Πάτσης στο Onsports: «Πολιτισμικό σοκ η εμπειρία του ποδοσφαίρου»

Στα 46 χρόνια του το παιδί από το Δοτσικό, ένα μικρό χωριό των Γρεβενών, κατάφερε να στήσει μια μεγάλη δικηγορική εταιρεία την οποία εμπιστεύονται, σεΐχηδες, ισχυροί επιχειρηματίες και δεκάδες επώνυμοι Ελληνες.

Στην πορεία της επαγγελματικής του διαδρομής, «κόλλησε» το... αλκοολίκι του ποδοσφαίρου. Αφού φόρεσε το κοστούμι του ιδιοκτήτη και όχι του παράγοντα (όπως φροντίζει να διευκρινίζει) έζησε δια ζώσης το πολιτισμικό σοκ της ενασχόλησης με το χώρο και τον «πληθυσμό» της στρογγυλής θεάς.

Με απόλυτη συναίσθηση ρίχτηκε στον ιδεολογικό… πόλεμο, κόντρα στα «αποστήματα» και στους δεκάδες «λαθρεπιβάτες» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Προαναγγέλλει την υποχρεωτική αλλαγή πλεύσης ενός αναχρονιστικού- παλαιομοδίτικου συστήματος, ενώ ξετυλίγει το πλάνο της εξυγίανσης της Νίκης Βόλου, αλλά και τις προϋποθέσεις για να πετύχει.

Συγχρόνως, αποκαλύπτει τις προχωρημένες συζητήσεις που είχε με τους ανθρώπους του Πανιωνίου πριν από την αγορά της Νίκης Βόλου, αναφέρεται στην σχέση του με τον Αχιλλέα Μπέο και τους οπαδούς του Ολυμπιακού Βόλου, το σενάριο συγχώνευσης και δημιουργίας μίας ομάδας στον Παγασητικό, την παράνομη (όπως εξακολουθεί να την χαρακτηρίζει) αύξηση των ομάδων της Football League με αντίτιμο την εξαγορά συνειδήσεων, την εκλογή του Γιώργου Σαρρή στην προεδρία της ΕΠΟ και πολλά άλλα...

- Ας ξεκινήσουμε με το «ρητορικό» ερώτημα, γιατί ένας πετυχημένος δικηγόρος πάει και… μπλέκει με το ποδόσφαιρο.

«Δεν είχα καμία σχέση με το ποδόσφαιρο. Φίλαθλος υπήρξα όλα τα προηγούμενα χρόνια. Ένα τυχαίο γεγονός με έφερε στην ομάδα της πατρίδας μου, από εκεί που έλκω μέρος της καταγωγής μου. Για πάρα πολλούς λόγους εκείνο το εγχείρημα δεν προχώρησε, αλλά δημιουργήθηκε ένα ας το πούμε αλκοολίκι. Ένας εθισμός.

Είναι ωραίο το ποδόσφαιρο. Υπάρχουν όλα τα συναισθήματα ταυτόχρονα σε ένα αντικείμενο. Τα βιώνεις όλα αυτά τα πράγματα. Από την άλλη πλευρά, έχει και επιχειρηματικές διαστάσεις. Όταν μπορείς ή πιστεύεις ότι έχεις τη δυνατότητα να πετύχεις έναν συνδυασμό, βάζοντας συγχρόνως και μια παράμετρο διαφοροποίησης από τα δρώμενα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, όπως τα έχουμε βιώσει τα τελευταία χρόνια, λες ας σας κάνω το εγχείρημα για να δοκιμάσω τον εαυτό μου και τον κόσμο.

Γιατί ξέρετε, υπάρχει ένα πρόβλημα. Πολλοί λένε, λίγοι πιστεύουν, ελάχιστοι πράττουν. Ολοι λέμε πως μας ενοχλούν αυτά που γίνονται στο ποδόσφαιρο. Λες ωραία, εγώ θα κάνω ανατροπές, θα κάνω ρήξεις, θα σας δώσω μια άλλη διέξοδο. Ακολουθείς;

Προσεταιρίζεσαι; Ερχεσαι μία από τα ίδια, μία από τα παλιά, διότι έτσι έχεις μάθει, έτσι έχεις βολευτεί; Είναι ακόμη μια παράμετρος ιδεολογική εάν θέλετε, όσον αφορά πως βλέπουμε το ποδόσφαιρο μέσα στην κοινωνία. Αυτό είναι το πρώτο.

Το δεύτερο είναι το πιστεύω μου πως το ποδόσφαιρο είναι μια επιχειρηματική μονάδα, από την οποία μπορούν να κερδίσουν πάρα πολλοί. Η μεγαλύτερη βιομηχανία κατά την άποψή μου, σε παγκόσμια κλίμακα. Πέρα ότι είναι το μεγαλύτερο πολιτισμικό γεγονός. Απλά πρέπει να γίνεται με κάποιους όρους, άρα έχει επιχειρηματική διάσταση. Και τρίτον και τελευταίο, επειδή πολύ απλά, είδα ότι μου άρεσε».

«Εάν είναι βιώσιμες οι ομάδες είναι και ανταγωνιστικές»

- Τι γεύση σας άφησε η πρώτη εμπειρία με τα διοικητικά δρώμενα του ποδοσφαίρου και το ξαφνικό «διαζύγιο» με την Ελασσόνα;

«Ενώ η ομάδα έκανε μία ανασύσταση εκ του μηδενός και ήταν πολύ κοντά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, δήλωσα προς πάσα κατεύθυνση και εννοώ την τοπική κοινωνία, τους φορείς, τους οπαδούς, τους ποδοσφαιριστές, ότι κατά την άποψη μου δεν αξίζει να ανέβετε κατηγορία. Διότι, δεν μπορείς να πιστεύεις ένα προϊόν το οποίο ένας το πληρώνει, δέκα το θαυμάζουνε και τριάντα το χειροκροτούν. Αυτό δεν δημιουργεί υγεία.

