Μάικλ Τζόρνταν: Η επιστροφή, Νο 2 (videos+photos)
Στη σκιά της 11ης Σεπτεμβρίου κι ύστερα από τρία χρόνια απουσίας από το ΝΒΑ, εν έτει 2001, ο Μάικλ Τζόρνταν αποφάσισε να επιστρέψει στην ενεργό δράση για λογαριασμό των Ουάσινγκτον Ουίζαρντς.
Οι απολαβές του για τον πρώτο χρόνο του διετούς συμβολαίου που υπέγραψε με την Ουάσινγκτον δόθηκαν υπέρ των πληγέντων από το τρομοκρατικό χτύπημα στο «World Trade Center» της Νέας Υόρκης. «Παρά το γεγονός ότι είμαι ενθουσιασμένος από την επιστροφή μου στα παρκέ, βρίσκομαι συγκλονισμένος και βαθύτατα λυπημένος από την τραγωδία που χτύπησε τη χώρα και η καρδιά μου πηγαίνει στα θύματα και τις οικογένειές τους. Ως ένδειξη σεβασμού δεν πρόκειται να συμμετάσχω σε συνέντευξη Τύπου πριν από την 1η Οκτωβρίου, οπότε ξεκινάει το καμπ προετοιμασίας», είχε δηλώσει τότε. Μία από τις μεγαλύτερες ιστορίες συνομωσίας στο χώρο του ΝΒΑ μόλις είχε αρχίσει να εκτυλίσσεται…
Ο Μάικλ Τζόρνταν ήταν από τις κεντρικές φυσιογνωμίες σε διάφορες ιστορίες που αναπτύχθηκαν στο πέρασμά του από τα παρκέ στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Ίσως η πιο περιβόητη θεωρία για τον κορυφαίο παίκτη που έπιασε ποτέ στα χέρια του την πορτοκαλί μπάλα αναπτύχθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου του 2001. Ήταν η ημέρα που ο Τζόρνταν ανακοίνωσε τη δεύτερη επιστροφή του στο παρκέ. Είχαν προηγηθεί η συμμετοχή του στους Μπουλς το 1995 και τα όσα είχαν αναπτυχθεί γύρω από το πρόσωπό του στο πλαίσιο της πρώτης αποχώρησής του από το Σικάγο, τον Οκτώβριο του ’93. Ο θάνατος του πατέρα του και η σκανδαλολογία που τον ήθελε να έχει μπλεξίματα με τον τζόγο…
Ακόμη όμως και τα σενάρια της διετίας 1993-1995 δεν μπορούσαν να πλησιάσουν όσα ακούστηκαν μετά την ανακοίνωση της επιστροφής του στο παρκέ με τη φανέλα των Ουίζαρντς, στις 25 Σεπτεμβρίου του 2001. Μόλις 14 ημέρες πριν είχε προηγηθεί η τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου στους «Διδύμους Πύργους» της Νέας Υόρκης και η κατάρρευση του αμερικανικού χρηματιστηρίου. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που υποστήριξαν πως ο Μάικλ Τζόρνταν δέχθηκε ασφυκτικές πιέσεις προκειμένου να επιστέψει στη δράση και να βάλει κι αυτός τον «οβολό» του στην αναστύλωση του αμερικανικού χρηματιστηρίου. Η θεωρία, βέβαια, ίσως καταρρίπτεται από το γεγονός πως ο Μάικλ Τζόρνταν είχε προσλάβει τον Νταγκ Κόλινς, τον οποίο είχε προπονητή μέχρι το 1989 στο Σικάγο, για προπονητή στους Ουίζαρντς. Το ίδιο καλοκαίρι, ο «Αέρινος» πέρασε αρκετό καιρό στο παρκέ με σορτσάκι, συμμετέχοντας σε ουκ ολίγα καμπ, παρέα με αρκετούς παίκτες του NBA. Όλα έδειχναν πως προετοίμαζε την επιστροφή του και ήταν έτοιμος να άρει τη δεύτερη και «οριστική» αποχώρησή του από τα παρκέ, όπως ο ίδιος την είχε ονομάσει στις 13 Ιανουαρίου του 1999, σε επίσημη συνέντευξη Τύπου που είχε παραχωρήσει. Οι εντυπώσεις, ωστόσο, έμειναν…
