Γιώργος Καραγκούνης: Ο εμβληματικός αρχηγός του ελληνικού ποδοσφαίρου!
Ο «Τυπάρας» του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο ρέκορντμαν συμμετοχών στην Εθνική Ανδρών, μια από τις «σημαίες» του Παναθηναϊκού κι ένας από τους… ακούραστους άσους των ελληνικών γηπέδων, γίνεται 45 ετών και το Onsports του εύχεται χρόνια πολλά…
Τα λόγια και οι γραμμές που γράφονται συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις δεν έχουν ιδιαίτερες διαφορές. Το να καθίσει κανείς να απαριθμήσει τα πλεονεκτήματα και τις διακρίσεις που έχουν ποδοσφαιριστές του μεγέθους του Γιώργου Καραγκούνη, είναι περιττό. Υπάρχει άνθρωπος που να ασχολείται με το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα και να μην ξέρει τι έχει καταφέρει ο «Τυπάρας»;
Το Onsports διάλεξε 10 στιγμές της καριέρας του Γιώργου Καραγκούνη και σας τις θυμίζει με αφορμή τη συμπλήρωση 44 ετών από τη γέννησή του…
Νο1 – Η κατάκτηση του Euro 2004
Έχει πει κι ο ίδιος πως η Εθνική είναι… το σπίτι του. Δίνει και την ψυχή του για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα και κατάφερε με αυτό να φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης. Μπορεί να έχασε τον τελικό, λόγω καρτών, όμως, δεν θα ξεχάσει ποτέ τι κατάφερε και κυρίως το πόσο δικαιωμένος αισθάνθηκε αφού είναι από αυτούς που έχουν δώσει «μάχη» για να αναγνωριστεί κάποια στιγμή η αξία των Ελλήνων ποδοσφαιριστών και να μην υπάρχει απαξίωση…
***
Νο2 – Η αρχή στον Παναθηναϊκό…
Αυτό κι αν ήταν… σπίτι για τον Γιώργο Καραγκούνη. Από τα τμήματα υποδομής έφτασε να αγωνιστεί με τον Παναθηναϊκό σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ευρώπης. Ο ίδιος ξέρει πολύ καλά πως το όνομά του είναι συνυφασμένο με το «τριφύλλι» και ποτέ δεν έκρυψε πως είναι οπαδός των «πρασίνων». Προϊόν της Παιανίας, έδωσε τα πάντα για την ομάδα του, στις δυο θητείες του σε αυτή…
***
Νο3 – Το άλμα στην Ίντερ…
Το όνειρο του Γιώργου Καραγκούνη ήταν να αγωνιστεί σε ένα μεγάλο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Τα κατάφερε το 2003 όταν φόρεσε τη φανέλα της Ίντερ, μια μεταγραφή που είχε προκαλέσει αίσθηση παρότι οι Ιταλοί δεν είχαν ξοδέψει χρήματα για την απόκτησή του, αφού έφυγε ως ελεύθερος από τον Παναθηναϊκό. Αν και δεν έμεινε για καιρό, το πάθος του ήταν αρκετό για να κάνει τους «νερατζούρι» να τον λατρέψουν…
***
Νο4 – Το γκολ με την Πορτογαλία
Πρεμιέρα Euro 2004. Στην Πορτογαλία με αντίπαλο την οικοδέσποινα. Ο Καραγκούνης κλέβει τη μπάλα από τον Πάουλο Φερέιρα στη μεσαία γραμμή, προχωρά λίγα μέτρα, σηκώνει το δεξί και «πυροβολεί»! Αυτό ήταν! Η Ελλάδα είχε κάνει την Ευρώπη να παραμιλά (και που να ‘ξεραν τι θα ακολουθήσει), κι ο «Τυπάρας» είχε χαθεί ήδη στις αγκαλιές των Ελλήνων φιλάθλων…
Δείτε το γκολ:
***
Νο5 – Ο κομμένος χιαστός στο Καμπ Νου
Είπαμε! Το ποδόσφαιρο είναι η ζωή του. Το βάζει πάνω κι από τον εαυτό του. Είναι Απρίλιος του 2002 κι ο Παναθηναϊκός έχει βάλει… δύσκολα στη Μπαρτσελόνα. Την έχει νικήσει 1-0 στην Αθήνα και έχει καταφέρει να βάλει και γκολ στο «Καμπ Νου». Ο «Κάρα» παλεύει… σαν σκυλί στον αγωνιστικό χώρο, μέχρι που σε μια άτυχη στιγμή, το πόδι κολλάει στο χορτάρι, το γόνατο γυρίζει κι ο χιαστός κόβεται. Ο «Κάρα» βέβαια θέλει τόσο πολύ να οδηγήσει τον Παναθηναϊκό του στους «4» του Champions League που συνεχίζει να παίζει για αρκετή ώρα μέχρι να τον σταματήσουν οι γιατροί των «πρασίνων»… Τρέλα με το ποδόσφαιρο…
***
Νο6 – Η Ριζούπολη…
Μια από τις χειρότερες εμπειρίες στην καριέρα του. Έζησε μαζί με τους συμπαίκτες του όλα όσα έγιναν σε εκείνο το τραγικό – για το ελληνικό ποδόσφαιρο συνολικά - απόγευμα και έφυγε με τη στάμπα… του loser από την Ελλάδα με προορισμό την Ιταλία. Ο ίδιος σε μεταγενέστερη συνέντευξή του, μίλησε για εκείνα τα χρόνια και για το πόσο άδικο θεωρούσε ότι εκείνη η φουρνιά παικτών του Παναθηναϊκού είχε φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης με την Εθνική, αλλά δεν είχε καταφέρει να πάρει έναν εγχώριο τίτλο.