Εχω μια γενικότερη άποψη για αυτό, πως πρέπει δηλαδή οι ομάδες να είναι βιώσιμες. Εάν είναι βιώσιμες, είναι ανταγωνιστικές. Από πού προκύπτει το έσοδο του ποδοσφαίρου. Υπάρχουν τρεις διαφορετικοί παράμετροι, που συγκλίνουν στο ταμείο. Είναι τα διαρκείας, τα εισιτήρια, οι χορηγίες, ο επιχειρηματίας και όλα τα υπόλοιπα, που έχουν να κάνουν με τηλεοπτικά με επιχορηγήσεις κτλ.

Εάν δεν υπάρχουν όλα αυτά σωρευτικά, έτσι ώστε να πάμε σε βιωσιμότητα, τότε οδηγούμαστε σε άλλα πράγματα. Η κάποιος θα χάσει τα λεφτά του, γιατί απλά την ψώνισε και υπάρχουν δεκάδες παραδείγματα, ή θα μπει σε άλλες ατραπούς, οι οποίες είναι καταδικαστέες θεωρητικά από τους πολλούς, ή θα σηκωθεί να φύγει.

Όταν λοιπόν διαπίστωσα πως αυτή η ομάδα σε αυτή την τοπική κοινωνία, δεν είχε τα φόντα έτσι ώστε να μπορέσει να εξελιχθεί ως βιώσιμη επιχειρηματική μονάδα, τους είπα ότι κατά την άποψη μου δεν πρέπει να ανέβει.

Μπορούσε να δημιουργηθεί ένα φυτώριο παικτών, το οποίο με ελάχιστος κόστος θα ήταν μια ικανοποίηση για τους τοπικούς φορείς και ενδεχομένως μελλοντικά να έβγαζε ποδοσφαιριστές, έτσι ώστε να΄χει και μια οικονομική ωφέλεια. Δεν μπορούσε όμως αυτή η ομάδα να υποστηριχτεί για την Γ΄Εθνική.

Εκεί λοιπόν έκανα μια σύγκρουση με όλη την κοινωνία της Ελασσόνας και μου είπαν, ΄σήκω φύγε, γιατί μπορούμε΄. Τότε λοιπόν από την πλευρά μου γύρισα και τους είπα… ΄αφού μπορείτε, προχωρήστε εσείς…΄».

«Εύκολος στην κριτική ο Ελληνας χωρίς να συμμετέχει»

- Μετά από όλα αυτά σε ποιο επίπεδο βρίσκονται σήμερα οι σχέσεις σας με την πρώην ομάδα σας;

«Δεν έχω καμία σχέση. Ουδείς προφήτης στον τόπο του. Δεν κρύβω πάντως, ότι με στεναχώρησε πολύ το συγκεκριμένο γεγονός. Είναι μια μικρογραφία της κατάντιας του Έλληνα. Λεει πολλά και πράττει ελάχιστα. Κι όταν έρθει η ώρα της κρίσεως, είναι άφαντος.

Πάρα πολύ εύκολος στην κριτική, χωρίς όμως να συμμετέχει. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Ξαφνικά, μέσω εμού, την Ελασσόνα την ακούσανε στην Αθήνα. Ετσι μαζί με την ομάδα, θα υπήρχε το ενδιαφέρον τι παράγει η Ελασσόνα.

Αρα λοιπόν, ο τοπικός επιχειρηματίας που έχει μονάδες παραγωγής κρέατος αλλά και οποιουδήποτε άλλο προϊόντος, θα μπορούσε να δει την αγορά του να ανοίγει σιγά – σιγά. Αρα, τι θα έπρεπε να κάνει αυτός ο επιχειρηματίας; Να υποστηρίξει την βιωσιμότητα της ομάδας, για να δημιουργήσει κινητικότητα και για τα τοπικά του προϊόντα.

Δεύτερον, υπάρχουν οι φυσικές ομορφιές, δεδομένου πως το συγκεκριμένο μέρος βρίσκεται στους πρόποδες του Ολύμπου. Ξαφνικά δείχνει κάποιος ενδιαφέρον που πέφτει η Ελασσόνα. Και σου λεει, γιατί να μην πάω και ένα Σαββατοκύριακο.

Ελα όμως που η τοπική κοινωνία δεν καταλαβαίνει πως ο αθλητισμός είναι μία τεράστια επιχειρηματική μονάδα, που ανοίγει διαύλους στην πλειοψηφία των επιχειρηματικών μονάδων μιας κοινωνίας.