Στα 38 του χρόνια, ο Μάικλ Τζόρνταν αποφάσισε να επιστρέψει, προφανώς επηρεασμένος από την επιστροφή του φίλου του Μάριο Λεμιέ στο NHL τον περασμένο χειμώνα, σε ηλικία 36 ετών, αλλά και από το γεγονός πως ουδέποτε κατάφερε να αποβάλει το μικρόβιο του μπάσκετ. Η Ουάσινγκτον ήταν η κατάλληλη ομάδα για εκείνον, εξάλλου ήδη είχε στα χέρια του το μερικό έλεγχο της ιδιοκτησίας της. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που πρότρεξαν να τον επικρίνουν, λέγοντας πως η επιστροφή του ύστερα από τόσο καιρό αποχής κι ενώ ήδη έχει φθάσει τα 38 έθετε σε κίνδυνο το όνομά του. Ο Τζόρνταν, όμως, δεν σκέφτηκε ούτε στο ελάχιστο πως μπορεί να τσαλακώσει την τέλεια εικόνα της δεκαετίας του ’90 και των έξι πρωταθλημάτων με τους Σικάγο Μπουλς. Το τόλμησε και κατάφερε να παίξει σε 60 παιχνίδια, προτού κόψει τους συνδέσμους στο δεξί γόνατό του και αποσυρθεί, τραυματίας αυτή τη φορά. Έως τότε είχε προλάβει να είναι ο πρώτος παίκτης της ομάδας του σε σκοράρισμα (22,9 πόντους), ασίστ (5,2) και κλεψίματα (1,42). Εκείνη τη σεζόν ξεπέρασε τους 30.000 πόντους (εναντίον των Μπουλς, στις 4 Ιανουαρίου του 2002), ενώ ανέβασε το ρεκόρ πόντων από έναν παίκτη στο γήπεδο των Ουίζαρντς («MCI Center») στους 51 (στις 29 Δεκεμβρίου του 2001, κατά των Χόρνετς). Έσπασε, επίσης, τα ρεκόρ γηπέδου για πόντους στην πρώτη (24), δεύτερη περίοδο (19) και ημίχρονο (34). Επίσης, έκανε «λογαριασμό» 45 πόντους, 10 ριμπάουντ, 7 ασίστ και 3 κλεψίματα εναντίον των Νιου Τζέρσεϊ Νετς στις 31 Δεκεμβρίου του 2001, πέτυχε 96 πόντους σε δύο διαδοχικά ματς και ξεπέρασε πέντε φορές τους 40 πόντους. Ήταν η στιγμή που οι επικριτές του κατάπιαν τη… γλώσσα τους.
Παρά τον τραυματισμό του, ο Τζόρνταν ανακοίνωσε πως θα αγωνιστεί και την περίοδο 2002-2003, σε μια χρονιά που συνέχισε να σπάει το ένα ρεκόρ πίσω από το άλλο. Είναι χαρακτηριστικό πως ήταν ο μόνος παίκτης των Ουίζαρντς που έπαιξε και στα 82 παιχνίδια της σεζόν. Είχε κατά μέσο όρο 20 πόντους, 6,1 ριμπάουντ, 3,8 ασίστ και 1,5 κλεψίματα, ενώ σούταρε με ποσοστό ευστοχίας 45% στα σουτ εντός παιδιάς και 82% στις βολές. Εκείνη τη σεζόν όλα τα παιχνίδια στην Ουάσινγκτον ήταν sold out. Οι Ουίζαρντς έπαιζαν στους εντός έδρας αγώνες τους μπροστά σε 20.172 θεατές, ενώ εξίσου υψηλός ήταν ο αριθμός εισιτηρίων που κοβόταν στις εκτός έδρας αναμετρήσεις τους (19.311).
