Οι ιστορικές ατάκες του Γιατζόγλου!

Ο πολύπειρος τεχνικός δεν αγχώθηκε ιδιαίτερα όταν άκουσε το κινητό του να χτυπάει και προς έκπληξη όλων το απάντησε.

Στη συνέχεια απάντησε και στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων σαν να μην τρέχει τίποτα!

Το Onsports θυμάται τις κορυφαίες ατάκες του.

- Το να νικάς στα φιλικά ματς και να ενθουσιάζεσαι, είναι σαν να αγκαλιάζεις την αδερφή σου και να ηδονίζεσαι.

- Με τα νύχια μου θα γράψω στο στήθος σου το όνομα μου για να μην το ξεχάσεις ποτέ (στον Γάλλο Ζαν Κασμίρ, το 1974 στο Ντρουά).

- Να κυνηγάς τις γκόμενες που σε γουστάρουν αυτές και όχι εκείνες, που γουστάρεις εσύ.

- Εγώ στο κεφάλι μου δεν έχω τρίχες, αλλά ένα μαγνητάκι, που τραβάει τις προβληματικές ομάδες, τους φτωχούς προέδρους, τα λαμόγια και τον κάθε πικραμένο.

- Εδώ θα λέμε τα σύκα σύκα και... τα σκάφη σκάφη.

- Είναι μια συγκυρία συμπτωματικών συμπτώσεων.

- Εάν αναθέσω στον Ζευγώλη να μαρκάρει τον τοίχο, ο τοίχος θα βάλει ξεκούραστα τριάντα πόντους.

- Όταν ο Πολεμης κατεβάζει την μπάλα, κάνει σαν να σπρώχνει ένα πιάνο με ουρά.

- Όταν προσπαθείς να νικήσεις τον Παναθηναϊκό είναι σαν να έχεις σχεδιάσει τέλεια τη ληστεία μιας Τράπεζας, να κάνεις το ριφιφί, να παίρνεις τα λεφτά και μόλις βγαίνεις έξω να σε πιάνουν οι μπάτσοι για παράνομο παρκάρισμα” (Δάφνη-Παναθηναϊκός, Ιανουάριος 1998).

- Εμένα σήμερα η μούρη μου έγινε μπλε, πράσινη, κόκκινη, κίτρινη, αλλά οι μούρες των παικτών μου έμειναν άσπρες και δεν έχουν μια στάλα ιδρώτα πάνω τους (Δάφνη- Λάρισα, 1997-98).

- Και να φανταστείτε ότι ο μαλάκας πάρκαρα το αμάξι μου μακριά, για να μην μου το σπάσουν οι Δαφνιώτες επειδή θα τους νικούσαμε. Τώρα θα περπατάω μισή ώρα για να το βρω (Δάφνη-Λάρισα, 1997-98).

- Αυτά που έγιναν σήμερα, δεν τα έκανε ούτε η Χούντα στις δόξες της (Ιωνικός ΝΦ- Λάρισα, Φεβρουάριος 1999).

- Ρε σεις, τι να μου πουν εμένα τα προβλήματα; Όποιος έχει ζήσει το Βιετνάμ, δεν έχει λόγο να τρέμει τον Άρη (Νοέμβριος 1999).

- Καλή είναι η Ιστορία του Άρη, αλλά δεν βάζει η πουτάνα κανένα καλάθι στο τέλος (Δεκέμβριος 2000).

- Στον Άρη αισθάνομαι σαν τον Χριστόφορο Κολόμβο, που μπήκε στο καράβι και όταν έφτασε στην Αμερική, νόμιζε ότι είναι στις Ινδίες (Δεκέμβριος 2000).

- Εγώ είμαι σκύλος, δεν κουράζομαι ποτέ. Αλλά δεν μπορώ να γίνω ούτε ψεύτης, ούτε γλείφτης, ούτε παπατζής (Δάφνη-Άρης, Δεκέμβριος 2000).

- Δεν είμαστε Ινδιάνοι, αλλά μετά από τέτοια διαιτησία, μπορούμε να χορέψουμε πάνω από το πτώμα του πεθαμένου (Μίλωνας-Άρης, Δεκέμβριος 2000).

- Στενοχωριέμαι, αλλά τι να κάνω; Θα πιούμε δυο ουίσκια το βράδυ, θα δούμε και καμιά ωραία γκόμενα και αύριο ξανά στον αγώνα (Άρης- Ολυμπιακός 54-55, Ιανουάριος 2001).

- Στο τέλος θα φανεί τι είμαι: Παλικάρι, τρελός, βλάκας ή μαλάκας με περικεφαλαία (ΠΑΟΚ - Άρης, Φεβρουάριος 2001).