Αντί λοιπόν να το εκμεταλλευτούν και να το περάσουν μέσα από την ομάδα, η οποία θα ήταν ουσιαστικά πρεσβευτής της, λειτούργησαν ως κλασικοί Ελληνες. Θέλω, δώσε, φέρε και δεν δίνω. Ε, δεν είναι λογική αυτή. Μόνο εγώ να κερδίζω, αλλά δεν με ενδιαφέρει και κάψε τα δικά σου τα λεφτά. Επειδή λοιπόν δεν είναι εποχές για τρελούς και επειδή δεν έχω και αυτή τη φήμη, είδα ότι η τοπική κοινωνία δεν ενδιαφέρεται και σηκώθηκα και έφυγα…»

«Είχα προχωρημένες συζητήσεις με τον Πανιώνιο»

- Το άδοξο τέλος πάντως στην Ελασσόνα, δεν «πάγωσε» την σχέση σας με το ποδόσφαιρο, εάν θυμηθούμε τις διαπραγματεύσεις με την Λάρισα και τον Ηρακλή…

«Πράγματι υπήρξαν κουβέντες με τις συγκεκριμένες ομάδες, όπως και πάρα πολλές επαφές με τον Πανιώνιο. Οι πιο προχωρημένες συζητήσεις στις οποίες δέχτηκα να συμμετάσχω, ήταν κυρίως με την Λάρισα και τον Πανιώνιο. Από κοινή επιθυμία του κ.Τσάβαλου και δική μου, είχαμε πει τότε να τηρήσουμε χαμηλούς τόνους.

Αυτές ήταν οι διαπραγματευτικές μου εμπειρίες. Τη διαχείριση του Πανιωνίου είχε εκείνη την περίοδο ο Ερασιτέχνης. Επρόκειτο για αξιόλογους ανθρώπους και πάρα πολύ έντιμους, οι οποίοι όμως κατά την άποψη μου δεν έχουν το… feeling του επιχειρηματία, που πρέπει να κινείται γρήγορα, κάθετα και απόλυτα.

Θέλανε να δούνε πάρα πολλά στάδια, προτού φτάσουμε να υλοποιήσουμε μια συμφωνία. Να μπουν οι ορκωτοί, να τελειώσουνε, να γίνουν οι διαδικασίες, να λύσουν τα θέματα στην ΓΣ, διότι δεν αποφασίζανε και οι ίδιοι. Κάποιοι αντιδρούσανε, κάποιοι έλεγαν περίμενε και πάει λέγοντας. Κι ενώ οι διαπραγματεύσεις δεν ήταν σε κακό δρόμο αλλά υπήρχε καθυστέρηση, προέκυψε σφήνα η Νίκη Βόλου.

Είδα στο πλάνο του Πανιωνίου πως έτσι όπως είναι δομημένη η διοίκηση του συλλόγου και θα αργήσουμε πάρα πολύ και υπήρχε και το ενδεχόμενο να μην καταλήξουμε. Οχι επί της ουσίας, αλλά λόγω κάποιων αντιδράσεων των μελών του Ερασιτέχνη.

Με κούρασε το τεράστιο χρονικό διάστημα των διαπραγματεύσεων. Όταν είδα την Νίκη Βόλου και αξιολόγησα την προοπτική της ενασχόλησης μου από όλες τις πλευρές, αποφάσισαν να προχωρήσω μαζί της…».

«Παραμένει στον θάλαμο της εντατικής η Νίκη Βόλου»

- Προκάλεσε εντύπωση μια παλιότερη δήλωσή σας, στην οποία χαρακτηριστικά αναφέρατε, «όταν ανέλαβα την Νίκη Βόλου, η μπαταρία της βρισκόταν στο 1%...

«Εκείνη την ώρα που το είπα, είχε ξεφορτίσει το κινητό μου και έγραφε υπόλοιπο μπαταρίας 1% (γέλια). Στην Νίκη Βόλου πραγματικά είχαν αρχίσει να βγαίνουν τα μηχανήματα από τον ασθενή. Ηταν σε κώμα. Πλέον δεν υπήρχε καμία ελπίδα. Δεν μπορούσε πια να ανακάμψει.

Η κατάσταση ήταν και είναι δραματική. Παραμένει στον θάλαμο της εντατικής. Ο κόσμος ξεχνάει εύκολα ενθουσιάζεται, βλέπει το Πανθεσσαλικό, νέους παίκτες στην ομάδα, καλά αποτελέσματα κτλ. Εγώ όμως που ξέρω τι γίνεται στην ΠΑΕ και την παρακολουθώ καθημερινά, λέω πως παραμένει στον θάλαμο της εντατικής».

- Θεωρείτε τον εαυτό σας περισσότερο τεχνοκράτη παράγοντα ή φίλαθλο;

«Όταν πάω στο γήπεδο είμαι φίλαθλος. Όταν φεύγω από κει, αποφασίζω ως πρόεδρος. Δεν ταυτίζονται αυτές οι δύο ιδιότητες. Προφανώς έχω αισθήματα φιλάθλου, προφανώς έχω αγαπήσει την ομάδα και μάλιστα ας φανεί και λίγο αλαζονικό, επειδή το πληρώνω, το αγαπάω και περισσότερο σε σχέση με άλλους. Εχτισα από την αρχή μια καινούργια ομάδα την πίστεψα και λειτουργώ σαν φίλαθλος. Όταν φύγω από το γήπεδο, είμαι ένας πρόεδρος και τεχνοκράτης στεγνός».

«Εχω την υπομονή να χτίζω σιγά – σιγά»

- Ταξιδεύοντας με τον χρόνο, φαντάζεστε τον εαυτό σας μετά από πέντε- δέκα χρόνια στο... τιμόνι της Νίκης Βόλου;

«Όταν κάνεις μια κίνηση τουλάχιστον σε ότι αφορά τον δικό μου χαρακτήρα και βιογραφικό, λεει το εξής: κάνω μια κίνηση για να πετύχω και να ονειρεύομαι μεγάλη πράγματα. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είσαι αλαζόνας, υπερφίαλος. Διάβασα ας πούμε μια δήλωση του προέδρου της Καβάλας, ΄Super League και τελικός Κυπέλλου΄. Να΄χαμε, να λέγαμε. Θέλω λοιπόν να πω το εξής.