Στις 21 Φεβρουαρίου του 2003 ο Μάικλ Τζόρνταν έγινε ο πρώτος και μοναδικός παίκτης άνω των 40 ετών που κατάφερε να ξεπεράσει το «φράγμα» των 40 πόντων σε έναν αγώνα. Κόντρα στους Νιου Τζέρσεϊ Νετς έβαλε 43. Δώδεκα φορές μέσα στη σεζόν μάζεψε πάνω από 10 ριμπάουντ, ενώ είχε 13 double doubles. Επίσης, ήταν σε 36 παιχνίδια πρώτος σκόρερ των Ουίζαρντς, σε 16 πρώτος ριμπάουντερ, σε 25 πρώτος σε ασίστ, σε 32 πρώτος στα κλεψίματα και σε 13 πρώτος στις τάπες. Όλα αυτά στα... 40 του! Λίγο καιρό μετά, στις 11 Απριλίου του 2003, «κλείδωσε» και τη θέση του πρώτου σκόρερ σε μέσο όρο όλων των εποχών στο NBA, με 30,12, ενώ στις 8 Απριλίου του 2003, οπότε είχε 26 πόντους και 10 ριμπάουντ εναντίον των Κλίβελαντ Καβαλίερς πέτυχε το 200ό double double της καριέρας του! Ρεκόρ χρονιάς, οι 45 πόντοι του με αντίπαλο τους Χόρνετς, τα 14 ριμπάουντ του με τους Ατλάντα Χοκς και οι 12 ασίστ του με τους Κλίπερς. Μέσα στη χρονιά ξεπέρασε και τον Ουίλτ Τσάμπερλεϊν, ανεβαίνοντας στην 3η θέση των σκόρερ όλων των εποχών στο NBA, όταν εναντίον των Χόρνετς έφτασε τους 31.420 πόντους.
Σε κάθε γήπεδο του NBA, ξέροντας ότι τον βλέπουν ως παίκτη για τελευταία φορά, τον αποθέωναν άπαντες, σε μια σεζόν που έμοιαζε με τον απόλυτο φόρο τιμής στο μέγιστο του αθλήματος. Στο All Star Game του 2003 ο Τζόρνταν ξεπέρασε και τον Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ, καθώς έγινε ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της διοργάνωσης. Αν και ο Άλεν Άιβερσον και ο Τρέισι Μακ Γκρέιντι του πρόσφεραν τη θέση του βασικού, εκείνος αρνήθηκε. Τελικά, δέχτηκε ύστερα από πίεση του Βινς Κάρτερ. Στις 11 Απριλίου του 2003 οι Μαϊάμι Χιτ, στο ματς που ο Τζόρνταν γινόταν επίσημα ο πρώτος σκόρερ σε μέσο όρο όλων των εποχών στο NBA, τον τίμησαν αποσύροντας στην οροφή του γηπέδου τους τη φανέλα του. Ο «Αέρινος» έγινε έτσι ο πρώτος παίκτης η φανέλα του οποίου αποσύρθηκε από ομάδα στην οποία δεν έπαιξε ποτέ! Στο τελευταίο του ματς στο Σικάγο, οι οπαδοί των Μπουλς τον χειροκροτούσαν όρθιοι επί τέσσερα λεπτά! Ο τελευταίος αγώνας του στο NBA ήταν στις 16 Απριλίου του 2003 στη Φιλαδέλφεια, όταν τελείωσε το ματς με 15 πόντους, 4 ριμπάουντ και 4 ασίστ. Αποχώρησε από το παρκέ 4.13' πριν από το τέλος της τρίτης περιόδου, αλλά από το ξεκίνημα της τέταρτης περιόδου όλο το γήπεδο φώναζε «We want Mike». Ο Νταγκ Κόλινς τον πίεσε και ο Τζόρνταν (που είχε ήδη βάλει πάγο στα γόνατά του) ξαναμπήκε στο παρκέ 2.35' πριν από το φινάλε. Στο 1.45' ο Έρικ Σνόου του έκανε επίτηδες φάουλ, ο Τζόρνταν έβαλε και τις δύο βολές και μετά ο Μπόμπι Σίμονς έκανε ξανά εσκεμμένα φάουλ, στον Τζον Σάλμονς, για να μπορέσει ο Τζόρνταν να βγει αλλαγή για τελευταία φορά στην καριέρα του. Ολόκληρο το γήπεδο (21.257 φίλαθλοι), συμπαίκτες, αντίπαλοι, διαιτητές και γραμματεία σηκώθηκαν όρθιοι και τον χειροκρότησαν θερμά.
Ο Τζόρνταν μετά την αποχώρησή του θέλησε να επιστρέψει στο πόστο του ως πρόεδρος των Ουίζαρντς, αλλά ο ιδιοκτήτης Έιμπ Πόλιν τον απέλυσε στις 7 Μαΐου του 2003. Ο ίδιος δήλωσε προδομένος και είπε ότι αν ήξερε πως θα τον απέλυαν μόλις αποχωρούσε από τα παρκέ δεν θα έπαιζε ποτέ για τους Ουίζαρντς.