Μπουφόν: Μία ζωή στα… μπιανκονέρο (photos+videos)

Ήταν το καλοκαίρι του 2001. Τότε που ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν παρά το νεαρό της ηλικίας του, είχε ήδη γεμάτες σεζόν με την Πάρμα δείχνοντας πως θα μπορούσε να εξελιχθεί σε έναν από τους σπουδαιότερους τερματοφύλακες του κόσμου. Εκείνη την εποχή τα χρήματα που δαπανούσαν οι ομάδες για την απόκτηση ενός ποδοσφαιριστή, δεν έφταναν τα σημερινά δεδομένα.

Σε συγκεκριμένες περιπτώσεις όμως τα ποσά ήταν εξίσου τεράστια. Από τις λίγες μεταγραφές της εποχής που είχαν κάνει πάταγο για τα αρκετά χρήματα που δαπανήθηκαν, ήταν και αυτή του Ιταλού γκολκίπερ από την Πάρμα στη Γιουβέντους.

Για χάρη του πατέρα του

Όπως είναι φυσικό, για την απόκτησή του είχαν κάνει σειρά αρκετές ομάδες. Νικήτρια ωστόσο, βγήκε η «γηραιά κυρία» η οποία τότε ξόδεψε το ποσό των 51 εκατομμυρίων ευρώ για να αποκτήσει τον πολλά υποσχόμενο τότε νεαρό τερματοφύλακα. Η Γιουβέντους δεν έπαιξε μόνη της στο συγκεκριμένο παζάρι.

Ο ίδιος μετά την υπογραφή του, είχε αποκαλύψει πως είχε βρεθεί πολύ κοντά στη Ρόμα, ωστόσο οι «τζιαλορόσι» επέλεξαν τον Ιβάν Πελιτσόλι για τη θέση του, ενώ υπήρξαν διαπραγματεύσεις και με την Μπαρτσελόνα για να μετακομίσει στην Καταλονία. Ο ίδιος όμως, αποφάσισε να κάνει το χατίρι του πατέρα του. Αυτό, δεν ήταν άλλο από το να τον δει να φοράει τη φανέλα της Γιουβέντους και να κατακτά μαζί της τίτλους.

Η αρχή του… καλού

Η πρώτη εμφάνιση του Μπουφόν έλαβε μέρος τη σεζόν 2001-02 στις 26 Αυγούστου για την αναμέτρηση της Γιουβέντους με τη Βενέτσια όπου οι «μπιανκονέρι» πήραν με άνετο τρόπο τη νίκη με 4-0 στην πρεμιέρα του Καμπιονάτο. Στην πρώτη του σεζόν με την «κυρία» του ιταλικού ποδοσφαίρου, είχε 45 εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις βοηθώντας το σύλλογο να φτάσει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Η Γιουβέντους τότε τερμάτισε με την καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος, με τον ίδιο να δέχεται 22 γκολ σε 34 αγώνες. Την ίδια σεζόν η Γιουβέντους βρέθηκε και στον τελικό του Κυπέλλου Ιταλίας όπου αντιμετώπισε την Πάρμα, πρώην ομάδα του από την οποία και ηττήθηκε. Στο τέλος της πρώτης του σεζόν με την ομάδα, αναδείχθηκε και ο καλύτερος τερματοφύλακας της σεζόν.

Τη σεζόν 2002-03 η Γιουβέντους κατέκτησε το Σούπερ Καπ της χώρας απέναντι στην Πάρμα. Εκείνη τη σεζόν έκλεισε με 47 επίσημες εμφανίσεις με τις 32 από αυτές να είναι για το πρωτάθλημα. Βοήθησε την ομάδα να φτάσει στον τελικό του Champions League όπου ηττήθηκε 3-2 στα πέναλτι από τη Μίλαν. Την ίδια χρονιά ήρθε και ο δεύτερος τίτλος του πρωταθλητή με τον Μπουφόν να έχει 32 εμφανίσεις και να δέχεται 23 τέρματα. Κέρδισε για τέταρτη φορά το βραβείο του καλύτερου τερματοφύλακα και τερμάτισε 9ος στη ψηφοφορία για τη «Χρυσή Μπάλα» τη οποία και τότε κατέκτησε ο συμπαίκτης του, Πάβελ Νέντβεντ.