Προφανώς ονειρεύεσαι να κάνεις κάτι μεγάλο. Εχεις ένα σχέδιο, ένα πλάνο, ένα όραμα στο μυαλό σου και αυτό το έχω. Από την μέρα που πάτησα στο γήπεδο και αποφάσισα πως αυτή την ομάδα θέλω να την αποκτήσω, αμέσως το όραμα στο μυαλό μου άρχισε να φαίνεται.

Από κει και πέρα, έχω και την υπομονή να χτίζω σιγά - σιγά. Το ποδόσφαιρο όμως έχει και μια παράμετρο. Η βιωσιμότητά και η υλοποίηση ενός ονείρου, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από εξωγενείς παράγοντες. Για παράδειγμα μπορεί να΄χεις μια ομάδα δέκα φιλάθλων και να κάνεις μεγάλα όνειρα. Τότε, αυτά δεν είναι όνειρα, αλλά ουτοπίες. Τα όνειρα για να υλοποιηθούν, απαιτούν την συμμετοχή πολλών ανθρώπων. Εάν λοιπόν οι άνθρωποι συνταχθούν στο άρμα, τότε τα όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα.

Αρα λοιπόν το μέλλον μου εξαρτάται κατά πόσον αυτό που έχω χτίσει και δημιουργήσει, θα αποκτά μεγαλύτερη αποδοχή και συμμετοχή και άρα θα προχωρήσει, ή θα είναι ένας κομήτης που έκανε θα κάνει τον κύκλο του και θα τελειώσει».

«Η εξυγίανση συμβαδίζει με την ανταγωνιστικότητα»

- Μπορεί η οικονομική εξυγίανση ΠΑΕ να «τρέξει» παράλληλα με την αγωνιστική πρόοδο της ομάδας;

«Δεν μπορεί να γίνει εξυγίανση, αν δεν περάσει μέσα από μια ανταγωνιστική ομάδα. Αυτό είναι καθαρά επιχειρηματικό. Θα μπορούσα κάλλιστα να πω ότι φτιάχνω μια ομάδα πολύ μικρού μπάτζετ, με προδιαγραφές Football League 2, διότι προτεραιότητα μας είναι η εξυγίανση.

Ετσι όμως, δεν θα μπορούσε να γίνει εξυγίανση, διότι η εξυγίανση βασίζεται στο έσοδο. Το έσοδο δημιουργείται μέσα από αυτό που προσφέρεις στο προϊόν. Όταν αυτό που προσφέρεις είναι ωραίο, ελκυστικό, ανταγωνιστικό, δημιουργεί μια κίνηση χρήματος. Αυτή η κίνηση χρήματος επιτρέπει στο να συντηρήσεις καταρχήν αυτό που έχεις φτιάξει και έπειτα να καλύψεις χρέη του παρελθόντος .

Εάν η ομάδα πάει καλά και ο κόσμος συμμετέχει, έρχεται, πληρώνει το εισιτήριο του, πηγαίνει στην μπουτίκ και οτιδήποτε άλλο, αυτό το έσοδο θα καλύψει το παρελθόν. Ταυτίζονται αυτά τα δύο. Εξυγίανση από μόνη της, χωρίς δυνατό προϊόν, σημαίνει πληρώνω μόνο εγώ. Για να μπορέσεις λοιπόν να εξυγιάνεις την ομάδα θα πρέπει να την κάνεις ανταγωνιστική. Αυτό ακριβώς έκανα στη Νίκη Βόλου».

- Ποιος είναι ο βασικός αγωνιστικός στόχος σας τη φετινή σεζόν;

«Οποιος κυνηγάει τον στόχο, δεν τον φτάνει ποτέ. Όποιος είναι ο καλύτερος, ο στόχος έρχεται και τον βρίσκει. Αυτή είναι η άποψη μου. Εγώ λοιπόν δεν ξεκινάω λέγοντας θα πάω Super League, Europa League, Champions League. Δεν τρώμε παραμύθια, ούτε διαβάζω Μίκυ Μάους. Θα κάνω το καλύτερο που μπορώ.

Μια ομάδα σοβαρή, στιβαρή, ανταγωνιστική, επαγγελματική σωστά δομημένη και οργανωμένη σε όλα τα επίπεδα της. Αν λειτουργήσει λοιπόν όπως πρέπει, όλα θα έρθουν να την βρουν στη διαδρομή της».

- Σας ακολουθεί η ίδια θεωρία και εκτός ποδοσφαίρου;

«Ακριβώς. Όταν θέλεις να είσαι ο καλύτερος, έρχονται όλα και σε βρίσκουν. Όταν απλά λες θέλεις να γίνω κάτι, ε δεν γίνεται ποτέ. Εχω μια διαφοροποιημένη προσέγγιση στο πως επιτυγχάνονται οι στόχοι».

- Πότε θεωρείτε πως θα καταφέρει να βγει η Νίκη Βόλου από τον... θάλαμο της εντατικής;

«Είναι νωρίς ακόμα. Γιατί οι παράγοντες του ποδοσφαίρου, από τον μικρότερο μέχρι τον μεγαλύτερο δεν έχουν παιδεία και κουλτούρα. Και δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Τι θέλω να πω με αυτό το πράγμα;

Ας δούμε για παράδειγμα το θέμα των προσφυγών. Ακανθώδες κεφάλαιο το οποίο η ελληνική νομοθεσία (επί των προσφυγών) αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία. Τουλάχιστον σε ότι αφορά τα θέματα, στο πως αντιμετωπίζει η αστική δικαιοσύνη υποθέσεις χρεών και οφειλών. Εκεί υπάρχει μια ελαστικότητα της αποπληρωμής, μια προστασία του οφειλέτη. Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει καμία προστασία. Εχουμε να κάνουμε με ένα δομημένο σύστημα, το οποίο απορώ πως έγινε που παραπέμπει σε εκβιασμό και απειλή.

