Η ξεχωριστή ημέρα του Μπουφόν (photos+video)

Η θέση στο ποδόσφαιρο που αφορά τους πιο αδικημένους ποδοσφαιριστές, σίγουρα είναι αυτή του τερματοφύλακα. Στις μεγάλες επιτυχίες η συνεισφορά του δεν… διαφημίζεται ιδιαίτερα, καθώς την δόξα παίρνουν οι επιθετικοί.

Στις ήττες, όμως, είναι οι πρώτοι που θα… ακούσουν το κράξιμο από την κερκίδα. Για να μπορέσει ένας τερματοφύλακας να παραμείνει στην κορυφή θα πρέπει να έχει γερό… στομάχι και τεράστια υπομονή.

Όσοι κατάφεραν να παραμείνουν ψηλά στην συγκεκριμένη θέση, μόνο τυχαίοι δεν είναι. Η σημερινή ημέρα (15/11) για τον Τζιανλουίτζι Μπουφόν αναμένεται ιδιαίτερα ξεχωριστή.

Ο Τσεζάρε Πραντέλι ανακοίνωσε την ενδεκάδα της «σκουάντρα ατζούρα» για την αναμέτρηση με την Ουρουγουάη, με τον Τζιανλουίτζι Μπουφόν να είναι βασικός. Κάτι που σημαίνει ότι θα φτάσει τις 112 συμμετοχές με το εθνόσημο και θα φτάσει στην τρίτη θέση με τις συμμετοχές όλων των εποχών τον θρύλο του ιταλικού ποδοσφαίρου, Ντίνο Τζοφ.

Ο ίδιος μιλώντας για το ρεκόρ του, εμφανίστηκε περήφανος. «Μόλις πριν από δύο ή τρία χρόνια κατάλαβα ότι θα μπορούσα να φτάσω στο ρεκόρ του Ντίνο Τζοφ. Όταν έκανα την πρώτη μου εμφάνιση με την Ιταλία όμως το 1997 αυτό ήταν απλά ένα όνειρο. Ο Τζοφ είναι ένας πραγματικός μύθος. Είμαι πάρα πολύ περήφανος που καταφέρνω να τον ισοφαρίσω».

Σε χιόνια και βροχές…

Όλα ξεκίνησαν  ένα χιονισμένο βράδυ. Στις 29 Οκτωβρίου του 1997 η Ιταλία αγωνιζόταν για τα μπαράζ του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998, όταν φιλοξενούνταν από την Ρωσία.

Στο 32’ ο Τζιανλούκα Παλιούκα τραυματίστηκε και έπρεπε να αποχωρήσει από τον αγωνιστικό χώρο. Με τον Άτζελο Περούτζι να μην είναι διαθέσιμος οι ελπίδες της εθνικής ομάδας της Ιταλίας έπεφταν στον 19χρονο τότε Τζιανλουίτζι Μπουφόν.

Τα πάντα έδειχναν Ρωσία. Ο καιρός, το γήπεδο, η άσχημη παράδοση της Ιταλίας στην συγκεκριμένη χώρα, αλλά και ένας νεαρός στο τέρμα της. Από την πρώτη στιγμή όμως ο Μπουφόν έδειξε την κλάση του και η Ιταλία κατάφερε να πάρει μία σπουδαία ισοπαλία με 1-1 και εντέλει την πρόκριση στον επαναληπτικό, με τον Μπουφόν να κάνει εκπληκτικές αποκρούσεις.

Δεκατέσσερα χρόνια μετά από εκείνο το βράδυ ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν συνεχίζει να σπάει τα ρεκόρ και να είναι τα νούμερο ένα στην Ιταλία, ενώ πλησιάζει να γίνει ο νέος μύθος του ιταλικού ποδοσφαίρου.

Στην μεγάλη του καριέρα με την «σκουάντρα ατζούρα» είχε πολλές καλές στιγμές. Με διαφορά η καλύτερή του ήταν το 2006 στο Παγκόσμιο Κύπελλο όταν με τις εμφανίσεις του κατάφερε να βοηθήσει την ομάδα του να φτάσει στην κατάκτηση του τίτλου.

Σε όλο το τουρνουά κατάφερε να διατηρήσει ανέπαφη την εστία του για επτά παιχνίδια. Το τέρμα του πάντα ήταν άδειο, με την αμυντική γραμμή να είναι από τις καλύτερες.

Ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν στον τελικό μπορεί να μην απέκρουσε κάποιο πέναλτι, ωστόσο η Ιταλία κατάφερε να κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο και ο ίδιος κατέκτησε το βραβείο Λεβ Γιασίν, ενώ την ίδια χρονιά με τις εμφανίσεις του με την Ιταλία, ήταν υποψήφιος για την «Χρυσή Μπάλα».

Στην επόμενη μεγάλη διοργάνωση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος του 2008, μετά την απουσία του Φάμπιο Καναβάρο ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν έγινε αρχηγός της Ιταλίας. Στο δεύτερο παιχνίδι απέναντι στην Ρουμανία, κατάφερε να αποκρούσει το πέναλτι του Άντριαν Μούτου για το τελικό 1-1, που διατήρησε ζωντανή την ομάδα του για την πρόκριση.

Απέναντι στην Γαλλία στο τελευταίο παιχνίδι των ομίλων, κατάφερε να διατηρήσει το μηδέν στην εστία του κι έτσι η ομάδα του πήρε την πρόκριση. Η Ιταλία αποκλείστηκε στα προημιτελικά όταν έχασε στα πέναλτι από την Ισπανία με 4-2, με τον Μπουφόν να αποκρούει ένα πέναλτι.

Η τελευταία του μεγάλη διοργάνωση ήταν στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010, που δεν ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένο. Συγκεκριμένα στο πρώτο παιχνίδι, απέναντι στην Παραγουάη, αντικαταστάθηκε, καθώς τραυματίστηκε και έτσι δεν έπαιξε ξανά στην διοργάνωση.

Η δεκάδα με τις συμμετοχές