Πέρασαν και δεν… ακούμπησαν! (photos+videos)

Ράιαν Γκιγκς, Φρανκ Λάμπαρντ, Στίβεν Τζέραρντ. Μερικοί από τους κορυφαίους μέσους που πάτησαν το πόδι τους στα γήπεδα της Premier League από καταβολής της, το 1992. Για κάθε Πολ Σκόουλς όμως, υπάρχει και ένας Πολ Σταλτέρι να… εξισορροπήσει το μεγαλείο των «τεράστιων» χαφ που αγωνίστηκαν στο αγγλικό Πρωτάθλημα. Χωρίς πολλές συστάσεις, το Onsports παρουσιάζει τους 25 μέσους που πέρασαν από την Premier League και δεν… ακούμπησαν!

Σεμπαστιέν Περές: Κορυφαίος των… χειρότερων ο Γάλλος πρώην χαφ της Μπλάκμπερν. Ο Περές αποκτήθηκε έναντι 3 εκ. λιρών τον Ιούλιο του 1998. Έπαιξε 5 φορές και ήταν… άφαντος.

Καλιλού Φαντιγκά: Αφήνοντας στην άκρη τα προβλήματα υγείας που ταλαιπώρησαν τον Σενεγαλέζο, οι εμφανίσεις του με τη Μπόλτον του… χαρίζουν μια θέση στη λίστα. Οι εμφανίσεις του στο Μουντιάλ του 2002 έπεισαν πολύ κόσμο πως αξίζει κάτι μεγάλο στην καριέρα του, αντίθετα με τις επιδόσεις του στην Premier League.

Μίλαν Γιοβάνοβιτς: Λίγες εβδομάδες πριν απολυθεί, ο Ράφα Μπενίτεθ πήρε στη Λίβερπουλ τον Σέρβο χαφ. Επί Ρόι Χόντγκσον έπαιξε 10 φορές με τη φανέλα των «reds» και δεν κατάφερε να πείσει ούτε… λεπτό.

Αλμπέρτ Λούκε: Πολλοί θα πουν ότι είναι επιθετικός, πάντως σε καμία περίπτωση ο Ισπανός πρώην χαφ της Νιούκαστλ δεν άξιζε τα 9 εκ. λίρες που δόθηκαν για την απόκτησή του. Σκόραρε μια φορά, στο ντέρμπι με τη Σάντερλαντ και αυτό ήταν όλο.

Καζουγιούκι Τόντα: Πολλοί αγγλικοί σύλλογοι «στοχεύουν» σε… λαβράκια από την Ασία. Ο Τόντα δεν ήταν και η καλύτερη επιλογή που έχει κάνει η Τότεναμ από καταβολής Premier League, αφού έπαιξε μόλις τέσσερις φορές και έμεινε ελεύθερος, έπαιξε στην Ολλανδία ένα χρόνο και επέστρεψε στην Ιαπωνία.

Αντρέις Στόλκερς: Στέλεχος της ομάδας της Φούλαμ που ανέβηκε το 2000 στην Premier League. Ο Στόλκερς βρέθηκε μέσα σε μια σεζόν από τον παράδεισο στην κόλαση, έπαιξε σε 10 ματς Πρωταθλήματος, δεν σκόραρε ούτε μια φορά και έφυγε το 2004 για τη Γέοβιλ.

Σλάβισα Γιοκάνοβιτς: Δυο σεζόν στην Τσέλσι δεν αρκούσαν στον Γιοκάνοβιτς ότι αξίζει μια θέση στην Premier League. Ανήκει στο… γκρίζο παρελθόν της Τσέλσι, τη φανέλα της οποίας φοράνε πλέον μερικοί από τους καλύτερους χαφ στον πλανήτη.

Αλμπέρτο Ακουϊλάνι: Πήγε στη Λίβερπουλ υποσχόμενος πολλά, κόστισε 17 εκ. λίρες και δεν… έβγαλε τη μεταγραφή του. Δόθηκε δανεικός στη Γιουβέντους και οι τραυματισμοί του δεν αποτελούν δικαιολογία για τις κάκιστες και λίγες εμφανίσεις του με τους «reds».

Νίκολας Μεδίνα: Κατά την άφιξή του στη Σάντερλαντ ο Μεδίνα περιγράφηκε από τον προπονητή, Πίτερ Ριντ, ως ένας πλήρης παίκτης. Περισσότερο ήταν… πλήρης καταστροφή, κοστίζοντας στην ομάδα 3,5 εκ. λίρες χωρίς να προσφέρει… μισή ασίστ.

