Κούτρης: «Ξέρω που έχω έρθει»

Ο Λεονάρντο Κούτρης μίλησε στους εκπροσώπους του Τύπου που ακολουθούν την αποστολή των «ερυθρόλευκων» στο Ζέεφελντ της Αυστρίας και έδωσε την πρώτη του μεγάλη συνέντευξη από την πρώτη του παρουσία σε προετοιμασία των Πειραιωτών.

Ο νεαρός άσος μίλησε για την έλευσή του στην Ελλάδα από την Βραζιλία, την προοπτική του Ολυμπιακού, αλλά και την σύγκρισή του με τον Γρηγόρη Γεωργάτο.

Συγκεκριμένα, ο νεαρός άσος μίλησε για:

Την πρώτη του εντύπωση για το νέο του προπονητή: «Είναι ένας τελειομανής άνθρωπος. Είναι ένας άνθρωπος που θέλει να γίνονται όλα σωστά, δεν θέλει να αφήνει κάτι στην τύχη. Θέλει να γίνονται όλα όπως θέλει αυτός. Είναι απαιτητικός. Θέλει να δουλεύουμε πάντα στο 100%, να μην αφήνουμε ούτε λεπτό το μυαλό μας από την προπόνηση ή το παιχνίδι. Αυτό είναι καλό, γιατί μας έχει όλους σε ετοιμότητα, θέλει να πάρει το 100% από κάθε παίκτη και πιστεύω για αυτό είναι απαιτητικός. Θέλει πάντα να πετυχαίνει το τέλειο, γιατί με αυτόν τον τρόπο βελτιωνόμαστε».

Το ότι ο Χάσι θέλει οι ακραίοι του να παίζουν όλη την πλευρά: «Ναι, έτσι είναι. Κυρίως δεν θέλει ποτέ να σηκώνουμε την μπάλα, μόνο σε έκτακτη περίπτωση που πιέζεσαι αρκετά. Θέλει κάτω την μπάλα, θέλει ανάπτυξη από πίσω, θέλει να ανοίγουμε αρκετά και τα στόπερ και ειδικά οι ακραίοι μπακ. Αυτό που θέλει από εμάς είναι να είμαστε ανοιχτά στην γραμμή και να περιμένουμε όταν η μπάλα είναι από την απέναντι πλευρά, να ανεβαίνει το μπακ, να περιμένει να πάρει την μπάλα στο ύψος της μεσαίας γραμμής και τότε να ανέβει. Μας θέλει φουλ μπακ».

Την αφομοίωση των όσων ζητά ο Χάσι από τους παίκτες και αν θα γίνει όταν πρέπει: «Εννοείται. Μέρα με τη μέρα βάζει το στίγμα του στην ομάδα. Θεωρώ ότι είμαστε ακόμα στην αρχή. Τώρα τελειώνει το πρώτο στάδιο προετοιμασίας και έχουμε άλλο ένα. Θα γίνουν και οι προσθήκες. Πιστεύω ότι σιγά-σιγά η ομάδα θα βελτιώνεται».

Το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού και το ότι το όνομά του είχε ακουστεί για Ολυμπιακό το 2014: «Ναι, υπήρξε από τότε το ενδιαφέρον. Υπήρξε πάντως και ένα ενδιαφέρον από τον Γενάρη, απ' ό,τι μου είπε ο μάνατζέρ μου, αλλά δεν προχώρησε. Κάπου εκεί ήταν. Πριν από το παιχνίδι που έπαιξα με τον ΠΑΣ στο Καραϊσκάκη στο τέλος του πρωταθλήματος. Μετά από αυτό το ματς έγιναν οι τελικές συζητήσεις. Ναι, ισχύει για το 2014. Όμως εγώ το έμαθα αργότερα, δεν το ήξερα τότε, γιατί ήμουν πολύ μικρός. Το έμαθα αργότερα. Το ότι δεν έγινε τότε, ήταν θέλημα Θεού και έγινε μετά. Ήταν το τάιμινγκ καλό που ήρθα στον Ολυμπιακό».

