Η… φωλιά του Αετού (vd)
Για 73 χρόνια το γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια αποτέλεσε την έδρα του Δικεφάλου, που από το 2003 ψάχνει τρόπο να χτίσει ξανά το… σπίτι του.
Η δουλειά των προσφύγων
Οι πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της Νέας Φιλαδέλφειας ή Ποδονίφτη όπως λεγόταν τότε η περιοχή, παίρνοντας το όνομά της από τον ποταμό που τη διέρρεε, αισθανόμενοι την ανάγκη να δημιουργήσουν συλλόγους που θα τους δένουν με την πατρίδα που άφησαν πίσω τους, ίδρυσαν την Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπόλεως.
Μάλιστα στο οικόπεδο της γωνίας των οδών Καππαδοκίας και Φωκών αποφάσισαν να «στεγάσουν» το ποδοσφαιρικό σωματείο με τα αρχικά ΑΕΚ. Ουσιαστικά η ομάδα αγωνιζόταν εκεί από το 1926, αν και τυπικά η Πολιτεία παραχώρησε την έκταση στην ομάδα στις 2 Σεπτεμβρίου του 1934.
Οι πρόσφυγες με εθελοντική εργασία είχαν καταφέρει από το 1930 να χτίσουν το γήπεδο που θα αποτελούσε την έδρα της ομάδας μέχρι το 2003. Το «Στάδιον Νέας Φιλαδέλφειας» ή «Στάδιον ΑΕΚ» όπως όλα τα υπόλοιπα γήπεδα εκείνης της εποχής φυσικά δεν είχε χόρτο αλλά χώμα, για αγωνιστικό χώρο.
Ο «εκσυγχρονισμός»
Έπρεπε να περάσουν 32 χρόνια από την κατασκευή του για να έχουν την ευκαιρία οι παίκτες της ΑΕΚ να παίξουν σε μια «σύγχρονη έδρα». Στις 3 Ιανουαρίου του 1962 λοιπόν λαμβάνουν χώρα τα επίσημα εγκαίνια της νέας μορφής του αγωνιστικού χώρου που αναβαθμίστηκε με την τοποθέτηση του χλοοτάπητα.
Φυσικά, το γεγονός έπρεπε να εορταστεί ανάλογα και ένα φιλικό με μια από τις μεγαλύτερες ομάδες της Ευρώπης φάνταζε ιδανικό. Έτσι, οι «κιτρινόμαυροι» προσκάλεσαν την Μπαρτσελόνα που δεν αρνήθηκε και με αντιπάλους τους Καταλανούς διεξήχθη το πρώτο ματς στον νέο αγωνιστικό χώρο του γηπέδου.
Η «Σκεπαστή» και το ρεκόρ
Η επόμενη «χρονιά-σταθμός» για το γήπεδο της ΑΕΚ ήταν το 1979. Ο Λουκάς Μπάρλος, τότε ιδιοκτήτης της ομάδας, φρόντισε όχι μόνο για την κατάκτηση της κορυφής σε αγωνιστικό επίπεδο αλλά και για εξωαγωνιστικά θέματα. Με δική του πρωτοβουλία ξεκίνησαν οι εργασίες για το χτίσιμο της διώροφης εξέδρας επί της οδού Φωκών.
Οι θύρες 9-11, ή αλλιώς «Σκεπαστή» και οι θύρες 8-12 του πάνω διαζώματος, αύξησαν αρκετά τη χωρητικότητα του σταδίου που έφτασε πλέον να μπορεί να φιλοξενήσει στις εξέδρες του περί τους 35.000 φιλάθλους. Ωστόσο στο ρεκόρ θεατών που σημειώθηκε το 1981, αποδείχθηκε πως χωρούσε περισσότερους καθώς το ντέρμπι της ΑΕΚ με τον Παναθηναϊκό εκείνη τη σεζόν παρακολούθησαν από κοντά 36.766 θεατές.
Αλλάζει… ταυτότητα
Η ονομασία του γηπέδου άλλαξε στις αρχές της δεκαετίας του ’90 προς τιμήν του παλιού προέδρου της ΑΕΚ που κατά την κατασκευή του, είχε βοηθήσει σημαντικά. Αντί λοιπόν για «Στάδιον ΑΕΚ» το γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια πήρε το όνομα «Νίκος Γκούμας».
Σεισμός και «αντίο»
Στα τέλη της ίδιας δεκαετίας ήρθαν ημέρες που κανείς στην ΑΕΚ δεν θέλει να θυμάται. Ο σεισμός που έπληξε την Αθήνα το 1999 επέφερε σημαντικά πλήγματα και στο γήπεδο. Η «ηλικία» του δεν του επέτρεπε να φιλοξενήσει με ασφάλεια αγώνες της ομάδας και χρειάστηκε «ενέσεις» για να συνεχίζει να έχει ανοικτές τις θύρες του.
Ωστόσο ό,τι δεν κατάφερε ο «Εγκέλαδος», έγινε λίγα χρόνια αργότερα. Στις 3 Μαΐου του 2003 διεξήχθη ο τελευταίος αγώνας της ΑΕΚ απέναντι στον Άρη καθώς η διοίκηση του Δικεφάλου είχε αποφασίσει την κατεδάφισή του.
Ένα κεφάλαιο για τον σύλλογο έκλεισε και άπαντες περίμεναν με ανυπομονησία τα έργα για την κατασκευή του νέου γηπέδου στον ίδιο χώρο. Όμως, η αλλαγή της κυβέρνησης, η στάση του Δήμου της Νέας Φιλαδέλφειας αλλά και μερίδας των δημοτών ήταν εμπόδια ανυπέρβλητα, με συνέπεια τα 87α γενέθλια της ομάδας να εορταστούν για ακόμη μια χρονιά μακριά από τη φυσική της έδρα.
Τα γήπεδα των Άνω Λιοσίων, της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, του Ταύρου και της Νέας Σμύρνης φιλοξένησαν τους «κιτρινόμαυρους» που πλέον αγωνίζονται στο ΟΑΚΑ, ενώ οι προσπάθειες ΠΑΕ και Ερασιτεχνικής για την ανέγερση του νέου γηπέδου συνεχίζονται.