Το κεφάλαιο… υποβιβασμός

Το 2004 ο Μαρσέλο Λίπι βρέθηκε στην Εθνική ομάδα της Ιταλίας για να αντικατασταθεί από τον Φάμπιο Καπέλο στη «γηραιά κυρία». Στην τέταρτή του σεζόν με την ομάδα ο Μπουφόν είχε 38 συμμετοχές στο πρωτάθλημα και 48 σε όλες τις διοργανώσεις. Κέρδισε το τρίτο του πρωτάθλημα στην τετραετία του στην ομάδα και αναδείχθηκε για έκτη φορά ο καλύτερος τερματοφύλακας του πρωταθλήματος. Το 2005 ήταν στους υποψήφιους για την καλύτερη ενδεκάδα του κόσμου για πέμπτη φορά στην καριέρα του, ωστόσο έχασε τη θέση του από τον Πετρ Τσεχ.

Τον Αύγουστο του 2005 σε φιλικό τουρνουά απέναντι στη Μίλαν τραυματίστηκε στον ώμο ύστερα από σύγκρουση με τον ποδοσφαιριστή της Μίλαν, Κακά και έμεινε εκτός από την ήττα απέναντι στην Ίντερ για το Σούπερ Καπ Ιταλίας. Επέστρεψε τον Νοέμβριο της χρονιάς στη δράση, αλλά τραυματίστηκε εκ νέου για να μείνει εκτός έως τον Ιανουάριο. Στη θέση του, ήρθε ως δανεικός ο Κρίστιαν Αμπιάτι για να καλύψει το κενό του. Επέστρεψε τον Ιανουάριο στη δράση και βοήθησε ξανά την ομάδα του να φτάσει στην κατάκτηση ενός ακόμα τίτλου.

Στις 12 Μαΐου του 2006 αρκετοί ποδοσφαιριστές της ομάδας, ανάμεσά τους και ο Μπουφόν κατηγορήθηκαν για εμπλοκή σε στημένα παιχνίδια. Ο ίδιος παραδέχτηκε πως είχε στοιχηματίσει σε ποδοσφαιρικούς αγώνες, ωστόσο αρνήθηκε πως οι αγώνες που στοιχημάτιζε ήταν από το ιταλικό πρωτάθλημα. Μπορεί η θέση του στην Εθνική ομάδα να αμφισβητήθηκε για το επερχόμενο Μουντιάλ, ωστόσο ήταν βασικός και τη βοήθησε να φτάσει στο τέταρτο Παγκόσμιο Κύπελλο της ιστορίας της.

Ο Μπουφόν αθωώθηκε από όλες τις κατηγορίες από την ποδοσφαιρική ομοσπονδία της χώρας στις 27 Ιουνίου του 2007. Η τιμωρία της Γιουβέντους με τον υποβιβασμό, δεν ήταν αρκετή για να τον αναγκάσει να αποχωρήσει. Υπήρχαν φήμες πως θα ήταν στη λίστα με τους υπό παραχώρηση ποδοσφαιριστές ωστόσο ο ίδιος αποφάσισε να μείνει και από τότε ήταν πάντα στις καρδιές των φίλων του συλλόγου.

Η μεγάλη επιστροφή

Η περιπέτεια της ομάδας στη δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας κράτησε για μία σεζόν καθώς η Γιουβέντους πήρε άμεσα την άνοδο. Μόλις συνέβη αυτό, ο ίδιος ανανέωσε το συμβόλαιό του έως το καλοκαίρι του 2012. Η επιστροφή της ομάδας στην πρώτη κατηγορία, είχε ως βασικό εργαλείο τον έμπειρο γκολκίπερ ο οποίος τη βοήθησε να φτάσει στην 3η θέση της βαθμολογίας και τα προκριματικά του Champions League. Για όγδοη φορά στην καριέρα του αναδείχθηκε ως ο καλύτερος τερματοφύλακας του πρωταθλήματος, ενώ ήταν για έκτη συνεχόμενη φορά ανάμεσα στους υποψήφιους για τη «Χρυσή Μπάλα» μένοντας στην 18η θέση.