Το περιστατικό με τον Εργοτέλη σε ένα ματς στην Λάρισα με τους τραυματιοφορείς στο AEL FC Arena να τον πετούν κάτω: «Ήταν ένα περίεργο σκηνικό. Δεν το κατάλαβα εκείνη την στιγμή πώς είχαν γίνει τα πράγματα. Γύρισα μετά στο ξενοδοχείο και την επόμενη μέρα άρχισαν από το πρωί και με έπαιρναν τηλέφωνα. Κι έλεγα 'τι έγινε ρε παιδί μου;'. Δηλαδή έγινε τόσο μεγάλο το θέμα που δεν το περίμενα ούτε εγώ. Ήταν ένα σκηνικό που δεν ήταν ωραίο για το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά ήταν ένα αστείο γεγονός γιατί κι εγώ γέλασα όταν το είδα μετά. Ναι, ισχύει ότι μου τηλεφωνούσαν από το εξωτερικό. Είχα τηλέφωνα από το εξωτερικό και κυρίως από την Βραζιλία. Ήξεραν ότι επειδή έχω ρίζες από την Βραζιλία και για αυτό με πήραν τηλέφωνα».

Τον ανταγωνισμό στον Ολυμπιακό: «Εννοείται ότι μόλις έγινε αυτό το βήμα στην καριέρα μου, ήξερα σε ποια ομάδα πήγαινα. Είχα προετοιμάσει τον εαυτό μου ψυχολογικά, γιατί ο Ολυμπιακός έχει άλλες απαιτήσεις, παίζεις στο υψηλότερο επίπεδο. Προετοίμασα λοιπόν τον εαυτό μου γιατί ο ανταγωνισμός στον Ολυμπιακό είναι μεγάλος και πρέπει να αποδείξεις ότι μπορείς να προσφέρεις. Οπότε πριν καν ξεκινήσω τις προπονήσεις και μετά, ήθελα να είμαι καλά με τον εαυτό μου ψυχολογικά για να είμαι έτοιμος. Μόλις τελείωσε το πρωτάθλημα, έκατσα λίγο στα Γιάννενα για να τελειώσω τις δουλειές που είχα, να μαζέψω το σπίτι κλπ.. Πήγα μετά στην Ρόδο για δέκα μέρες και μετά ξεκίνησα να δουλεύω σιγά -σιγά 2 εβδομάδες πριν αρχίσει η προετοιμασία».

Το αν μίλησε με κάποια παιδιά για τον Ολυμπιακό: «Ναι, μίλησα με τον Ανδρέα Μπουχαλάκη που τον ξέρω από τον Εργοτέλη. Είχα μιλήσει και με τον Πραξιτέλη Βούρο που είναι καλός μου φίλος. Είχα επικοινωνία με παιδιά από τον Ολυμπιακό για να έχω μία ιδέα στο μυαλό μου για το πώς δουλεύει ο σύλλογος».

Τη ζωή του στην Βραζιλία και τον ερχομό του στην Ελλάδα: «Ναι. Εγώ γεννήθηκα στην Βραζιλία. Αρχικά δεν είχα σκοπό να γυρίσω στην Ελλάδα. Είχα έρθει ένα καλοκαίρι στην Ρόδο που έμενε η αδερφή της μητέρας μου για διακοπές, αλλά και για να γνωρίσω τον πατέρα μου. Δεν είχα γνωρίσει τον πατέρα μου έως τα 7 μου χρόνια. Είχα έρθει για αυτόν τον σκοπό εδώ. Εν τέλει μας άρεσε και μείναμε μόνιμα στην Ρόδο».

Το μικρόβιο του ποδοσφαίρου και το αν έπαιζε σε παραλίες: «Ναι, ναι... όλη η οικογένειά μου στο Σάο Πάολο ασχολείται με το ποδόσφαιρο μια ζωή. Και για να σας δώσω να καταλάβετε, η μητέρα μου με έγραψε σε μία ακαδημία στην Βραζιλία για να παίξω μπάλα όταν ήμουν 3 ετών! Το πρώτο πράγμα που έκανα όταν ήρθα στην Ελλάδα και την Ρόδο, ήταν να γραφτώ σε μία Ακαδημία. Πρώτη φορά έπαιξα ποδόσφαιρο στην ζωή μου ήταν σε παραλία. Όχι ακριβώς παραλία, γιατί στην πόλη που ζούσαμε ήταν μακριά η παραλία, αλλά σε γήπεδα με άμμο, όπως έχουμε εδώ στην Ελλάδα τα γήπεδα 5Χ5».

