα. Παίκτες όπως ο Ντέιβιντ Μπέκαμ, ο Τιερί Ανρί, ο Ρόμπι Κιν και ο Νταβίδ Βίγια αγωνίζονται πλέον στο MLS. Δεν ήταν πάντα έτσι…

Ο «πατέρας» Ρότενμπεργκ

Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 αποτέλεσε το μεγαλύτερο στοίχημα των ανθρώπων του ποδοσφαίρου των ΗΠΑ με τους ίδιους τους εαυτούς τους και με τη FIFA. Ο Άλαν Ρότενμπεργκ ήταν ο πρώτος πρόεδρος του MLS όπως το γνωρίζουμε σήμερα. Η δική του ικανότητα να διαπραγματευτεί με την Παγκόσμια Ομοσπονδία ήταν ο καταλύτης που μπήκε στη… μηχανή του MLS και το βοήθησε να πάρει μπροστά.

Οι Los Angeles Galaxy υποδέχθηκαν τους New York/ New Jersey Metrostars περιμένοντας 20.000 οπαδούς. Το «παρών» έδωσαν 60.000

Η ομοσπονδία ποδοσφαίρου των ΗΠΑ είχε υποσχεθεί στη FIFA πως θα έφτιαχνε επαγγελματική λίγκα στο πλαίσιο της ανάληψης του Μουντιάλ του ’94. Πριν την έναρξη του Μουντιάλ του 1990 ο Ρότενμπεργκ έλαβε κλήση από άνθρωπο της FIFA. Ο Ρότενμπεργκ αποκαλύπτει την κουβέντα: «Πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990 με κάλεσαν άνθρωποι της FIFA και είπαν πως ανησυχούσαν με την έλλειψη προόδου στη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου και στη δημιουργία επαγγελματικής λίγκας. Είπαν πως θα καλούσαν την ηγεσία της FIFA στη διάρκεια του Μουντιάλ (σ.σ. του ’90) και αν δεν ήταν ικανοποιημένη με τις απαντήσεις μας θα σκεφτόντουσαν να μας πάρουν το Μουντιάλ του 1994 και να το δώσουν σε άλλη χώρα. Στη διάρκεια της κουβέντας είπαν «Αν αποφασίσουμε να σας το αφήσουμε, θα ήσουν διαθέσιμος να το αναλάβεις;» και μετά το Μουντιάλ του 1990 επικοινώνησαν ξανά μαζί μου, λέγοντας πως θα ήθελαν να βγω μπροστά».

«Αυτοί που ξεκίνησαν τη λίγκα… δεν γνωρίζουν ποδόσφαιρο. Τα θαλάσσωσαν στο πιο σημαντικό κομμάτι, που είναι το πώς παρουσιάζεις το παιχνίδι στο κοινό» - Έρικ Γουινάλντα, επιθετικός, San Jose Clash

Με τη στήριξη της FIFA ο Ρότενμπεργκ κέρδισε τις εκλογές της ομοσπονδίας ποδοσφαίρου των ΗΠΑ από τον Γουόρνερ Φρίκερ και δυο μήνες αργότερα τον αντικατέστησε ως υπεύθυνος της οργανωτικής επιτροπής του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1994.

«Ο Άλαν έφερε μια επαγγελματική νοοτροπία την οποία είχε ανάγκη το ποδόσφαιρο και ήταν κρίσιμη για το Μουντιάλ και για την έναρξη του MLS», δήλωσε ο πρώτος αντιπρόεδρος του MLS Μαρκ Άμποτ σχετικά με την προσφορά του Ρότενμπεργκ στο… soccer.

Η… αγία τριάδα

Με το Μουντιάλ του ’94 να έχει ολοκληρωθεί γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία και μένοντας στην ιστορία ως το Παγκόσμιο Κύπελλο με το μεγαλύτερο μέσο όρο θεατών ανά αγώνα, η λίγκα έπρεπε άμεσα να δημιουργηθεί. Ο Ρότενμπεργκ και οι συνεργάτες του ξεκίνησαν άμεσα διαδικασίες για τηλεοπτικά δικαιώματα, επενδυτές ομάδων, διαφημίσεις και φυσικά μια σωστή δομή αμοιβής των ποδοσφαιριστών.

«Ήμουν στην αρχή ο μόνος που επαναλάμβανε ότι αυτό που χρειαζόμασταν ήταν ένα αυθεντικό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, όχι μια αμερικάνικη εκδοχή ποδοσφαιρικού Πρωταθλήματος» - Κέβιν Πέιν, CEO, D.C. United

Η οικονομική ραχοκοκαλιά της λίγκας δημιουργήθηκε από τρεις ανθρώπους: τον ιδιοκτήτη των New England Patriots Ρόμπερτ Κραφτ και τον γιό του Τζόναθαν, τον πρόεδρο της AEG Φιλ Άνσουτς και την οικογένεια Χαντ η οποία είχε ασχοληθεί και με το NASL, το ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου των ΗΠΑ. Όλες οι οικογένειες παραμένουν σήμερα στο MLS, αποτελώντας τους τρεις πυλώνες πάνω στους οποίους χτίστηκε το οικοδόμημα της λίγκας.