Δείτε τί έχει πεί για τη Ριζούπολη ο Καραγκούνης:
***
Νο7 – Η επιστροφή και το νταμπλ
Ιούλιος του 2007 κι ενώ μένει ένας ακόμα χρόνος συμβολαίου στην πορτογαλική Μπενφίκα, όπου είναι από τους αγαπημένους της εξέδρας, μένει ελεύθερος. Η επιστροφή στον Παναθηναϊκό είναι γεγονός και ξανά ο «Κάρα» ζει μεγάλες ευρωπαϊκές στιγμές με την πράσινη φανέλα. Νίκες μέσα στην Ιταλία επί της πρώην ομάδας του, Ίντερ, στη Βρέμη με γκολάρα δική του, «βολίδα» στην Ισπανία κόντρα στη Βιγιαρεάλ… Λείπει όμως ο εγχώριος τίτλος… Τελικά, θα καταφέρει να τον κατακτήσει… Μαζί με τους υπόλοιπους αστέρες των «πράσινων» οδηγεί τον Παναθηναϊκό στο νταμπλ του 2010 και πανηγυρίζει σαν μικρό παιδί…
***
Νο8 – Το μουντιάλ που ήθελε να ξαναπάει… και το κατάφερε!
Όνειρο ζωής για τον «Κάρα», μετά την κατάκτηση της κορυφής της Ευρώπης με την Εθνική ομάδα, ήταν και το να παίξει σε ένα παγκόσμιο Κύπελλο. Το κατάφερε το 2010, πήγε στη Νότιο Αφρική με την Εθνική αλλά τα πράγματα δεν πήγαν όπως θα τα ήθελε, αγωνιστικά. Αν και τα έπαιξε όλα για όλα, κόντρα στην Αργεντινή του Ντιέγκο Μαραντόνα, ίνδαλμα και για αυτόν όπως και για άλλους παίκτες της γενιάς του... Για αυτό και έδωσε τα πάντα με το εθνόσημο στο στήθος, έτσι ώστε να καταφέρει στα 37 του πια να είναι ξανά εκεί, ως αρχηγός, στο Μουντιάλ της Βραζιλίας και να οδηγήσει ξανά τη γαλανόλευκη σε επιτυχίες...
***
Νο9 – Η εμπειρία στην Αγγλία
Το περασμένο καλοκαίρι έγινε… υποστολή σημαίας. Ο Καραγκούνης έφυγε, για δεύτερη φορά, από τον Παναθηναϊκό. Όχι με τον καλύτερο τρόπο. Ο ίδιος ήθελε να κλείσει εδώ την καριέρα του. Τελικά, επέλεξε ξανά το δρόμο της ξενιτιάς. Σε άγνωστα και δύσκολα μονοπάτια. Στην Premier League με τη φανέλα της Φούλαμ. Ο «Τυπάρας» δεν… μάσησε βέβαια από Αγγλίες κλπ… Στα 36 του είναι βασικός κι αναντικατάστατος, κι ο κόσμος τον λατρεύει!
Δείτε πως οι Άγγλοι τιμούν τον «Τυπάρα»:
***
Νο10 – Το γκολ με τη Ρωσία…
Αμφισβητήθηκε κι αυτός και η Εθνική, τόσο για το ποδόσφαιρο που είχε παίξει στο δρόμο για το πρόσφατο Euro, όσο και από τα ξένα ΜΜΕ που είχαν βάλει την Ελλάδα στο… στόχαστρο λόγων πολιτικής και οικονομικής κατάστασης. Σαν γνήσιος αρχηγός όμως, έδωσε την απάντησή του με το γκολ που πέτυχε το καλοκαίρι κόντρα στους Ρώσους. Οδήγησε την ομάδα στα προημιτελικά και για άλλη μια φορά έκανε σαφές πως η Εθνική δεν ήταν… ένα πυροτέχνημα…
Δείτε το γκολ:
Για τον Γιώργο Καραγκούνη πάντως των 44 ετών, την... Τυπάρα του ελληνικού ποδοσφαίρου, τον αρχηγό της Εθνικής, ένα είναι σίγουρο. Το ποδόσφαιρο... δεν σταματά ποτέ!
To be continued λοιπόν Κάρα και Χρόνια Πολλά...