Αυτό το πράγμα γίνεται. Βγαίνουν οι αποφάσεις μέσα σε πολύ σύντομο χρόνο και υπάρχει το θέμα της ενεργοποίησης ποινών. Αυτή είναι η νομοθεσία όμως, καλώς ή καλώς. Πέρα ότι είναι λανθασμένη και μπορεί ας πούμε ένας παίκτης να πάρει το συμβόλαιό του επί τρία».

«Ο παράγοντας ορθώνει το ανάστημά του σε μια παρανομία»

- Αυτή η νομοθεσία πάντως ασφαλώς και θα΄χετε υπόψιν πως εγκρίθηκε με τις «ευλογίες» των εκάστοτε παραγόντων…

«Ακούστε κάτι. Δεν υπάρχουν σοβαροί ποδοσφαιρικοί παράγοντες. Και είναι ντροπή να λέμε ότι είναι παράγοντες. Εγώ δεν νομίζω πως θα βρίσκανε πουθενά δουλειά αυτοί οι άνθρωποι. Το λεω και το εννοώ.

Παράγοντας είναι αυτός που έστω και εάν κοντράρονται τα συμφέροντά του, ορθώνει το ανάστημά του σε μια παρανομία. Εάν δεν το κάνεις αυτό,. όχι απλά για ιδεολογικούς λόγους, τότε τι σόι παράγοντας είσαι; Τι παράγοντας είσαι όταν διαπραγματεύεσαι την παρανομία έναντι πινακίου φακής; Εσύ δεν είσαι παράγοντας. Άλλο είναι το επίθετο που χρησιμοποιείται έξω κοινωνία για αυτού του είδους τους ανθρώπους.

Η ΕΠΟ δεν παρανόμησε με το θέμα της αναδιάρθρωσης; Η Football League δεν παρανόμησε; Εγώ είδα ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται με δύο τρόπους. Πρώτον, ή δεν τις γνωρίζεις εκ των προτέρων και απλά είσαι στα γραφεία κάποιων και ανακοινώνονται και αφετέρου, με διαπραγματεύσεις έναντι οικονομικού ανταλλάγματος. Εξαγορά συνειδήσεων.

Αρα δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση για αποφάσεις που πάρθηκαν και δεν είναι καθόλου μελετημένες. Τρίτον. Ποιος πληρώνει ποιον; Γιατί να ανησυχήσουν κάποιοι, όταν δεν πληρώνουν ποτέ. Εδώ υπάρχουν ΠΑΕ συμπεριλαμβανομένης και της Νίκης Βόλου, που έξι χρόνια δεν κατάθεσαν ισολογισμό. Τι ζόρι τράβαγε η Νίκη, όταν έχει να πληρώσει παίκτες από το 2007;

Αρα, λοιπόν, αφού δεν πληρώνει, δεν την ενδιαφέρει εάν τα συμβόλαια των παικτών μετά τις προσφυγές ανεβαίνουν επί πέντε, επί έξι. Αυτοί που το παίζουν παράγοντες, δεν έχουν ούτε την κουλτούρα, ούτε την παιδεία, ούτε το προφίλ του επιχειρηματία. Το ποδόσφαιρο είναι για πολλές δουλειές. Εγώ έτσι κατάλαβα μπαίνοντας μέσα. Για πάρα πολλές δουλειές. Εκτός από αυτό που πραγματικά είναι και λέγεται ποδόσφαιρο.

Συνεπώς και για να επανέλθω, λες ότι αντιμετωπίζεις κάποια θέματα και τότε λες το εξής. Κύριοι εγώ έχω ένα πλάνο διετίας να πληρωθείτε όλοι βάση των εσόδων μου. Αν και τα έσοδα είναι μία ακόμη πονεμένη ιστορία, δεδομένου πως δεν γνωρίζει κάθε ΠΑΕ πότε έχει λαμβάνει για να κάνει ένα προγραμματισμό, κάτι που είναι αν μη τι άλλο εντυπωσιακό. Μετά από έξι αγωνιστικές πρωταθλήματος, με παρεμβολή Κυπέλλου και ακόμη δεν ξέρουμε εάν έχει υπογραφεί η σύμβαση χορηγίας με τον ΟΠΑΠ.

Πώς να κάνεις διακανονισμό, όταν δεν γνωρίζεις πότε θα πάρεις χρήματα; Τότε λοιπόν προσπαθείς με τα υπόλοιπα έσοδα που έχεις, διότι υπάρχουν και ομάδες που δεν έχουν έσοδα, να κάνεις το κουμάντο σου. Όταν λοιπόν πας να ρυθμίσεις οφειλές από το 2007 και συναντάς εκβιαστικές συμπεριφορές του στυλ, ΄ή τώρα ή δεν παίζεις την Κυριακή΄, δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να αντέξει αυτό το σύστημα.

Όπου απευθυνθήκαμε μέχρι τώρα για να αντιμετωπίσουμε με μια ρεαλιστική επιχειρηματική προσέγγιση την επίλυση των προβλημάτων της ομάδας, διαπιστώσαμε απίστευτη αλητεία η οποία είναι σε καθημερινή βάση.

