Οι νεκροί των ελληνικών γηπέδων (photos+videos)
Η βία στον ελληνικό αθλητισμό, έχει ριζώσει για τα καλά εδώ και χρόνια. Οι φορείς που έχουν σχέση με τα σπορ, μετά από κάθε περιστατικό βίας, τονίζουν ότι το μαχαίρι θα μπει στο κόκκαλο και υπόσχονται λύσεις….
Ο ελληνικός αθλητισμός μετράει πολλά περιστατικά βίας, που είχαν θύματα ανθρώπινες ζωές. Σε δύο από τις περιπτώσεις, φίλαθλοι έχουν χάσει την ζωή τους, μέσα στο γήπεδο, στην κερκίδα που βρέθηκαν για να παρακολουθήσουν ένα ποδοσφαιρικό αγώνα.
Χαράλαμπος Μπλιώνας. Ένα όνομα βαθιά χαραγμένο στην μνήμη κάθε φιλάθλου, κάθε οπαδού, κάθε ανθρώπου που ασχολείται άμεσα ή έμμεσα με το ποδόσφαιρο.
Το ημερολόγιο έγραφε 26 Οκτωβρίου του 1986. Ο Μπλιώνας καθηγητής μαθηματικών, στην ΣΕΛΕΤΕ, βρέθηκε στον τόπο καταγωγής του, στην Ελασσόνα της Λάρισας, για να τα ταχτοποιήσει κάποια τελευταία θέματα που αφορούσαν τον αρραβώνα του.
Πρώτη φορά στο γήπεδο…
Νωρίς το μεσημέρι, με το ταξί θα πήγαινε στην Λάρισα και στην συνέχεια με το ΚΤΕΛ για την Αθήνα. Την επομένη έπρεπε να βρεθεί με τους μαθητές του, γιατί ήταν υπεύθυνος της παρέλασης της σχολής του. Για κακή του τύχη, για πέντε λεπτά έχασε το πρώτο δρομολόγιο για την πρωτεύουσα. Το επόμενο δρομολόγιο, ήταν προγραμματισμένο για το απόγευμα.
Σε ερώτηση του Μπλιώνα, πως θα περάσει η ώρα στην Λάρισα, η απάντηση ήταν : «να πας Αλκαζάρ, έχει ωραίο παιχνίδι σήμερα». Ο καθηγητής ένας φιλήσυχος άνθρωπος δεν είχε ποτέ του γήπεδο, μετά από ώρα σκέψης, το αποφάσισε. Θα πήγαινε γήπεδο.
Στο Αλκαζάρ, διάλεξε να καθίσει στην Θύρα 1, απέναντι από τους επίσημους. Μια ήσυχη θύρα κατά άλλα. Οικογενειακή κερκίδα. Πήρε μια αθλητική εφημερίδα και κάθισε μόνος του, διαβάζοντας και περιμένοντας να ξεκινήσει ο αγώνας.
Δεν πέρασαν δέκα λεπτά από την είσοδο του, στο γήπεδο και η αντίστροφή μέτρηση για το τραγικό περιστατικό είχε ήδη ξεκινήσει. Η αρχή έγινε με ανταλλαγή, συνθημάτων. Οι δύο πρώτες φωτοβολίδες φεύγουν από την θύρα των οπαδών του ΠΑΟΚ και σκάνε στον αγωνιστικό χώρο.
Η μοιραία στιγμή
Η τρίτη φωτοβολίδα ήταν μοιραία. Χάραξε την δική της σατανική πορεία, αφού διέσχισε όλο το γήπεδο, παίρνει στροφή προς την Θύρα 1 χτυπάει στα κάγκελα εξοστρακίζεται και καρφώνεται στον λαιμό του ανήμπορου να αντιδράσει, Μπλιώνα .
Οι φίλαθλοι που ήταν κοντά του, έσπευσαν να βοηθήσουν, ανάμεσα τους και ο Γιώργος Βαλαώρας που λόγω του τραυματισμού του, δεν θα έπαιρνε μέρος στον αγώνα. Η αναμμένη φωτοβολίδα εξακολουθεί να καίει σφηνωμένη στον λαιμό του, κάνοντας ακόμα πιο δύσκολη την προσπάθεια των παρευρισκομένων. Ένας από τους ανθρώπους στην προσπάθεια να βγάλει την φωτοβολίδα, από το λαιμό του καθηγητή, κάηκε ελαφρά στο χέρι.
Η ατυχία για τον καθηγητή, δεν έχει τέλος. Παρά το γεγονός ότι στο Αλκαζάρ διεξάγονταν ένα ντέρμπι ανάμεσα στην Λάρισα και στον ΠΑΟΚ, δεν υπήρχε ασθενοφόρο. Βρήκαν λοιπόν , την έσχατη λύση, τοποθετούν τον τραυματία πάνω σε ένα φορείο και τον οδηγούν στο νοσοκομείο με ένα αγροτικό αυτοκίνητο. Ο άτυχος φίλαθλος δεν θα τα καταφέρει. Χάνει τη μάχη με τo θάνατο, καθ’ οδόν για το νοσοκομείο, πάνω στην καρότσα του αγροτικού.
