Εγώ κι εσύ «σκοτώνουμε» τον κάθε Σουλεϊμάνογλου…
Το 2004 είχα την τύχη να ζήσω από πολύ κοντά τα… παρατράγουδα των Ολυμπιακών Αγώνων. Μαζί με 2-3 άλλους συναδέλφους, πέρασα όλο το διάστημα των αγώνων μέσα στο Ολυμπιακό Χωριό, ως ένας από τους δημοσιογράφους που είχαν αναλάβει το κομμάτι της επικοινωνίας. Θυμάμαι σαν… χθες, τον Χρήστο Ιακώβου, την ημέρα που έσκασε το θέμα Σαμπάνη να λέει τόσο σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες, όσο και σε συνέντευξη του στη… συγχωρεμένη «Αθλητική Ηχώ» ότι «ντοπαρισμένος είναι μόνο αυτός που πιάνεται ντοπαρισμένος».
Όπως θυμάμαι και την αγωνία του αρχηγού της ελληνικής αποστολής, Γιάννη Παπαδογιαννάκη, πριν βγει στην εκπομπή του Παύλου Τσίμα, το βράδυ που όλος ο πλανήτης έψαχνε τον Κώστα Κεντέρη και την Κατερίνα Θάνου… Τι να πει ο άνθρωπος; Εδώ δεν χρειαζόταν πια βοήθεια στην επικοινωνία αλλά τον Μάικ Λαμάρ…
Όπως θυμάμαι, παλιότερα, τη δήλωση της μάνας μιας Ελληνίδας πρωταθλήτριας, την ώρα που όλη η Ελλάδα πανηγύριζε για το μετάλλιο, εκείνη να λέει στα κανάλια «εγώ, θέλω να τα παρατήσει τώρα και να κάνει ένα παιδί, ένα εγγονάκι». Γιατί η μάνα είναι πάντα μάνα και ξέρει καλύτερα…
Η Ελλάδα κατάφερε για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα όχι απλά να κάνει αίσθηση στο παγκόσμιο αθλητικό στερέωμα αλλά να τρυπήσει το ταβάνι της. Να το τρυπήσει είπα; Λάθος. Να το γκρεμίσει.
Όχι απλά ακολουθήσαμε αλλά ξεπεράσαμε χώρες, οι αθλητές των οποίων πετύχαιναν υπεράνθρωπες επιδόσεις… Όπως πχ. ο Σουλεϊμάνογλου. Ένας τύπος 1 μίση μέτρο και 60 κιλά που σήκωσε δυόμισι φορές το βάρος του στο αρασέ… Ούτε «κλαρκ» να ήταν… Όπως ο Μπεν Τζόνσον που έκανε τα 0-100 πιο γρήγορα και από… Πόρσε (9,79’’). Λογικό, αφού και οι υπόλοιποι έτρεχαν σαν να τους είχαν βάλει νέφτι, στην πιο «βρώμικη» κούρσα όλων των εποχών, η οποία όμως δεν βγαίνει από το μυαλό όσων την παρακολούθησαν. Κι ας έχουν περάσει κοντά 30 χρόνια (1988)! Ή όπως η μακαρίτισσα η Γκρίφιθ-Τζόινερ που όταν ξεκίναγε δεν την προλάβαιναν ούτε οι κάμερες…
Το ότι η Αμερικανίδα έτρεξε το ίδιο γρήγορα προς το θάνατο και ότι ο κοντορεβιθούλης Τούρκος βρίσκεται μεταξύ ζωής και θανάτου με «καμένο» το ήπαρ του, προφανώς, όσο κι αν κανείς δεν θα το παραδεχτεί, είναι το τίμημα των… υπεράνθρωπων επιδόσεων τους. Αυτές που τους έφεραν δόξα και κυρίως χρήμα… Με τη διαφορά ότι τον θάνατο δεν μπορείς να τον δωροδοκήσεις… Οι αρχαίοι τα είχαν λύσει όλα αυτά με το απλό «η ύβρις προκαλεί τη Νέμεσις». Ή πιο απλά αν προκαλέσεις τον θεό, θα σου πάρει το κεφάλι…
Σε μία συζήτηση που είχα παλιότερα με έναν «προπονητή» στίβου μου είπε ευθαρσώς: «Τι διαμαρτύρεστε για το ντόπινγκ; Εσείς αναγκάζετε τον αθλητή να ντοπαριστεί… Ποιος, πιστεύεις, θα πάει να δει έναν τύπο που θα τρέχει το 100άρι σε 11’’-12’’ δευτερόλεπτα; Κανείς… Εσείς θέλετε Σούπερμαν κι όχι αθλητές! Για το star system… Και μετά, όταν τους πιάνουν να είναι ντοπαρισμένοι, τους κράζετε…». Στην αρχή σκέφτηκα «θράσος»… Μετά, όταν μου έφυγε σιγά-σιγά η οργή, είπα «κυνισμός»… Και όσο περνάει ο καιρός παλεύω για να μην πείσω τον εαυτό μου να πει «ρεαλισμός»… Και γιατί ο αθλητισμός για μένα είναι κάτι το μαγικό αλλά και διότι μεγαλώνω δυο παιδιά. Και δεν θέλω να τα «φαρμακώσει» κανείς για να τρέξουν γρηγορότερα και να πηδήξουν ψηλότερα…
Πολύ περισσότερο όταν ζούμε στη χώρα που κάναμε τον «κουτσό» όχι απλά να περπατήσει αλλά να αφήσει πίσω του, 3-4 μαύρους αθλητές που και εκ φύσεως υπερτερούν και παίρνουν κι αυτοί το κατίτις τους…
Το γεγονός ότι ακόμη δεν έχουμε θρηνήσει θύματα, είναι θέμα τύχης… Ξεκάθαρα. Εκτός κι αν θεωρείτε απλή υπόθεση να παίρνει ένα 20άχρονο παιδί ντόπα για άλογα… Ή βρίσκετε υπερβολική τη δήλωση της Άγης Κασούμη πως κάποιοι παίρνουν απαγορευμένες ουσίες μέχρι και στην… σκοποβολή!
Όσο κι αν ακούγεται ρομαντικό, ακόμη και αυτό το τέρας, του ντόπινγκ, αντιμετωπίζεται πριν και πάνω από όλα μέσα στην οικογένεια. Από την επαφή που έχεις με το παιδί σου (όσο μικρό ή μεγάλο κι αν είναι) αλλά και από το να το εκπαιδεύσεις να θαυμάζει τον αθλητή και όχι τον… Σούπερμαν! Αν δεν το κάνεις, θα συνεχίσουμε να… σκοτώνουμε τον κάθε Σουλεϊμάνογλου και απλά θα ελπίζουμε ότι ο θάνατος δεν θα χτυπήσει και τη δική μας πόρτα…
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.