Για μένα, όλη η ενασχόλησή μου γενικότερα με τους παράγοντες του ποδοσφαίρου είναι ένα πολιτισμικό σοκ. Είναι το κατώτατο επίπεδο. Επειδή 22 χρόνια σαν δικηγόρος έχω βιώσει πολλές καταστάσεις κι αν έχουν δει τα μάτια μου, αυτό είναι το απόλυτο πολιτισμικό σοκ. Είναι η μοναδική φορά στην ζωή μου, που δεν μπορώ να κάνω πλάνο και πρόβλεψη».

«Διαβάζω το λαμόγιο λόγω επαγγέλματος…»

- Σας τρομάζει η ιστορία και το γεγονός πως ισχυροί επενδυτές ήρθαν μετά βαΐων και κλάδων έφυγαν νύχτα από το ποδόσφαιρο;

«Εάν δεν ήμουνα δικηγόρος να έχω μια εμπειρία ζωής μεγαλύτερη μέσα από την ενασχόλησή μου με τα γενικότερα θέματα της κοινωνίας σε όλα τα επίπεδα, θα είχα φύγει ήδη.

Στο ποδόσφαιρο βιώνεις πως όλοι ξέρουν τα πάντα, όλοι είναι εδώ για όλα όλοι γνωρίζουν τους πάντες, όλοι έχουν τις λύσεις. Αν είχα μαζέψει τις υποσχέσεις και τις είχα πληρώσει κιόλας, θα έπρεπε από τον Δεκέμβρη να ήμουνα στο Champions League. Ολοι μου έχουν λύσει τα προβλήματα έναντι φυσικά αδράς αμοιβής.

Οι σοβαροί επιχειρηματίες, οι οποίοι καλώς ή καλώς δεν είχαν σχέση με την καθημερινότητα, έπαθαν σοκ. Άλλο πράγμα να κλείνεις ένα μεγάλο deal πολλών εκατομμυρίων ευρώ στο γραφείο σου και άλλο να βλέπεις από το χιλιόμετρο το λαμόγιο που έρχεται πάνω σου. Ξέρετε τι πρόβλημα έχουν οι μεγάλοι επιχειρηματίες;

Δεν μπορούν να διαβάσουν το λαμόγιο, ενώ εγώ λόγω του επαγγέλματός, μπορώ. Αυτή είναι η διαφορά. Αυτοί καλοπροαίρετα ακούγανε και πληρώνανε. Όταν κατάλαβαν στο τέλος της ημέρας ότι το μόνο που πέτυχαν είναι να βουλιάξουνε, εξαφανίστηκαν, διότι πιαστήκαν κορόιδα από τους επιτήδειους του ποδοσφαίρου οι οποίοι βιώνουν λάτρα την ζωή τους.

Και διαπιστώνω ότι είναι πάρα πολλοί αυτοί. Η ιδιότητά και η δραστηριότητά μου, είναι αυτή που με έχει σώσει μέχρι τώρα».

- Αυτό σημαίνει πως έχετε επιλέξει να τραβάτε αποκλειστικά μόνος σας το… κουπί στην ΠΑΕ χωρίς να επηρεάζεστε από συμβουλές και εισηγήσεις συνεργατών;

« Εγώ ξέρω, ότι όταν στο τέλος της ημέρας μένεις μόνος σου, καλό είναι και το πρωί να ξεκινάς μόνος σου. Διότι όλοι οι άλλοι όταν έρθει η ώρα της κρίσεως, θα κάτσουν μακριά. Εχω λοιπόν μια αρχή. Επειδή θα μείνω μόνος μου το βράδυ, καλό είναι να το διαχειριστώ με τον δικό μου τρόπο και όπως ξέρω εγώ.

Για αυτό και μέχρι η ΠΑΕ να βγει, εάν βγει από την δύσκολη θέση, θα πρέπει να το διαχειριστώ με το δικό μου μπούσουλα, το προσωπικό μου πλάνο και έτσι λειτουργώ.

Εχω βεβαίως συνεργάτες που υλοποιούν τις εντολές μου, αλλά ο βασικός πυρήνας του σχεδιασμού ανήκει σε μένα».

- Τι στήριξη εισπράττετε από τον κόσμο της ομάδας και τους επιχειρηματίες του Βόλου;

«Από τον επιχειρηματικό κόσμο, θα έλεγα όχι. Δεν μπορώ να πω ότι υιοθετεί το εγχείρημα, ή το πιστεύει. Αυτό τουλάχιστον δείχνουν οι πρώτες κινήσεις. Αυτοί που υιοθετούν το εγχείρημα και το υποστηρίζουν, είναι αυτοί που ιδεολογικά αγαπάνε τη Νίκη Βόλου.

Μπορεί επί παραδείγματι ένας μικροκαταστηματάρχης που διατηρεί ένα ουζερί, να δώσει από το υστέρημά του 1000 ευρώ για μία χορηγία και μια μεγάλη επιχειρηματική μονάδα να μην θέλει καν να πλησιάσει».

- Εχετε αισθανθεί όχι απλά να μην σας στηρίζουν, αλλά να σας τραβούν το χαλί κάτω από τα πόδια;

«Οι επιχειρηματίες όχι δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον. Τους είμαι παντελώς αδιάφορος».