Τα ποδοσφαιρικά του πρότυπα: «Ο Μαρσέλο. Έχω ως πρότυπο τον Μαρσέλο, αλλά ως είδωλο, ως πρότυπο αθλητή και ποδοσφαιριστή έχω τον Ζανέτι. Βέβαια είναι Αργεντινός όμως. Μου αρέσει ως άνθρωπος και ως προσωπικότητα».

Τα χρόνια στην Βραζιλία και τις δυσκολίες εκεί: «Ναι, θυμάμαι πολλά πράγματα. Θυμάμαι έπαιζα πολύ μπάλα έξω από το σπίτι με τους φίλους μου. Αυτό ήταν το πρώτο μας μέλημα, να παίζουμε ποδόσφαιρο, αλλά όχι μέχρι αργά γιατί ήταν επικίνδυνα στο Σάο Πάολο. Όχι τόσο, αλλά γενικά προσέχεις εκεί. Πέντε-έξι το απόγευμα έμπαινες στο σπίτι, δεν μπορούσες να κάτσεις έξω».

Το πώς λειτουργούν οι Ακαδημίες σε Βραζιλία: «Δεν είναι ότι κάνουν κάτι το διαφορετικό, αλλά δίνουν στο παιδί να καταλάβει ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι. Το πρώτο πράγμα που σου λένε είναι να το ευχαριστηθείς. Για αυτό οι Βραζιλιάνοι είναι άρρωστοι με την μπάλα. Δεν το βλέπουν ως επάγγελμα, αλλά ως παιχνίδι. Για να διασκεδάσουν παίζουν, για να γελάσουν».

Την διαφορά Βραζιλίας - Ελλάδας στο ποδόσφαιρο: «Στις μικρές ηλικίες αυτό σου μεταφέρουν πρώτα. Όσο μεγαλώνεις αρχίζεις και καταλαβαίνεις κάποια άλλα πράγματα, σου περνούν άλλα πράγματα. Όσο μεγαλώνεις πιο πολύ και το βλέπεις μετά το ποδόσφαιρο επαγγελματικά, το βιώνεις διαφορετικά».

Τη Νίκη Ρόδου και τον Εργοτέλη: «Ναι ξεκίνησα στη Νίκη Ρόδου από τότε που ήρθα στην Ελλάδα έως τα 16 μου που πήγα στον Εργοτέλη. Ηταν ένας που δούλευε στα γραφεία του Εργοτέλη στην Ρόδο και ήξερε τον προπονητή μου και τον ενημέρωσε ότι έχει κάτι δοκιμές ο Εργοτέλης. Πήγα λοιπόν τον Δεκέμβριο του 2010, δοκιμάστηκα, τους άρεσα και μου είπαν 'έλα στην ομάδα'. Τότε όμως δεν ήθελα να πάω, γιατί δεν μου άρεσε στα μέσα της χρονιάς να αλλάζω σχολείο. Και το αφήσαμε και πήγα το καλοκαίρι».

Το πώς πήγε εκεί και εάν πήγε με την μητέρα του: «Με την μητέρα μου. Όπου πάω, έρχεται και η μητέρα μου».

Το αν άκουσε τις συμβουλές της στην πρόταση του ΠΑΣ, αν την θεωρεί μάνατζέρ του και το τι του είπε για Ολυμπιακό: «Ναι, όντως (γέλια). Ναι, ό,τι έχω πετύχει αυτή τη στιγμή, το οφείλω στη μητέρα μου και πάντα θα παίρνω τις συμβουλές της. Για τον Ολυμπιακό τι να μου πει; (γέλια). Μόλις έμαθε το ενδιαφέρον, δάκρυσε από την χαρά της. Το να έχεις ένα μοναχογιό, να ασχολείται με το ποδόσφαιρο και να σε θέλει η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα, δεν είναι λίγο. Μου είπε κατευθείαν 'μπράβο σου, το άξιζες, προχώρα'. Αυτά».

Το ότι μπορεί να πίστευε ότι θα έφτανε σε μία μεγάλη ομάδα: «Ναι, το πίστευε πάρα πολύ. Ναι, γιατί από μικρός ήθελα να ασχοληθώ με την μπάλα. Το ποδόσφαιρο είναι η ζωή μου. Πίστευα, ήξερα τις δυνατότητές μου και βήμα-βήμα και με πολλή δουλειά ήξερα ότι οι κόποι μου θα ανταμειφθούν. Ηρθε η πρόταση από τον Ολυμπιακό και εύκολα είπα το ναι».