Το γήπεδο βράζει, θυμός, οργή, λύπη, για το θλιβερό γεγονός. Ο αγώνας θα διεξαχθεί κανονικά.
Το κόλπο του Κράβαρη
Ο τότε αστυνομικός υποδιευθυντής ασφαλείας Γιώργος Κράβαρης, καταστρώνει ένα έξυπνο σχέδιο για να συλλάβει τον ένοχο. Δίνει εντολή στους αστυνομικούς να καθίσουν μπροστά από την θύρα των οπαδών του ΠΑΟΚ και να παρακολουθούν την κάθε λεπτομέρεια. Παράλληλα, ζήτησε και από έναν φωτορεπόρτερ να φωτογραφίζει συνέχεια την εξέδρα. Ο Κράβαρης πίστευε ότι ο δράστης θα άλλαζε συνεχώς θέση, για να μην εντοπιστεί . Έτσι και έγινε
Ο ένοχος και η καταδίκη
Το φιλμ εμφανίστηκε. Μετά τις συγκρίσεις των φωτογραφιών, αποδείχτηκε ότι μια παρέα άλλαζε συνεχώς θέσεις στην κερκίδα. Κατά την αποχώρηση, των οπαδών από το γήπεδο, η αστυνομία προχώρησε σε σύλληψη δέκα ατόμων. Κατά την διάρκεια των ανακρίσεων, ο 19χρονος τότε Βασίλης Θεοδωρίδη, ομολογεί την ενοχή του: «Ήταν ατύχημα. Προσπάθησα να τραβήξω το σχοινάκι, αλλά έμπλεξε. Την έστρεψα λίγο πλάγια και εμπρός αλλά εκείνη τη στιγμή ενεργοποιήθηκε».
Στο έλεγχο που γίνεται στο πατρικό σπίτι του Θεοδωρίδη, θα βρεθούν φωτοβολίδες, όμοιες με αυτή που είχε σκοτώσει τον Μπλιώνα. Ο πατέρας του φερόμενου ως δράστη, ήταν ερασιτέχνης ψαράς και είχε πάντα στη βάρκα του μερικές φωτοβολίδες, σε περίπτωση που βρισκόταν σε κίνδυνο.
Κατά την διάρκεια της δίκης δεν παραδέχθηκε την ενοχή και άλλαξε την απολογία του. Το δικαστήριο όμως δεν πείθεται για την αθωότητα του και θα καταδικάσει τον Θεοδωρίδη σε 8ετη κάθειρξη για φόνο. Θα εκτίσει την ποινή του στις φυλακές Βόλου, απ’ όπου θ’ αποφυλακιστεί το 1991, έχοντας επιδείξει καλή διαγωγή.
Κώστας Κατσούλης
Το τελευταίο τραγικό περιστατικό έλαβε χώρα στις 4 Σεπτεμβρίου . Στη Νέα Αλικαρνασσό είναι προγραμματισμένο να διεξαχθεί το παιχνίδι της Γ΄ Εθνικής ανάμεσα στον Ηρόδοτο και τον Εθνικό. Ο φίλαθλος των φιλοξενούμενων Κωνσταντίνος Κατσούλης χτυπήθηκε από οπαδούς των Κρητικών.
Συγκεκριμένα, στο 75ο λεπτό της αναμέτρησης και ενώ οι δύο ομάδες ήταν στο 0-0, φίλοι των γηπεδούχων κινήθηκαν απειλητικά προς τους Πειραιώτες, με τον διαιτητή να αποφασίζει να σταματήσει το ματς.
Για περίπου είκοσι λεπτά οι εξέδρες είχαν μετατραπεί σε πεδίο μάχης, με έναν άνθρωπο 46 ετών να πέφτει αναίσθητος επειδή δέχθηκε επίθεση και χτυπήματα στο κεφάλι που του προκάλεσαν κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και αιμορραγία.
Προφυλακιστέοι κρίθηκαν τρία άτομα, ηλικίας 32, 27 και 24 ετών, ενώ ένας 22χρονος αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους. Και οι τέσσερις αρνούνται κάθε συμμετοχή στην επίθεση σε βάρος του 46χρονου.
Οι Μπλιώνας και ο Κατσούλης, είναι δυο θύματα της βίας των γηπεδων. Οι δύο αυτοί άνθρωποι έχασαν την ζωή τους μέσα στο γήπεδο, που πήγαν να παρακολουθησουν ένα παιχνίδι. Ναι έχασαν την ζωή τους σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο.
Τα λόγια είναι εύκολα. Η πολιτεία πάντα «θρηνεί» και τιμωρεί τους δράστές. Υπόσχεται πως θα «πετάξει» την βία έξω από τα γήπεδα. Από λόγια έχουμε χορτάσει….. Πράξεις…