Μαουρίσιο Σολίς: Πριν αγωνιστεί δυο χρόνια με τη φανέλα του ΟΦΗ, ο Σολίς δοκίμασε την τύχη του στη Ντέρμπι Κάουντι. Όπως είναι εύκολα κατανοητό, δεν κατάφερε και πολλά πράγματα, αντίθετα με τον συμπατριώτη του, Πάολο Γουάντσοπ.

Χοσάμ Γκαλί: Στο τέλος της σεζόν 2006-07 πέταξε τη φανέλα του στο πρόσωπο του προπονητή του, Μάρτιν Γιόλ, βάζοντας την… ταφόπλακα μιας ήδη καταρρακωμένης καριέρας με την Τότεναμ. Ο Αιγύπτιος διεθνής δεν κατάφερε τίποτα πέρα από το γεγονός ότι δόθηκε δανεικός στη Ντέρμπι Κάουντι η οποία… υποβιβάστηκε! Από τους χειρότερους παίκτες (σ.σ. όχι απλά μέσους) στην ιστορία της Premier League.

Ουσμάν Νταμπό: Περισσότερο τον θυμόμαστε για την άγριο ξυλοδαρμό που υπέστη από τον Τζόι Μπάρτον, παρά για τις εμφανίσεις του με τη Μάντσεστερ Σίτι. Κατάφερε να αποβληθεί μόλις στο τρίτο ματς του με τους «πολίτες» και σε διάστημα δυο σεζόν έκανε 22 εμφανίσεις.

Τζόι Μποσάμπ: Από τις συντομότερες θητείες στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Αποκτήθηκε το 1994 από τη Γουέστ Χαμ και έμεινε στα «σφυριά»… 58 μέρες! Παραπονέθηκε για το γεγονός ότι συναντούσε πολύ κίνηση στον δρόμο από το σπίτι του μέχρι το προπονητικό κέντρο της ομάδας. Δεν έπαιξε καν με την πρώτη ομάδα, αγωνίστηκε στις ρεζέρβες μια φορά.

Μπλέσινγκ Κακού: Αντίθετα με το αυτό που μαρτυρά το όνομά του (σ.σ. blessing = ευλογία), ο Κακού είναι από τους χειρότερους παίκτες στην ιστορία της Premier League. Πήρε μεταγραφή στη Μπόλτον χάρη στο γεγονός ότι ατζέντης του ήταν ο γιός του ιδιοκτήτη και απέτυχε παταγωδώς.

Έντι Λιούις: Ένας αργός χαφ, περισσότερο κατάλληλος για την Championship παρά για τα μεγάλα… σαλόνια όπου αγωνίστηκε με τις Φούλαμ και Ντέρμπι Κάουντι. Σε 24 ματς με τη δεύτερη σκόραρε μια φορά… στην εστία της ομάδας του, κατά τη διάρκεια μιας σεζόν που η Ντέρμπι έκανε αρνητικό ρεκόρ βαθμών σε μια σεζόν στην Premier League.

Πολ Οκόν: Άλλος παίκτης ήταν στην Serie A, άλλος με τη φανέλα της Μίντλεσμπρο. Ο Οκόν έπειτα από μια σεζόν μεταξύ πάγκου και εξέδρας, πήγε στη Λιντς και σε τρεις σεζόν στην Premier League έπαιξε 43 φορές, χωρίς να καταφέρει κάτι.

Κριστιάν Μπασέδας: «Θρύλος» στη Βελέζ Σάρσφιλντ, παταγώδης αποτυχία στη Νιούκαστλ. Κόστισε 3,5 εκ. λίρες, έπαιζε ως αμυντικό χαφ και ως στόπερ, δεν κατάφερε τίποτα με τους «ανθρακωρύχους», πέρα από 24 κάκιστες εμφανίσεις στη μεσαία γραμμή. Σίγουρα στο Top 10 των χειρότερων μεταγραφών στην ιστορία της Νιούκαστλ.

Μουσταφά Σαλιφού: Η πρόβλεψη του Μάρτιν Ο’ Νιλ ότι ο Σαλιφού ίσως αποδειχθεί αξιόλογη μεταγραφή για την Άστον Βίλα, αποδείχθηκε τουλάχιστον εκτός τόπου και χρόνου. Ο 30χρονος Τογκολέζος χαφ αποκτήθηκε ως ελεύθερος έχοντας αγωνιστεί σε ομάδα γ’ κατηγορίας της Γερμανίας. Δεν χρειάζεται κάτι περισσότερο από το τελευταίο για να καταλάβετε ότι δεν έκανε τίποτα στην Αγγλία.

