Μπράντλεϊ Γουίγκινς, ο παραγωγικότερος Βρετανός Ολυμπιονίκης (photos+videos)

Η φανέλα μπορεί να αλλάζει αλλά ο Μπράντλεϊ Γουίγκινς προχωράει μπροστά και θα συνεχίσει να προχωράει μέχρι το Ρίο.

Ο 32χρονος ποδηλάτης είναι πλέον ο πιο παραγωγικός Ολυμπιονίκης της Μεγάλης Βρετανίας. Με το χρυσό μετάλλιο που κατέκτησε στο Λονδίνο ανέβασε τον αριθμό των μεταλλίων του στα 7, ένα παραπάνω από τον Σερ Στιβ Ρεντγκρέιβ.

«Το να αναφέρομαι στην ίδια σειρά με τον Σερ Στιβ Ρεντγκρέιβ ή τον Σερ Κρις Χόι (σ.σ. Βρετανός ποδηλάτης που έχει κερδίσει 4 χρυσά και ένα ασημένιο Ολυμπιακά μετάλλια) είναι μεγάλη τιμή για μένα», λέει ο Γουίγκινς.

«Όμως, το θέμα είναι τα χρυσά μετάλλια», επισημαίνει. «Είναι το Νο 4 για μένα, δεν είναι το Νο 7. Γι’ αυτό και πρέπει να συνεχίσω στο Ρίο για να τα κάνω πέντε».

Αυτό που εννοεί ο 32χρονος Βρετανός ποδηλάτης είναι πως ο ίδιος μπορεί να ξεπέρασε τον Στιβ Ρεντγκρέιβ σε συνολικό αριθμό Ολυμπιακών μεταλλίων έχοντας ένα παραπάνω απ’ αυτόν (7 έναντι 6), ωστόσο ο σπουδαίος κωπηλάτης μετράει πέντε χρυσά και ένα χάλκινο, ενώ την ίδια στιγμή ο Γουίγκινς έχει τέσσερα χρυσά συμπεριλαμβανομένου του χθεσινού (1/08), ένα αργυρό και δύο χάλκινα.

Πιο συγκεκριμένα, έχει κερδίσει:

* 1 μετάλλιο στο Σίδνεϊ στην τρυφερή ηλικία των 20 (χάλκινο στο ομαδικό πουρσουίτ),

* 3 μετάλλια στην Αθήνα (ένα χρυσό στα 4χλμ. ατομικού πουρσουίτ, ένα ασημένιο στο ομαδικό πουρσουίτ και ένα χάλκινο στο μάντισον),

* 2 μετάλλια στο Πεκίνο (χρυσό στα 4χλμ. ατομικού πουρσουίτ και ένα ακόμα χρυσό στο ομαδικό πουρσουίτ)

* 1 χρυσό στο Λονδίνο στην ποδηλασία δρόμου, στην ατομική χρονομέτρηση

Οσο για το τι ακολουθεί; Ο νικητής του ποδηλατικού Γύρου της Γαλλίας είναι αναποφάσιστος. Ανέφερε πως θα έπινε μια βότκα με τόνικ (ίσως και δύο), για να γιορτάσει και στη συνέχεια θα παραμείνει για λίγο στο Λονδίνο, προκειμένου να παρακολουθήσει τους παλιούς του συναθλητές στο ομαδικό πουρσουίτ και τον Κρις Χόι να βάζει πλώρη για το χρυσό στο κεϊρίν.

Μετά απ’ αυτά σκέφτεται να πάρει μέρος στον Γύρο της Βρετανίας, στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα ομαδικής χρονομέτρησης, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχει ακόμα αποφασίσει. Η σεζόν ξεκίνησε γι’ αυτόν την 1^η Νοεμβρίου του 2011, όταν και ξεκίνησε την προετοιμασία για τους ποδηλατικούς Γύρους στους οποίους συμμετείχε μέσα στο 2012, οπότε χρειάζεται να πάρει ανάσες, ακόμα και για να απολαύσει – κυρίως για να συνειδητοποιήσει – το τεράστιο μέγεθος των φετινών του επιτευγμάτων και ύστερα να σκεφτεί τι θα κάνει στη συνέχεια.

