Τα καλύτερα του Σέρχιο! (videos)

Από το 1975, εδώ και 40 χρόνια με λίγα λόγια, κάθεται σε πάγκους ομάδων. Έχει διαγράψει μια αξιοπρόσεκτη πορεία και θεωρείται ένας από τους πιο «διαβασμένους» ανθρώπους του ποδοσφαίρου της Λατινικής Αμερικής και όχι μόνο. Η ευρωπαϊκή του εμπειρία, πάντως, είναι συνυφασμένη με την Ελλάδα στην οποία είχε βρεθεί σε πολύ μικρή ηλικία – με αποτέλεσμα να λατρέψει την κουλτούρα, την ιστορία και τον πολιτισμό της χώρας μας – και επέστρεψε όταν είχε πια «πατήσει» τα 54 του!

Ο Σέρχιο Μαρκαριάν, ο άνθρωπος που οδήγησε το 1999 τον Ιωνικό στην καλύτερη πορεία της ιστορίας του στο πρωτάθλημα, αναλαμβάνει την Εθνική Ομάδα. Ο Ουρουγουανός με τις δυο θητείες στον Παναθηναϊκό, με τον οποίο έφτασε δυο φορές στα προημιτελικά Champions League και Κυπέλλου UEFA, ο 70χρονος που γνωρίζει το ποδόσφαιρο όσο λίγοι νεότεροι συνάδελφοί του, έχει δημιουργήσει στο παρελθόν ομάδες... μοντέλα που έπιασαν υψηλά στάνταρ απόδοσης, ήταν ικανές για να κάνουν τη μεγάλη υπέρβαση αλλά δεν κατάφεραν στο… τέλος να πιουν το νερό της πηγής.

Ιωνικός το πρώτο... δείγμα

Ο Σέρχιο Μαρκαριάν πριν το 1998 έρθει στην Ελλάδα κι αναλάβει τον Ιωνικό, είχε δώσει διαπιστευτήρια στη Λατινική Αμερική. Είχε προπονήσει πολύ μεγάλες ομάδες, όπως η Ρίβερ Πλέιτ και η Ντανούμπιο, ενώ είχε πάρει τίτλους με Σπόρτινγκ Κριστάλ και Ουνιβερσιτάδ ντε Τσίλε. Το 1998 ήρθε στην Ελλάδα, λοιπόν, αναλαμβάνοντας τον Ιωνικό με πρόεδρο τον Νίκο Κανελλάκη κι αρκετά ταλαντούχους ποδοσφαιριστές που στα χέρια του Ουρουγουανού έγιναν… απίστευτη ομάδα. Ισως η καλύτερη όλων των εποχών στην Κοκκινιά, η οποία κατάφερε να φτάσει ως την έξοδο στην Ευρώπη!

Ο Παναθηναϊκός κι ο… Panathinaikos

Μετά τον Ιωνικό ο Μαρκαριάν γύρισε στη δική του ήπειρο, αναλαμβάνοντας τις τύχες της Εθνικής Παραγουάης. Έμεινε ως το 2001, όταν κλήθηκε από τον Παναθηναϊκό να επιστρέψει ξανά στην Ελλάδα και να αντικαταστήσει τον Γιάννη Κυράστα. Ο Ουρουγουανός ήρθε, βρήκε έναν Παναθηναϊκό ο οποίος είχε προκριθεί στη δεύτερη φάση των ομίλων του Champions League και τον πήγε… ένα ακόμα βήμα πριν την ευρωπαϊκή απόλυτη επιτυχία. Στα χέρια του Μαρκαριάν οι «πράσινοι» μεταμορφώθηκαν σε μια ομάδα που πολύ δύσκολα δεχόταν το γκολ, έκαναν το άλμα και βρέθηκαν στους «8» του Champions League και παραλίγο να αποκλείσουν την Μπαρτσελόνα με τον αλησμόνητο επαναληπτικό του «Καμπ Νου».

Η εν Ελλάδι σεζόν δεν ολοκληρώθηκε, ωστόσο, με επιτυχία – με το ντέρμπι του Ευθυμιάδη να στιγματίζει τους «πράσινους» και τον Ουρουγουανό τεχνικό – με τον Μαρκαριάν να αποχωρεί. Στη θέση του ήρθε ο Σάντος, ο οποίος όμως έφυγε κακήν κακώς από τη Λεωφόρο για να επιστρέψει ξανά ως… σωτήρας ο Σέρχιο Μαρκαριάν! Ο Ουρουγουανός βρήκε ξανά ποδοσφαιριστές που τον πίστευαν και τους πίστευε, φτιάχνοντας ένα από τα καλύτερα σύνολα που είχε ο Παναθηναϊκός τα τελευταία 20 χρόνια. Οι «πράσινοι» πήγαν… τρένο σε Ελλάδα κι Ευρώπη, νίκησαν ακόμα και την Πόρτο του Μουρίνιο στην έδρα της κι αποκλείστηκαν τόσο από την τύχη όσο και από άλλους παράγοντες. Αυτοί οι τελευταίοι παράγοντες, ήταν και οι… στρατηγικοί υπαίτιοι για όσα έγιναν στη Ριζούπολη – στο γνωστό ντέρμπι της ντροπής με γηπεδούχο τον Ολυμπιακό – τα οποία του στέρησαν το πρωτάθλημα.

{dailymotion}xjz07v{/dailymotion}

Σούπερ… Περού

Μετά τον Παναθηναϊκό, από όπου αποχώρησε μετά τα γεγονότα-ντροπή της Ριζούπολης, ακολούθησε το 2004 ο Ηρακλής στον οποίο όμως δεν κατάφερε να πετύχει πολλά. Αποχώρησε κι αφού πέρασε από τους πάγκους των Λιμπερτάδ, Κρουζ Αζούλ, Ουνιβερσιτάδ ντε Τσίλε και Ντανούμπιο, ήρθε η ώρα να προπονήσει ξανά Εθνική ομάδα. Αυτή ήταν εκείνη του Περού, την οποία ανέλαβε στις 3 Ιουλίου 2010 και την οδήγησε σε ένα... ονειρικό Κόπα Αμέρικα το 2011!

Το Περού στα χέρια του Μαρκαριάν ένιωσε ξανά... υπολογίσιμη δύναμη στο Κόπα Αμέρικα. Δεν έφτασε στην κατάκτηση, όπως το 1939 και το 1975 όταν είχε πραγματικά ομαδάρες, αλλά με τον Σέρχιο στο «τιμόνι» πήρε την καλύτερη θέση της σύγχρονης ιστορίας του. Έφτασε στον ημιτελικό του 2011 όπου και αποκλείστηκε από την Ουρουγουάη, την πατρίδα του προπονητή του, που είχε μπροστάρη κι ηγέτη τον Λουίς Σουάρεζ. Έτσι, το Περού τερμάτισε τρίτο, πάνω κι από την 4η θέση του 1997 που είχε θεωρηθεί επιτυχία.