- Τούς πετάξατε την... μπάλα της χορηγίας, ή απλά τους περιμένατε στο δικό σας γήπεδο;

«Τους κάναμε… πάσα πρόσφατα, μέσω της κυρίας Κακούτη που όπως γνωρίζετε ανέλαβε υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων. Μία από τις εργασίες που ανέλαβε, ήταν να ανιχνεύσει το ενδιαφέρον του επιχειρηματικού κόσμου ο οποίος είναι πολυεπίπεδος.

Από το κρεοπωλείο και το περίπτερο της γειτονιάς, μέχρι μία μεγάλη ανώνυμη εταιρεία. Το ψάξαμε, αλλά δεν βρήκαμε ανταπόκριση και όπου υπήρξε, ήταν για τα μάτια του κόσμου και με ποσά της πλάκας. Ας όψεται όμως η ανέχεια, για να τα λέμε τα πράγματα ως έχουνε».

«Ο Ελληνας αρέσκεται να ιντριγκάρεται»

- Να υποθέσω πως η υποδοχή του κόσμου υπήρξε αρκετά πιο «ζεστή» από την αντίστοιχη των επιχειρηματιών της περιοχής;

«Ο κόσμος όπως συμβαίνει πάντα στην αρχή με νέους ιδιοκτήτες, είναι επιφυλακτικός και καχύποπτος. Προσπαθεί να βρει πίσω από μένα, ποιος κρύβεται. Ποιος με έβαλε να έρθω και να πάρω τη Νίκη Βόλου έτσι ξαφνικά. Υπάρχει και μια απίστευτη σεναριολογία.

Ξέρετε, ο Ελληνας αρέσκεται να ιντριγκάρεται. Πρέπει να΄χει ένα θέμα το βράδυ για να ασχολείται. Πολλοί δικαιολογούν την ύπαρξη της ζωής τους μέσα από σενάρια, όταν δεν έχουν τι να τα κάνουνε. Αυτό γίνεται και στην περίπτωσή μου Εχω ακούσει τα απίστευτα τους τελευταίους μήνες.

Ότι είμαι επί παραδείγματι άνθρωπος του Μπέου, τον οποίο έτυχε να συναντήσω και να χαιρετήσω ένα βράδυ στα μπουζούκια στο Βόλο. Ότι κάνω δουλειές για τον Τσακογιάννη, κάτι που είχα ακούσει και στην Λάρισα. Ότι σκοπός μου είναι να κάνω συγχώνευση με τον Ολυμπιακό Βόλου και ήρθα για να διαλύσω τη Νίκη.

Όλα τα βασικά επικίνδυνα σενάρια τα έχω ακούσει. Αυτά λοιπόν διοχετεύονται τεχνηέντως από πάρα πολλές πλευρές, διότι όταν πήγα στο Βόλο βρήκα και πάρα πολλούς εχθρούς, όχι μόνο φίλους κάτι που είναι λογικό.

Αντί να αντιμετωπίσουν ρεαλιστικά πως ήρθε ένας άνθρωπος και να σηκώσει τον πεθαμένο από κάτω και να βάλει τα ωραία του λεφτά, αρχίσανε τις παραφιλολογίες. Και αυτοί είναι άνθρωποι και της Νίκης Βόλου στην τελική.

Εγώ λοιπόν τους είπα ότι είμαι πιο Νικάρα από εσάς, αγαπάω περισσότερο τη Νίκη, διότι εσείς κάθεστε απ΄έξω και λέτε τα δικά σας. Όταν επί παραδείγματι βγαίνω και λεω πως η ομάδα δεν πάει καλά και έχει οικονομικά προβλήματα, δεν σημαίνει πως θέλω να την συγχωνεύσω με τον Ολυμπιακό Βόλου.

Εχω μια διαδρομή στην αγορά. Είμαι 46 χρονών και με συνοδεύει ένα τεράστιο βιογραφικό. Εκπροσωπώ δεκάδες επιχειρηματίες και από τους μεγαλύτερους στην Ελλάδα. Θα δεχόμουνα ποτέ εγώ να μπω μπροστινός του οποιουδήποτε; Είναι προσβλητικό πρώτα απ΄όλα για το άτομό μου. Αυτά τα σενάρια μειώνουν την προσωπικότητά μου. Δεν είμαι κάποιος που ήρθε στο Βόλο χωρίς φορολογική δήλωση, έπεσα σαν κομήτης και βρέθηκα να διοικώ μια ΠΑΕ».

«Οι… τενεκέδες κάνουν πάντοτε φασαρία»

- Νιώθετε χωρισμένη στα δύο (Ολυμπιακός - Νίκη) την πόλη του Βόλου;

«Όχι και όσοι λένε ναι, υποστηρίζουν κάτι τέτοιο, διότι οι τενεκέδες κάνουν πάντοτε φασαρία. Εκατό περίεργοι από εδώ και εκατό από εκεί, θέλουν να δείξουν μία διάσταση μέσα στην τοπική κοινωνία.

Κατά την άποψή μου ο κόσμος του Βόλου διψάει για ποδόσφαιρο. Είμαι σίγουρος ότι πιο παλιά άνθρωποι της Νίκης πηγαίνανε και βλέπανε τον καλό Ολυμπιακό Βόλου. Είμαι σίγουρος ότι άνθρωποι του Ολυμπιακού Βόλου, θα έρθουνε να δουν την καλή Νίκη Βόλου και αυτό το έχω διαπιστώσει.

Αυτό σημαίνει ότι η βουβή πλειοψηφία της κοινωνίας του Βόλου θέλει να΄χει καλές ομάδες και να διακρίνονται. Από εκεί και πέρα σε όλα τα αθλήματα σε όλες τις κοινωνίες, υπάρχουν οι τενεκέδες που κάνουν φασαρία και ακούγονται πολύ. Δεν υπάρχει πρόβλημα.