Συνεχίζοντας την αήττητη στις μεγάλες αποστάσεις της ατομικής και ομαδικής χρονομέτρησης σεζόν του, ο Γουίγκινς τερμάτισε 42 δευτερόλεπτα μπροστά (50:39.54) από τον δεύτερο (51:21.54), τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή Τόνι Μάρτιν από τη Γερμανία, ένα καθαρό προβάδισμα που αντιστοιχεί σχεδόν σε ένα δευτερόλεπτο ανά χιλιόμετρο για την απόσταση των 44 χιλιομέτρων που ήταν η διαδρομή, με τον συμπατριώτη του Κρίστοφερ Φρουμ (δεύτερο στον Ποδηλατικό Γύρο της Γαλλίας) να έρχεται τρίτος (51:47.87).

Ο Φαμπιάν Κανσελάρα, παγκόσμιος πρωταθλητής στην χρονομέτρηση που η συμμετοχή του είχε τεθεί εν αμφιβόλω μετά την σύγκρουσή του στις μπάρες το περασμένο Σάββατο (28/07) που του είχε αφήσει έναν σοβαρό τραυματισμό στον ώμο, βρέθηκε πολύ μακριά από τα συνηθισμένα του στάνταρντς. Ο αθλητής που συχνά αποτέλεσε τη «Νέμεση» του Γουίγκινς στο παρελθόν, βρέθηκε έξω από το κάδρο, πριν ακόμα συμπληρωθεί η μισή διαδρομή. Στα πρώτα 18 χιλιόμετρα βρισκόταν ήδη 31 δευτερόλεπτα πίσω από τον Γουίγκινς, χρόνος που μπορεί να μοιάζει μικρός αλλά φαντάζει… βουνό κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες. Τελικά ο Κανσελάρα τερμάτισε στην έβδομη θέση και κατέρρευσε αμέσως μετά, κρατώντας τον τραυματισμένο του ώμο.

Ο «Σπάρτακος», όπως αποκαλείται ο Ελβετός Κανσελάρα έμοιαζε τώρα τόσο ανθρώπινος, αλλά ήταν για χρόνια ο μεγάλος ανταγωνιστής του Γουίγκινς. Τώρα τη θέση του έχει πάρει ο Γερμανός Μάρτιν που αποτελεί το μεγάλο του αντίπαλο. Τον περασμένο Σεπτέμβρη ο Γουίγκινς πήρε το… σκαλπ του Ελβετού στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, αυτό το Φεβρουάριο ήταν η σειρά του Μάρτιν να τον φέρει σε δύσκολη θέση, καθώς τον ακολουθούσε με διαφορά λιγότερη από ένα δευτερόλεπτο στο Γύρο της Αλγκάβρ. Από τότε δεν ξανακοίταξε πίσω. Τώρα, όπως είναι φανερό θα είναι ο ίδιος στόχος για τους άλλους.

Μετά τη νίκη στον Ποδηλατικό Γύρο της Γαλλίας ο Γουίγκινς έδειξε μια… υγιή περιφρόνηση για το πρωτόκολλο, απευθυνόμενος τους Βρετανούς φιλάθλους. Χθες, στο Λονδίνο έκανε κάτι ανάλογο, καθώς απομακρύνθηκε από το χώρο του τερματισμού και έκανε έναν μίνι γύρο θριάμβου ανάμεσα στο πλήθος που δεν μπορούσε να πλησιάσει στο Hampton Court Palace, όπου έγινε η απονομή των μεταλλίων.

«Το μεγάλο ατού της ποδηλασίας είναι η… προσβασιμότητά της», λέει χαρακτηριστικά. «Ολοι οι πραγματικοί οπαδοί είναι εκεί έξω», συμπληρώνει.