Μιλένκο Ασίμοβιτς: Το μοναδικό θετικό που αποκόμισε η Τότεναμ από τη μεταγραφή του Ασίμοβιτς, ήταν το γεγονός πως ο παίκτης αποκτήθηκε ως ελεύθερος. Ο Σλοβένος είχε 17 εμφανίσεις, 0 γκολ (σ.σ. ήταν επιθετικός μέσος) και οι φίλοι των «σπιρουνιών» θα τον θυμούνται για μια απίστευτη χαμένη ευκαιρία κόντρα στη Φούλαμ, το 2003.

Αλμπέρτο Μέντες: Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 ο Βενγκέρ πήρε στην Άρσεναλ τους Ανρί και Βιεϊρά. Βέβαια, η απόκτηση του Μέντες δεν αποδείχθηκε αντίστοιχα επιτυχημένη. Ο συγκεκριμένος παίκτης αγωνιζόταν στην πέμπτη (!) κατηγορία της Γερμανίας. Έπαιξε 4 φορές σε 5 χρόνια στους «κανονιέρηδες». Έπαιξε δανεικός στην ΑΕΚ το 1999 για 11 αγώνες.

Ιτζίκ Ζοχάρ: Ένα χαμένο πέναλτι σκιαγραφεί πλήρως το πέρασμα του Ζοχάρ από την Κρίσταλ Πάλας. Στο ματς με την Σαουθάμπτον πήρε τη μπάλα από τα χέρια του περίφημου εκτελεστή φάουλ, Μπρους Ντάιερ και την έστειλε πάνω στον τερματοφύλακα, κοστίζοντας από την ομάδα του τη νίκη. Κόστισε 1,2 εκ. λίρες και έπαιξε έξι φορές, πριν επιστρέψει στο Ισραήλ.

Ζαν-Μικαέλ Φερί: Στη Ναντ είχε το ψευδώνυμο «η μηχανή», ψευδώνυμο που οι οπαδοί της Λίβερπουλ χρησιμοποίησαν ειρωνικά. Ο Ζεράρ Ουγιέ τον έκανε κάτοικο Μέρσισαϊντ και ο Φερί πέρασε περισσότερο χρόνο στο λιμάνι του Λίβερπουλ, παρά στο «Άνφιλντ». Αγωνίστηκε... 47 λεπτά με τους «reds»!

Γκαμπριέλε Αμπροζέτι: Πολύ πριν τις ένδοξες μέρες του Ρομάν Αμπράμοβιτς, η Τσέλσι μάζευε κάθε λογής… φρούτο. Ένα από αυτά ήταν ο «Ιταλός Ράιαν Γκιγκς» -όπως τον είχε περιγράψει ο Τζιανλούκα Βιάλι- Αμπροζέτι. Τέσσερα χρόνια και 16 αγώνες συνολικά, απέδειξαν ότι θύμιζε περισσότερο τον Ρόντρι Γκιγκς (σ.σ. μικρός αδερφός του αστέρα της Γιουνάιτεντ) παρά τον Ράιαν.

Καρίμ Μπαγκουρί: Ο πρώτος Ιρανός που έπαιξε στην Premier League, ένας από τους χειρότερους παίκτες που έχουν πατήσει τα αγγλικά γήπεδα. Έπαιξε στην Τσάρλτον από το 2000, αγωνίστηκε… 15 λεπτά ως αλλαγή και αυτό ήταν όλο.

Άλεξ Νιάρκο: Κόστισε στην Έβερτον 4,5 εκ. λίρες το 2000 και επί τέσσερα χρόνια ήταν δανεικός στο γαλλικό Πρωτάθλημα. Πρώην διεθνής με τη Γκάνα, ένας από τους χειρότερους παίκτες στην ιστορία της Έβερτον. Σε ματς με αντίπαλο την Άρσεναλ, οπαδός της Έβερτον μπήκε στο γήπεδο και έδωσε στον Νιάρκο μια φανέλα που έγραφε το όνομά του, ως ένδειξη απαξίωσης. Ζήτησε άμεσα αλλαγή και δόθηκε δανεικός, χωρίς να παίξει ξανά στην Premier League.

Δείτε βίντεο απ' όλον τον πλανήτη