Βλέπω και τα επικριτικά σχόλια που γίνονται εναντίον μου σε διάφορα σάιτ. Είναι τριάντα επισκέπτες, που ο ένας ανταπαντάει στον άλλο. Τριάντα άτομα, δεν διαμορφώνουν άποψη για μια ολόκληρη κοινωνία. Τι γίνεται όμως; Εσύ που το διαβάζεις, νομίζεις ότι είναι τριάντα χιλιάδες.

Μπερδεύεσαι και θεωρείς ότι αυτό που έγραψαν τριάντα παλαβοί, εκπροσωπεί μια ολόκληρη κοινωνία. Σε καμία περίπτωση. Ο Βόλος είναι μια υγιής κοινωνία που αγαπάει το ποδόσφαιρο και δεν έχει πρόβλημα να παρακολουθήσει την μια ομάδα ή την άλλη ανεξαρτήτως οπαδικών αισθημάτων.

Στο δικό μας χέρι είναι να δώσουμε την κατεύθυνση πως είμαστε δύο ομάδες σε έναν νομό, με διαφορετική ταυτότητα προσωπικότητα και παρελθόν, αλλά που μπορούμε κάλλιστα μεταξύ μας να επιβιώσουμε. Όλα τα υπόλοιπα είναι δημιουργήματα…».

«Η Νίκη μπορεί να πεθάνει ή να διαγραφεί, όχι να συγχωνευτεί»

- Θα μπορούσε να υπάρξει συγχώνευση των δύο ομάδων;

«Όχι και θα εξηγήσω γιατί η Νίκη Βόλου δεν μπορεί να γίνει μία ομάδα με τον Ολυμπιακό Βόλου. Η Νίκη Βόλου ιδρύθηκε από πρόσφυγες που ήρθαν το 1924 από την Μικρά Ασία. Δύο πράγματα έφτιαξαν τότε. Ομάδα και εκκλησία. Οι οπαδοί της Νίκης Βόλου οι πραγματικοί αιμοδότες αυτής της ομάδας, είναι άνθρωποι πάνε την ομάδα από γενιά σε γενιά, σαν πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά.

Η ομάδα λοιπόν αυτή είναι ταυτισμένη με κομμάτι της ιστορίας της Ελλάδας, όχι του αθλητισμού. Αυτό το πράγμα που είναι μνήμη, πολιτιστική παράδοση δεν μπορεί να διαγραφεί. Μπορεί να πεθάνει, δεν μπορεί να διαγραφεί ή να συγχωνευτεί με κάτι άλλο. Ρωτάνε κάποιον γιατί υποστηρίζεις τη Νίκη Βόλου και λεει γιατί ο παππούς μου ήρθε εδώ κυνηγημένος κτλ. Συνεπώς, η Νίκη Βόλου έχει ιστορικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά.

Δεν είναι ένα απλό αθλητικό σωματείο που φτιάχτηκε πριν από 40- 50 χρόνια, που θα μπορούσε ενδεχομένως υπό όρους και προϋποθέσεις, να μπει σε ένα νέο σχήμα. Αυτές οι ομάδες, ή επιβιώνουν ή πεθαίνουν. Δεν συνεχίζουν με άλλον τρόπο».

- Ποια είναι τα σχόλια που εισπράττετε από οπαδούς του Ολυμπιακού Βόλου;

«Από μπροστά ή από πίσω; (γέλια). Νομίζω ότι είμαι συμπαθής, στην πλειοψηφία των φιλάθλων του Ολυμπιακού Βόλου. Αυτό που ενόχλησε πολύ τους ανθρώπους της ομάδας, ήταν η θέση και η στάση μου στο θέμα της αναδιάρθρωσης. Εάν δεν ήμουνα αρνητικός, πιστεύω ότι θα είχα μια απόλυτη αποδοχή.

Από τότε, πολλοί ενοχλήθηκαν. Με αποδέχονται μεν, αλλά έχουν ενοχληθεί από αυτή την στάση μου αυτή και προσπαθούν να την ερμηνεύσουνε. Γενικότερα έχω μια αποδοχή στην κοινωνία του Βόλου.

Η στάση, η συμπεριφορά και τα έργα μου, δείχνουν αν μη τι άλλο έναν άνθρωπο που είναι πεντακάθαρος. Αυτό που λεει, το εννοεί και το υλοποιεί. Δεν έχω διαπιστώσει κάτι αρνητικό, εάν αφαιρέσω κάποια σχόλια απίθανων οπαδών που θέλουν να πουν την κουταμάρα τους.

Κοιτάξτε, ο Ελληνας έχει πάρα πολλά ψυχολογικά προβλήματα και είναι… παντοφλάκιας. Τι σημαίνει αυτό; Τις τρώει στο σπίτι και μετά έρχεται στο γήπεδο και το παίζει άντρας. Αρκεί να μην τον βλέπεις. Γιατί άμα τον δεις, ξαναγίνεται παντοφλάκιας. Τέτοια κυκλοφορούν πολλοί. Τι να κάνουμε. Είναι αυτοί που κρύβονται πίσω από ένα σάιτ και βγάζουν τα εσώψυχά τους, λέγοντας μετά στον περίγυρό τους εγώ του έκανα εκείνο και το άλλο. Μόλις όμως τους δεις πρόσωπο με πρόσωπο, σου κάνουν δέκα τεμενάδες».

«Δεν φταίει ο Μπέος για την κατάντια τ