«Wiggo, spin to win», έγραφε το πανό που είχαν σηκώσει στην αφετηρία οι οπαδοί του σε μια προσπάθεια να τον προτρέψουν να κυνηγήσει τη νίκη. Το πλήθος γύρω από την περιοχή τόσο της εκκίνησης όσο και του τερματισμού, αλλά και κατά μήκος του Hampton Court, ανέμιζε μπουφάν και ποδηλατικές φανέλες κάθε είδους, διακηρύσσοντας ότι είχε ταξιδέψει απ’ όλες τις γωνιές του Ηνωμένου Βασιλείου: Λάνκασαϊρ, Δυτική Ουαλία, Νότιο Λονδίνο. Χειροκροτούσαν και παρότρυναν κάθε ποδηλάτη, ανεξαρτήτως εθνικότητας, αλλά όταν πέρασαν ο Γουίγκινς και ο Φρουμ άρχισαν να παραληρούν.

Σε έναν ποδηλατικό γύρο μοιάζουν όλα εύκολα αλλά σε ανύποπτο χρόνο κάτι μπορεί να πάει στραβά. Ο Ισπανός Λουίς Λεόν Σάντσες κέρδισε ένα στάδιο του γύρου της Γαλλίας όταν ξαφνικά έσπασε η αλυσίδα του ποδηλάτου του, ο Νεοζηλανδός Τζακ Μπάουερ δεν υπολόγισε καλά μια στροφή και κινδύνεψε να πέσει πάνω στη μπαριέρα. Πρόσφατο, εξάλλου, είναι το παράδειγμα του Κανσελάρα το Σάββατο, όταν χτύπησε στις μπάρες και τραυμάτισε τον ώμο του, γεγονός που ουσιαστικά του στοίχισε μια θέση στο βάθρο στο χθεσινό αγώνα.

Σε ένα άθλημα που τα μετάλλια κρίνονται στο δευτερόλεπτο, τέτοια περιστατικά μπορούν να αποβούν καταστροφικά.

Ο Μάρτιν που είχε σπάσει ένα οστό στον καρπό του στη διάρκεια του Ποδηλατικού Γύρου της Γαλλίας, αποσύρθηκε νωρίς το Σάββατο για να έχει δυνάμεις για τον αγώνα της Τετάρτης. Στα πρώτα 8 χιλιόμετρα προηγείτο των Γουίγκινς και Κανσελάρα με περίπου 6 δευτερόλεπτα, με τον Φίνεϊ να είναι στα 9 και τον Φρουμ στα 10. Η μάχη για τα μετάλλια έδειχνε σκληρή, αλλά στη συνέχεια τα διαστήματα άνοιξαν και η μονομαχία ανάμεσα στον Γουίγκινς και τον Μάρτιν έγινε αδυσώπητη. Δέκα χιλιόμετρα μετά, η εικόνα ήταν πια ξεκάθαρη: Ο Γουίγκινς είχε περάσει 11 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Μάρτιν, το χρυσό ήταν πια βέβαιο ότι θα κριθεί ανάμεσα στον Παγκόσμιο Πρωταθλητή και το νικητή του Ποδηλατικού Γύρου της Γαλλίας. Η τελευταία χρονομέτρηση στην Esher High Street με 15 χιλιόμετρα να υπολείπονται, έδειξε την κυριαρχία του νικητή του Γύρου της Γαλλίας. Ο Μάρτιν είχε μείνει 23 δευτερόλεπτα πίσω, ο Φρουμ 42.

Περνώντας μέσα από την πόλη, στο Portsmouth Road ο Γουίγκινς έδωσε γύρο στον Σάντσες που έμεινε τεσσερισήμισι λεπτά πίσω και εξαφανίστηκε. Με την γροθιά υψωμένη στον αέρα πέρασε τη γραμμή του τερματισμού. Με τη νίκη στον Ποδηλατικό Γύρο της Γαλλίας και το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, o Βρετανός ποδηλάτης, μπορεί να υπερηφανεύεται ότι το τέλος του καλοκαιριού θα τον βρει στη μεγαλύτερη – μέχρι την επόμενη… - στιγμή της αθλητικής του καριέρας…

Είναι ο πρώτος ποδηλάτης στον κόσμο που κατορθώνει να κερδίσει τους δύο αυτούς τίτλους μέσα στην ίδια χρονιά. Eνα πραγματικό annus mirabilis (χρονιά των θαυμάτων)…