Τη σεζόν 2008-09 από νωρίς βρέθηκε εκτός λόγω τραυματισμού. Τη θέση του κάλυψε ο Άλεξ Μάνινγκερ, ωστόσο η συγκεκριμένη σεζόν ήταν απογοητευτική για την ομάδα. Τότε, υπήρξαν φήμες που τον ήθελαν να θέλει να αποχωρήσει λόγω των φιλοδοξιών του. Ο ίδιος παραδέχτηκε πως ήταν απογοητευμένος από τα αποτελέσματα, ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν εξέφρασε την επιθυμία να αποχωρήσει και αυτό αποδείχθηκε με την ανανέωση του συμβολαίου του έως το 2013.

Από εκεί και πέρα οι δύο επόμενες σεζόν ήταν απογοητευτικές για την ομάδα. Στο ξεκίνημα της χρονιάς 2010-11 είχε αρκετούς τραυματισμούς με τον Μάρκο Στοράρι να τον αντικαθιστά. Η Γιουβέντους αποκλείστηκε από τους ομίλους του Europa League με έξι ισοπαλίες, ενώ τερμάτισε και στην 7η θέση του πρωταθλήματος που την κράτησε για πρώτη φορά εκτός Ευρώπης από το 1991.

Η εποχή Κόντε και η… κορυφή

Η κίνηση που θα άλλαξε τη σύγχρονη ιστορία της Γιουβέντους έγινε στο ξεκίνημα της σεζόν 2011-12. Τότε τα ηνία της ομάδας ανέλαβε ο Αντόνιο Κόντε ο οποίος κατάφερε να δώσει όραμα στην ομάδα. Ο Μπουφόν ήταν πάντα βασικός και έκανε εξαιρετικές εμφανίσεις, με μία από τις κορυφαίες της στην αναμέτρηση με τη Ρόμα εκτός έδρας όπου είχε αποκρούσει πέναλτι του Τότι για να κρατήσει το ισόπαλο 1-1 που διατηρούσε την ομάδα του στην πρώτη θέση.

Η χρονιά εκείνη ήταν από τις κορυφαίες για τον ίδιο καθώς τότε χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως ο καλύτερος γκολκίπερ του κόσμου. Βοήθησε την ομάδα του να αναδειχθεί πρωταθλήτρια χωρίς μάλιστα να ηττηθεί από κάποια ομάδα. Κράτησε ανέπαφη την εστία του 21 φορές και δέχτηκε μόλις 16 τέρματα στις 35 εμφανίσεις του με το σύλλογο.  Η Γιουβέντους τότε είχε τη δεύτερη καλύτερη άμυνα σε όλη την Ευρώπη μετά από την Πόρτο και ο Μπουφόν έκλεισε τη σεζόν με 81 αποκρούσεις στη σεζόν.

Στις 11 Αυγούστου του 2012 με τον Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο να έχει αποχωρήσει από την ομάδα, ως αρχηγός την οδήγησε στην κατάκτηση του Σουπερ Καπ Ιταλίας απέναντι στη Νάπολι. Ένας τραυματισμός όμως, του στέρησε το δικαίωμα να είναι «παρών» στην πρεμιέρα με την Πάρμα όπου η ομάδα του επικράτησε 2-0. Επέστρεψε για τη δεύτερη αγωνιστική απέναντι στην Ουντινέζε, όπου φόρεσε ξανά το περιβραχιόνιο του αρχηγού για να επικρατήσει η ομάδα του με το εμφατικό 4-1.

Στις 20 Σεπτεμβρίου του 2012 στην αναμέτρηση για το Champions League απέναντι στην Τσέλσι, έφτασε τις 400 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις με την ομάδα. Στην αναμέτρηση της ίδιας σεζόν απέναντι στη Σαχταρ όπου η ομάδα του επικράτησε 1-0, ο Μπουφόν έφτασε τις 100 συμμετοχές στην Ευρώπη με τη «γηραιά κυρία».

Στις 23 Ιανουαρίου του 2013 υπέγραψε ακόμα ένα συμβόλαιο καρδιάς με την ομάδα που τον κράτησε στο σύλλογο έως το καλοκαίρι του 2015. Στις 27 Ιανουαρίου του έτους αναδείχθηκε ο καλύτερος τερματοφύλακας της χρονιάς για ένατη φορά στην καριέρα του. Την ίδια σεζόν η ομάδα του αναδείχθηκε ξανά πρωταθλήτρια, έχοντας για ακόμα μία φορά την καλύτερη άμυνα καθώς ο Μπουφόν δέχτηκε μόλις 19 τέρματα.