- Αμέ, πώς δεν θέλω να μείνω στον Άρη; Αλλά με ποιον να μιλήσω και με ποιον να συμφωνήσω; Με τα γκαρσόνια του κυλικείου ή με τον φύλακα της Έκθεσης δίπλα; (Απρίλιος 2001)

- Ήρθα ντυμένος με κοστούμι και φεύγω ξεβράκωτος (Ολυμπιακός-Άρης 113-84, Μάιος 2001).

- Τόσα εκατομμύρια έχει ο Ολυμπιακός, ρε Ηλία Ζούρο, μια πορτοκαλάδα δεν μπορούσε να μας κεράσει; (ΣΕΦ, Ολυμπιακός-Άρης, Οκτώβριος 2001)

- Κάντε ρε σεις καμιά ερώτηση; Τι, μόνο για να φάτε από τον μπουφέ του Τζιβελέκα ήρθατε εδώ; (Δάφνη-Άρης, Μάιος 2001).

- Πώς να πάρουμε τον Βασίλη τον Σούλη; Εδώ δεν έχουμε λεφτά να πληρώσουμε μια βίζιτα (Ιούλιος 2001)

- Δεν ανέχομαι να βλέπω την ομάδα μου να χάνει και να τρώει ξύλο. Αν είναι να χάσουμε, τουλάχιστον ας τους δώσουμε κι εμείς δυο τρεις καλές (Ολυμπιακός - Άρης, Σεπτέμβριος 2001)

- Εμείς ήμασταν Audi και ο ΠΑΟΚ Rolls Royce (ΠΑΟΚ- Άρης Δεκέμβριος 2001)

- Κι εμένα μου αρέσει ένα κοστούμι Aρμάνι που είδα το πρωί στην Τσιμισκή. Αλλά επειδή δεν έχω λεφτά, θα περιμένω να πάρω ένα άλλο του χρόνου στις εκπτώσεις από την Εγνατίας” (Αρης-ΑΕΚ, Οκτώβριος 2001)

- Δεν πάμε καλά. Έβαλαν τέτοια γιορτή μέσα σε μια γκαρσονιέρα, που χωράει μόνο εκείνους που θέλουν να βγουν φωτογραφία (Αll Star Game, Βόλος, Μάρτιος 2004).

- Ποιος Ρένφρο, ρε, πάτε καλά; Αυτό νομίζετε πως είναι το πρόβλημα μου; Εδώ όλη τη χρονιά νομίζω ότι έχω μια τσιπούρα στον... κώλο μου και δεν μπορώ να τη βγάλω (Νοέμβριος 2001).

- Μου τηλεφώνησαν τις προάλλες από τον Άρη και ζήτησαν τη γνώμη μου για έναν παίκτη των Ράπτορς. Τους τον ανέλυσα με το νι και με το σίγμα και μετά από πέντε λεπτά με ρώτησαν για έναν άλλο παίκτη που αγωνίζεται σε άλλη θέση. Ρε σεις, τους είπα, πρώτα με ρωτήσατε για μια κουζίνα και ύστερα για ένα ψυγείο. Αποφασίστε τι σας λείπει και μη με σκοτίζετε άλλο.

- Έχω έναν φίλο στο Ισραήλ που μου λέει ότι εκεί είναι όλοι έξυπνοι και τους λείπουν οι χαζοί. Λέω να φορτώσω μια καραβιά από εδώ που έχουμε πολλούς και να τους στείλω για να αποκτήσουν ποικιλία.

- Τι θέση παίζει ο Τάρπλεϊ; Αυτή είναι η πιο αστεία ερώτηση μου έχω ακούσει στη ζωή μου. Άκου ρε τι θέση παίζει ο Τάρπλεϊ! Είναι σαν να ρωτάς που χέζει η αρκούδα στο δάσος! Όπου θέλει χέζει η αρκούδα κι όπου θέλει παίζει ο Τάρπλεϊ.

- Για να φέρω στο Αιγάλεω τον Κλαρκ και τον Αντερσον, το 'παιξα Fame Story. Τους είπα: “Ελάτε εδώ, θα σας βγάλω στο πάλκο, θα σας δώσω μικρόφωνο, θα πείτε τραγούδια, θα μαζευτεί ο κόσμος, θα σας χειροκροτήσει, θα αρέσετε και του χρόνου θα πάτε αλλού και θα βγάλετε χρυσό δίσκο”.

- Όταν ο δρόμος είναι γεμάτος λάσπες, όταν ο ουρανός γεμίζει μαύρα σύννεφα, όταν δεν υπάρχει καμιά ελπίδα, τότε έρχεται ο Στιβ.