Ο… γκολεαδόρ, Ντομίνγκος Πασιένσια (photos+videos)
Ο Ντομίνγκος Πασιένσια, ο οποίος αποτελεί το πρώτο φαβορί για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας του Ολυμπιακού, δεν έχει πάρει τίτλο ως προπονητής. Δεν ισχύει το ίδιο, όμως, σε ό,τι αφορά στην ποδοσφαιρική του καριέρα. Ο πρώην διεθνής επιθετικός σήκωσε, συνολικά, 18 κούπες, ενώ διακρίθηκε τρεις φορές για τις προσωπικές του επιδόσεις. To 1995 η τύχη τον έφερε αντιμέτωπο και με τον Παναθηναϊκό...
Ο 43άχρονος προπονητής γεννήθηκε στις 2/1/1969 στην πόλη Λέσα Ντα Παλμέιρα, η οποία σήμερα φιλοξενεί περίπου 17.000 ανθρώπους. Τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα τα έκανε στις ακαδημίες της Πόρτο. Την πόρτα του προπονητικού κέντρου του συλλόγου πέρασε σε ηλικία μόλις 13 ετών και αφού προηγουμένως οι σκάουτερ τον είχαν ανακαλύψει στην τοπική ομάδα της γενέτειρας πόλης του, Ατλέτικο Ντε Λέσα.
Σε ηλικία 18 ετών ο πρώην, πλέον, τεχνικός Τόμισλαβ Ίβιτς, του έδωσε την ευκαιρία να παίξει στην πρώτη ομάδα και αυτός την άρπαξε από τα… μαλλιά. Στην τρίτη του χρονιά στους «δράκους» (1990) έχασε στο… νήμα την πρώτη θέση στον πίνακα των σκόρερ από τον Ρουί Άγουας. Κατέκτησε, όμως, το βραβείο του ποδοσφαιριστή της χρονιάς, αλλά και αυτό της πορτογαλικής χρυσής μπάλας. Αντίθετα, αυτό του πρώτου σκόρερ – όπως και το περιβραχιόνιο του αρχηγού – το πήρε λίγο αργότερα και συγκεκριμένα το 1996, λίγο πριν αναχωρήσει για την Αγγλία, όπου συμμετείχε με την Εθνική Πορτογαλίας στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Το καλοκαίρι του 1997 η μεταγραφή του Μάριο Ζάρντελ έθεσε στον περιθώριο τον 29άχρονο τότε επιθετικό και έτσι πήρε τη… βαλίτσα του για την Τενερίφη, στην οποία αγωνίστηκε για δύο χρόνια.
Το 1999 παρά την ασφυκτική πίεση της Σπόρτινγκ, επέστρεψε στην ομάδα που αγάπησε και αγαπήθηκε, σκορπίζοντας τον ενθουσιασμός στις τάξεις των οπαδών. Δυστυχώς για τον ίδιο, όμως, δεν κατάφερε ποτέ να κάνει τις εμφανίσεις που συνήθιζε με τους «δράκους» και το 2001, σε ηλικία 32 ετών, αποφάσισε να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια.
Στην ποδοσφαιρική του καριέρα ο Ντομίνγκος Πασιένσια σήκωσε επτά πρωταθλήματα (1987–88, 1989–90, 1991–92, 1992–93, 1994–95, 1995–96, 1996–97), πέντε Κύπελλα (1987–88, 1990–91, 1993–94, 1999–2000, 2000–01) και έξι Σούπερ Καπ (1991, 1992, 1994, 1995, 1999, 2000).
Συνολικά, αγωνίστηκε σε 313 παιχνίδια και πέτυχε 112 γκολ.
Με την Εθνική Πορτογαλίας αγωνίστηκε σε 35 ματς, πετυχαίνοντας εννιά τέρματα, ένα εκ των οποίων εναντίον της Κροατίας, στην προημιτελική φάση στο EURO του 1996, στην Αγγλία.
Τον Οκτώβριο του 1995 αντιμετώπισε τον Παναθηναϊκό, για το Champions League, στο Πόρτο (0-1), ενώ το 1996 αγωνίστηκε στο φιλικό παιχνίδι Πορτογαλία – Ελλάδα (1-0).
Το τελευταίο του παιχνίδι ήταν με αντίπαλο την Μπάγερν, στο πλαίσιο της προημιτελικής φάσης του Champions League (19/4/2000). Στο πάγκο της Πόρτο ήταν ο Φερνάντο Σάντος.
Με… φόρμα από την Πόρτο στην Σπόρτινγκ
Στο άκουσμα της απόφασής του να βάλει τέλος στην ποδοσφαιρική του καριέρα, οι άνθρωποι της Πόρτο του έκαναν πρόταση ν’ αναλάβει πόστο στην Πόρτο Β. Αρχικά ο Ντομίνγκος Πασιένσια ήταν βοηθός προπονητή, αλλά πολύ γρήγορα ανέλαβε πρώτος. Τελικά, δεν κατάφερε να πάρει προαγωγή, όπως ο ίδιος ήθελε, για την πρώτη ομάδα και έτσι έψαξε την τύχη του στην Λεϊρία. Ακολούθησαν η Ακαντέμικα, η Μπράγκα και πρόσφατα η Σπόρτινγκ Λισαβόνας, με την οποία ήρθε σε… διαζύγιο τον περασμένο Φλεβάρη. Μεγαλύτερη επιτυχία του ως προπονητής ήταν αναμφίβολα η συμμετοχή της Μπράγκα στον περυσινό τελικό του Europa League.