Το τι θα ήθελε να ζήσει με την φανέλα του Ολυμπιακού και αν πήγαινε γήπεδο μικρός: «Θα ήθελα να κατακτήσω τίτλους. Τι άλλο; Μόνο αυτό... Να σηκώσω τρόπαια, όπως έβλεπα μικρός πολλούς παίκτες να σηκώνουν τρόπαια, έτσι ήθελα να το κάνω κι εγώ και να ήμουν στις θέσεις τους. Ναι, είχα πάει πολλές φορές στο γήπεδο για να δω ματς και του Ολυμπιακού, αλλά και άλλων ομάδων. Θυμάμαι και σε μία φιέστα του Ολυμπιακού είχα πάει όταν ήμουν πολύ μικρός και έλεγα μακάρι να σηκώσω κι εγώ ένα Κύπελλο».

Τα όνειρα που πολλές φορές γίνονται πραγματικότητα και την πίστη του στον Θεό: «Έτσι είναι. Αν το θες πάρα πολύ και το κυνηγάς, ο Θεός είναι μεγάλος και μπορεί να γίνουν. Προσωπικά πιστεύω πολύ στον Θεό».

Το ότι οι μαμάδες κυνηγούν τα παιδιά τους για το σχολείο και όχι για μπάλα: «Ισχύει αυτό που λέτε. Το μόνο που ήθελε η μάνα μου, γιατί κατάλαβε ότι με αυτό ήθελα να ασχοληθώ, να κάνω αυτό που μ' αρέσει. Ποτέ δεν μου είπε 'μην πας στην προπόνηση, κάτσε να διαβάσεις'. Ηξερε ότι αυτό ήθελα να κάνω. Αυτό που μου έλεγε ήταν να προσέχω ,να τελειώσω το σχολείο και να συνεχίσω την μπάλα. Ποτέ δεν μου απαγόρευσε το ποδόσφαιρο. Πάντοτε ήταν δίπλα μου, ακόμα και στα εκτός έδρας παιχνίδια που έδινα».

Το πως είναι ο ίδιος και τις αδυναμίες του: «Μπορώ να δώσω τα πάντα για την φανέλα που φοράω. Είμαι ένας παίκτης που μ' αρέσει να προσφέρω. Ξέρω τι μπορώ να κάνω, μ' αρέσει το ποδόσφαιρο και θέλω πάντα να δίνω το 100%. Τίποτα λιγότερο, τίποτα παραπάνω. Οι αδυναμίες μου ήταν αμυντικές, γιατί εγώ ξεκίνησα εξτρέμ στον Εργοτέλη. Ηταν εισήγηση του μάνατζέρ μου να γυρίσω πίσω και να γίνω μπακ. Με είχε δοκιμάσει σε ένα φιλικό με την Εθνική στον Άγιο Κοσμά πριν από τέσσερα χρόνια και τότε έπαιξα μπακ. Μου άρεσε η ιδέα, γιατί έχεις πιο πολύ χώρο. Εμένα μου αρέσει να έχω χώρο μπροστά μου, να τρέχω, να βρίσκω την μπάλα στον χώρο. Δεν μου αρέσει να παίζω με πλάτη. Μετά και στον Εργοτέλη με δοκίμαζε ο Σίνισα Γκόγκιτς ως μπακ και σιγά - σιγά προσπαθούσα να βελτιώσω τις αμυντικές μου αδυναμίες, γιατί αυτό ήταν το δύσκολο. Όταν παίζεις πιο μπροστά είναι διαφορετική η άμυνα που πρέπει να κάνεις. Σιγά-σιγά δούλεψα πολύ πάνω σε αυτό και με τον κ. Πετράκη που του οφείλω πολλά, γιατί πάντα μετά την προπόνηση δούλευα πάνω στις αδυναμίες μου. Πιστεύω ότι το έχω βελτιώσει σε πολύ υψηλό βαθμό, αλλά έχω κι άλλα περιθώρια τόσο στο αμυντικό, όσο και στο επιθετικό».