Στις 18 Αυγούστου του 2013 η Γιουβέντους ξεκίνησε εντυπωσιακά διαλύοντας 4-0 τη Λάτσιο στον τελικό του Σούπερ Καπ με τον Μπουφόν να κρατάει το μηδέν για πρώτη φορά στην καριέρα του στο συγκεκριμένο θεσμό. Στις 24 Νοεμβρίου, ο Μπουφόν στην αναμέτρηση απέναντι στη Λιβόρνο όπου η ομάδα του επιβλήθηκε 2-0, έφτασε στις 500 συμμετοχές στο πρωτάθλημα, στις οποίες υπολογίζονται και οι εμφανίσεις με την Πάρμα.

Στις 6 Δεκεμβρίου κράτησε ανέπαφη την εστία του για έβδομο συνεχόμενο παιχνίδι και ξεπέρασε το ρεκόρ των 568 λεπτών χωρίς να δεχτεί τέρμα που είχε ο ίδιος. Πλέον αυτό το ρεκόρ έχει φτάσει στα 640 λεπτά κρατώντας απαραβίαστη την εστία του. Αυτό το ρεκόρ ξεπεράστηκε ακόμα μία φορά καθώς πλέον έχει κρατήσει ανέπαφη την εστία του για 745 λεπτά κάτι που είναι η έκτη καλύτερη επίδοση στην ιστορία του ιταλικού ποδοσφαίρου.  

Το καλοκαίρι που μας πέρασε έβαλε και την τελευταία του υπογραφή με την ομάδα του Τορίνο καθώς υπέγραψε έως το 2017. Λίγο καιρό αργότερα ο Αντόνιο Κόντε αποχώρησε από την ομάδα με τον Μασιμιλιάνο Αλέγκρι να τον αντικαθιστά. Η φετινή σεζόν ξεκίνησε με τη νίκη με 1-0 απέναντι στην Κιέβο εκτός έδρας με τον ίδιο να κρατάει το μηδέν στην άμυνά του. Κράτησε ανέπαφη την εστία του και στην πρώτη φετινή εντός έδρας εμφάνιση της ομάδας και τη νίκη με 2-0 επί της Ουντινέζε. Φέτος κατάφερε να κρατήσει ανέπαφη την εστία του στα πρώτα πέντε παιχνίδια και νικήθηκε για πρώτη φορά από τον Τότι και το σημείο του πέναλτι στη νίκη της ομάδας του με 3-2, μένοντας το ρεκόρ του στα 616 λεπτά.

Στο παιχνίδι της Τετάρτης όπου η Γιουβέντους φιλοξενήθηκε απο την Τζένοα, ο έμπειρος γκολκίπερ, αγωνίστηκε βασικός και έτσι έφτασε τις 500 συμμετοχές με τη Γιουβέντους για να μπει σε ένα ξεχωριστό κλαμπ ποδοσφαιριστών. Είναι στην 4η θέση στη λίστα με τους ποδοσφαιριστές της ομάδας και θεωρητικά απειλεί μόνο τον Τζιουσέπε Φουρίνο που έχει 528 συμμετοχές. Στη 2η θέση είναι ο Γκαετάνο Σιρέα με 552, ενώ στην κορυφή, είναι ο αξεπέραστος Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο με 706 παιχνίδια με την ομάδα.

Το top 10 σε συμμετοχές

ΟΝΟΜΑ    ΣΕΖΟΝ     ΑΓΩΝΕΣ
Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο    1993-2012    706
Γκαετάνο Σιρέα    1974-1988    552
Τζιουσέπε Φουρίνο    1969-1984    528
Τζιανλουίτζι Μπουφόν    2001-…    500
Ρομπέρτο Μπετέγκα    1971-1983    481
Ντίνο Τζοφ    1972-1983    476
Τζιαμπέιρο Μπονιπέρτι    1946-1961    460
Σάντρο Σαλβαντόρε    1963-1974    450
Φράνκο Καούσιο    1968-1981    447
Αντόνιο Καμπρίνι    1977-1989