Το εγχείρημα της… αμερικανοποίησης

Παρά τις προσπάθειες του προέδρου της D.C. United Κέβιν Πέιν, οι άνθρωποι του MLS προσπάθησαν να μετατρέψουν σε κάτι άλλο το ποδόσφαιρο. Προσπαθώντας υπερβολικά να ξεχωρίσουν από τον υπόλοιπο πλανήτη οι Αμερικανοί ποδοσφαιράνθρωποι λίγο έλειψε να δημιουργήσουν ένα τελείως διαφορετικό άθλημα.

Πέντε από τις προτάσεις που… έπεσαν στο τραπέζι και μάλιστα εξετάστηκαν σοβαρά, ήταν οι εξής:

1) Ο αγώνας θα χωρίζεται σε τέσσερις περιόδους, όχι σε δυο

2) Το πλάγιο θα εκτελείται με τα πόδια

3) Επέκταση της τελικής γραμμής πίσω από το τέρμα

4) Καθιέρωση του τάιμ-άουτ

5) Αύξηση του μεγέθους της εστίας.

«Το άθλημα είναι απλό… Προσπαθήσαμε να το κάνουμε διαφορετικό για να εντυπωσιάσουμε τους ανθρώπους στους οποίους δεν άρεσε ούτως ή άλλως» - Ταμπ Ράμος, μέσος, New York/ New Jersey Metrostars

Από τις παραπάνω πέντε προτάσεις, η μοναδική που εξετάστηκε μέχρι… τελικής πτώσης ήταν η αύξηση του μεγέθους της εστίας, με στόχο να αυξηθεί το θέαμα. Η άποψη του Κέβιν Πέιν της D.C. United για το ζήτημα συνοψίζει την άποψη των ανθρώπων που ήξεραν τι πραγματικά είναι το ποδόσφαιρο: «Ήταν μια εντελώς ηλίθια ιδέα». Η FIFA απέρριψε φυσικά την πρόταση αμέσως.

Οι αλλαγές που ήθελαν να εισάγουν στο άθλημα οι Αμερικανοί

Χρώματα και… ονόματα

Τα δυο πλέον ξεχωριστά στοιχεία του MLS ήταν οι εμφανίσεις και τα ονόματα των ομάδων. Φανταχτερά χρώματα και περίεργα σχέδια δημιουργούσαν εμφανίσεις που ομολογουμένως τραβούσαν το βλέμμα, δεν είχαν όμως καμία σχέση με αυτό που είχαν συνηθίσει να βλέπουν στην τηλεόραση όσοι Αμερικανοί ασχολούνταν με το άθλημα και παρακολουθούσαν ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.

«Οι εμφανίσεις ήταν περίεργες. Η μπάλα είχε πολλά χρώματα και όταν έφευγε ψηλά δεν μπορούσες καλά-καλά να την δεις, γεγονός αρκετά αστείο» - Έρικ Γουινάλντα, επιθετικός, San Jose Clash

Πρακτικά, κοιτάζοντας τις εμφανίσεις των ομάδων στην πρώτη σεζόν του MLS είχες την αίσθηση πως σε κάθε αγώνα θα έβλεπες 22 φορές τον Χόρχε Κάμπος, τον εκκεντρικό Μεξικανό τερματοφύλακα με τις φανταχτερές εμφανίσεις, να παίζει ποδόσφαιρο.

Το αστείο της υπόθεσης είναι πως ο Κάμπος ήταν ένας από τους αστέρες που έπαιξαν στην πρώτη σεζόν του MLS, στα γκολπόστ των Los Angeles Galaxy. Φορούσε το νούμερο 9 (!) αλλά η εμφάνισή του ΔΕΝ ήταν παράξενη!

Ο Χόρχε Κάμπος… ίπταται πανηγυρίζοντας γκολ των Los Angeles Galaxy

Βαλντεράμα, περούκες και Λάλας

Το όνομα του Βαλντεράμα προσέλκυσε πολύ κόσμο στις εξέδρες του MLS την πρώτη χρονιά

Ένα Πρωτάθλημα χρειάζεται και παίκτες για να ξεκινήσει. Οι Αμερικανοί έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να φέρουν όσα περισσότερα αστέρια μπορούσαν στην πρώτη σεζόν του MLS, προκειμένου να τραβήξουν το κοινό. Μακράν το μεγαλύτερο όνομα της πρώτης χρονιάς ήταν ο Κάρλος Βαλντεράμα, ενώ ο Ταμπ Ράμος έγινε τον Ιανουάριο του 1995 ο πρώτος παίκτης που υπέγραψε στο νέο MLS. Ο Βαλντεράμα αγωνίστηκε στους Tampa Bay Mutiny, επηρεάζοντας όμως όλες τις ομάδες.

«Όταν μπήκα στο αεροπλάνο στην Ιταλία για να γυρίσω στις ΗΠΑ ώστε να γίνω μέλος του νέου MLS αισθάνθηκα υπερηφάνεια. Ήθελα να στείλω το μήνυμα και εγώ» - Αλέξι Λάλας, αμυντικός, New England Revolution

Χαρακτηριστική είναι η φωτογραφία της ομάδας Sporting Kansas City που ακολουθεί, στην οποία οι παίκτες φορούν περούκες για να τιμήσουν έναν μεγάλο ποδοσφαιριστή που αγωνίζεται στο MLS. Και για να τραβήξουν την προσοχή του κοινού με κάτι άλλο από το μετρίου ποιότητας ποδόσφαιρο που παιζόταν στα γήπεδα των ΗΠΑ τα πρώτα χρόνια.

Τα κορυφαία γκολ της πρώτης χρονιάς του MLS