Πατέρας γίνεσαι, Αλεξανδρής γεννιέσαι
Διάβασα με προσοχή όσα είπε ο Αλεξανδρής. Κι όσες φορές κι αν τα διάβασα το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Οργή, ντροπή και αγανάκτηση. Όχι για την ιδιότητα του ως αθλητής, όσο για αυτή του πατέρα. Αθλητές άλλωστε που «έκλεψαν» για να πάρουν ένα πέναλτι, ένα αποτέλεσμα, έναν τίτλο, υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν πολλοί. Δυστυχώς.
Πατεράδες πάλι που να λένε και μάλιστα δημόσια πως «Είμαι ανταγωνιστικός ακόμη και απέναντι στο παιδί μου… Πώς θα κερδίσω; Με τον οποιοδήποτε τρόπο. Κλέβω ακόμα και το παιδί μου! Φέρνω έξι-πέντε στα ζάρια και του λέω πως έφερα εξάρες», προσωπικά δεν θυμάμαι κανέναν. Και δεν θυμάμαι γιατί αν είχα ακούσει κάποιον να το λέει, θα τον έφτυνα στα μούτρα. Άρα θα το θυμόμουν.
Μην λέμε πολλά: Άκου Αλεξανδρή. Ανταγωνιστικός δεν είσαι απέναντι στο παιδί σου. Και κυρίως δεν το κλέβεις. Γιατί, θεωρητικά ή πρακτικά, έτσι ξεφτιλίζεις την έννοια του πατέρα. Το παιδί σου Αλεξανδρή, το κοιτάς στα μάτια και του λες πάντα την αλήθεια. Κυρίως του μαθαίνεις την αλήθεια. Το δίκαιο. Είτε αγόρι είναι, είτε κορίτσι. Ψέματα. Αν είναι αγόρι και πρέπει να γίνει άντρας, έχεις μια ευθύνη παραπάνω ως πατέρας. Και στο λέω εγώ που μεγαλώνω δυο κορίτσια.
Η λογική του «πονηρού του βλάχου» είναι αυτή, Αλεξανδρή, που έφερε την Ελλάδα μέχρι εδώ. Βυθισμένη στα σκατά μέχρι το λαιμό. Γιατί όλοι ψάχναμε μπάρμπα στην Κορώνη, βύσμα στο στρατό, μέσο στη δουλειά... Να καβαλήσουμε τον άλλον όχι λόγω ικανότητας αλλά λόγω… γνωριμιών. Πως έπαιρνες εσύ το μούφα πέναλτι; Κάπως έτσι. Και με αυτά που λες Αλεξανδρή, το κακό είναι πως πέρα από τις γενιές που μεγάλωσαν με… Αλεξανδρήδες, πας να χαλάσεις το μυαλό και των επόμενων γενιών. Των παιδιών που ελπίζουμε να αλλάξουν τη χώρα. Να ξανακάνουν την Ελλάδα έναν τόπο που δεν θα ευημερούν τα λαμόγια. Που ο Λόγος του άνδρα θα είναι συμβόλαιο. Που δεν θα κλέβουν τον ιδρώτα του άλλου.
Κι ευτυχώς Αλεξανδρή που υπάρχουν ακόμα κάποιοι που κρατάνε τη σημαία ψηλά. Που αντέχουν να χάνουν αν αυτό είναι το δίκαιο. Που στο τέλος της ημέρας αν και χαμένοι στα διάφορα γήπεδα της ζωής είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι. Οι νικητές. Αυτοί που τα έχουν καλά με το μαξιλάρι και τον καθρέφτη τους, Αλεξανδρή. Αυτοί που δεν κλέβουν τα παιδιά… Ούτε τα δικά τους, ούτε τα ξένα…
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.