Έτσι εξελίχθηκε σε... Final 4 ο Ολυμπιακός!
Λίγοι πίστευαν στην αρχή της σεζόν ότι ο Ολυμπιακός θα έφτανε στο Final 4 της Κωνσταντινούπολης. Για να δούμε τι... πέρασε για να φτάσει σε αυτό που έμοιαζε ακατόρθωτο με βάση την εικόνα του στους πρώτους αγώνες της χρονιάς.
Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς
Από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ξέρει να χειρίζεται πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις. Έχει την εμπειρία, τη γνώση και την ικανότητα να μεταλαμπαδεύσει στους παίκτες του όλα όσα χρειάζεται να κάνουν για να γίνουν πετυχημένη ομάδα. Μπορεί να τους κάνει να αφομοιώσουν και να κάνουν πράξη όλα όσα θέλει μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Και αυτό έγινε.
Οι αποχωρήσαντες
Η απόφαση να φύγουν κάποιοι παίκτες που δεν πρόσφεραν τα αναμενόμενα μόνο ευεργετική ήταν. Και αυτοί είναι οι δύο κολεγιόπαις Αμερικανοί, Κεϊλίν Λούκας και Ματ Χάουαρντ. Δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες του Ντούσαν Ίβκοβιτς, με αποτέλεσμα να αποτελέσουν παρελθόν πριν καλά καλά αρχίσουν οι κρίσιμοι αγώνες της σεζόν.
Οι νέες μεταγραφές
Έισι Λο και Τζόι Ντόρσεϊ ξεκίνησαν δειλά. Ημέρα με την ημέρα και παιχνίδι με το παιχνίδι, όμως, μάθαιναν το στυλ παιχνιδιού της ομάδας και των συμπαικτών τους και σιγά σιγά έδεσαν με τον καλύτερο τρόπο με τους υπόλοιπους. Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα ήταν τα δύο κομμάτια που έλειπαν από το παζλ που ήθελε να φτιάξει ο Ίβκοβιτς.
Η εξέλιξη των μικρών
Πρώτα ο Κώστας Σλούκας, μετά ο Κώστας Παπανικολάου και αργότερα ο Βαγγέλης Μάντζαρης. Όλοι 22 ετών και μέλη των επιτυχιών των μικρών εθνικών ομάδων. Αυτά τα παιδιά είδαν ότι υπάρχουν άνθρωποι που τους πιστεύουν, είδαν προοπτική σε μια μεγάλη ομάδα και δούλεψαν και αυτοί με τη σειρά τους για να φέρουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Οι μεγάλες νίκες
Και αυτές ήταν όλες οι εντός έδρας στην Ευρωλίγκα (9/10 με μοναδική ήττα από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας για την πρώτη αγωνιστική του Τοπ – 16) και αυτή με τον Παναθηναϊκό στο ΣΕΦ στον δεύτερο γύρο της Α1.
Και φυσικά οι εκτός έδρας επικρατήσεις που άργησαν να έρθουν, αλλά αυτό έγινε στο πιο κατάλληλο σημείο. Και αυτές ήταν η νίκη επί της Εφές στην Κωνσταντινούπολη για την Τρίτη αγωνιστική του Τοπ – 16 της Ευρωλίγκας και η μεγαλύτερη το σπάσιμο της έδρας της Σιένα στον πρώτο μεταξύ τους προημιτελικό της ίδιας διοργάνωσης που τον έφερε στο φάιναλ φορ.
Οι εκτός έδρας καλές εμφανίσεις
Μπορεί να έφταναν στην πηγή και να μην έπιναν νερό τις περισσότερες φορές οι «ερυθρόλευκοι», αλλά το έκαναν εκεί που και όταν έπρεπε όπως προαναφέρθηκε. Στις τρεις νίκες σε δέκα αναμετρήσεις μακριά από το γήπεδό τους, συντέλεσαν και οι επτά άλλες. Και ειδικά αυτές που κρίθηκαν στο καλάθι, όπως κόντρα στην Κάχα Λαμποράλ, την Καντού και την Γαλατάσαραϊ. Βοήθησαν με τον τρόπο τους για το διπλό σε Γαλλία (Νανσί), Τουρκία (Εφές) και Ιταλία (Σιένα).
Η καλή αντίδραση μετά από τραυματισμούς
Βασίλης Σπανούλης, Βαγγέλης Μάντζαρης και Λάζαρος Παπαδόπουλους ήταν αυτοί που τραυματίστηκαν πιο σοβαρά από τους άλλους τη φετινή σεζόν για τον Ολυμπιακό. Κανείς από αυτούς δεν στοίχισε στην ομάδα. Μάλιστα, αυτοί του πρώτου και του τρίτου έφεραν και τις προσθήκες των Λο και Ντόρσεϊ που πλέον είναι αναπόσπαστα κομμάτια των «ερυθρόλευκων».
Μεγάλα σουτ
Και δεν είναι άλλο από το τρίποντο Σλούκα με την Γαλατάσαραϊ στην Κωνσταντινούπολη. Μπορεί αυτό το καλάθι που έστειλε στην παράταση το ματς που έγινε για την δεύτερη αγωνιστική του Τοπ – 16 να μην συνοδεύτηκε από νίκη αλλά συνέβαλλε και αυτό στη μετέπειτα επιτυχημένη πορεία του Ολυμπιακού.
Πως; Μπήκε στο υποσυνείδητο το των μικρών –κυρίως, αφού αυτό το σουτ πίσω από τη σέντρα προήλθε από έναν σχετικά πρωτοεμφανιζόμενο- πως τα αδύνατα μπορούν να γίνουν δυνατά. Και από εκεί που κανείς δεν πίστευε ότι ο Ολυμπιακός μπορεί να πετύχει κάτι αξιόλογο αυτή τη σεζόν, όλα έχουν γυρίσει μπούμερανγκ, αφού βρίσκεται στις τέσσερις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης.
